2017, άλλος ένας χρόνος ξεκινά και μαζί του ο ενθουσιασμός μας για να θέσουμε νέους στόχους
- να χάσω τα κιλά των γιορτών
- να περάσω στις πανελλήνιες
- να τα πάω καλά στην εξεταστική ,πρέπει κάποια στιγμή να πάρω το πτυχίο
- να κόψω το τσιγάρο
- να ξεκινήσω aerial yoga , είναι must πλέον
- να ξεχρεώσω το φροντιστήριο των παιδιών
- να επιστρέψω τα δανεικά στον Γρηγόρη
- να κάνω μαστογραφία, κλείνω τα 40 φέτος
- να πάρω το διαρκείας της ομαδάρας
- να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία στον Γιάννη
- να κάνω επιτέλους ένα ταξίδι στο εξωτερικό
- να βοηθήσω τα παιδιά μου να ξεχρεώσουν το δάνειο
- να αγοράσω στις εκπτώσεις εκείνο το φόρεμα που είδα στη βιτρίνα τις γιορτές
- να ρίξω τον εγωισμό μου και να ζητήσω συγνώμη από τον Κώστα, ώστε να λυθεί η παρεξήγηση
- να βλέπω τους φίλους μου
- να περνάω περισσότερο χρόνο με τα παιδιά μου
- να γίνω αιμοδότης
- να επισκέπτομαι πιο συχνά τον παππού και την γιαγιά
- να βοηθάω όσους έχουν ανάγκη
- να αγκαλιάζω και να δείχνω την αγάπη μου στους δικούς μου ανθρώπους
- να χαμογελάω πιο συχνά
- να ζω…
Και κάπως έτσι διαμορφώνεται μια ατελείωτη check-list από το καθένα μας ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, τις ανάγκες. Πιθανόν οι στόχοι αυτοί να καταλήξουν σε ένα χαρτάκι στο ψυγείο ,στερεωμένο από ένα μαγνητάκι, ή στην οθόνη του υπολογιστή στο γραφείο ως υπενθύμιση προκειμένου να μην λοξοδρομήσουμε στην πορεία. Στη συνέχεια ίσως πάνω τους τοποθετήσουμε κάποιον λογαριασμό, ίσως σβηστούν , ίσως πεταχτούν, ίσως ξεχαστούν, ίσως πραγματοποιηθούν.
Προσωπικά ποτέ δεν κατάλαβα γιατί όλο αυτό είθισται να γίνεται στις 1/1 κάθε έτους ή ανήμερα των γενεθλίων μας. Με αγχώνει η ανασκόπηση του Δεκέμβρη και της παραμονής των γενεθλίων μου, όταν πια συνειδητοποιώ τι πραγματικά έχω καταφέρει.
Στόχους εφικτούς ή ανέφικτους, μακροπρόθεσμους ή βραχυπρόθεσμους, αφελείς ή μη πρέπει να καρφιτσώνουμε στο μυαλό μας κάθε στιγμή, προσπαθώντας να τους πραγματοποιήσουμε. Μπορούμε όμως άραγε να τους πραγματοποιήσουμε ; Μπορεί ναι … Μπορεί και όχι… Οι στόχοι είναι κάτι σαν τα όνειρα. Σταματάμε ποτέ να ονειρευόμαστε επειδή ένα όνειρό μας δεν έγινε πραγματικότητα; Όχι! Εγώ πάντως όταν ονειρεύομαι χαμογελάω . Ελπίζω και εσείς….
Ταραμπάνη Αμαλία
