Καστοριά

Καστοριά: 2017 στόχοι

 

2017, άλλος ένας  χρόνος ξεκινά και μαζί του ο ενθουσιασμός μας για να θέσουμε νέους στόχους

  • να χάσω τα κιλά των γιορτών
  • να περάσω στις πανελλήνιες
  • να τα πάω καλά στην εξεταστική ,πρέπει κάποια στιγμή να πάρω το πτυχίο
  • να κόψω το τσιγάρο
  • να ξεκινήσω aerial yoga , είναι must πλέον
  • να ξεχρεώσω το φροντιστήριο των παιδιών
  • να επιστρέψω τα δανεικά στον Γρηγόρη
  • να κάνω μαστογραφία, κλείνω τα 40 φέτος
  • να πάρω το διαρκείας της ομαδάρας
  • να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία στον Γιάννη
  • να κάνω επιτέλους ένα ταξίδι στο εξωτερικό
  • να βοηθήσω τα παιδιά μου να ξεχρεώσουν το δάνειο
  • να αγοράσω στις εκπτώσεις εκείνο το φόρεμα που είδα στη βιτρίνα τις γιορτές
  • να ρίξω τον εγωισμό μου και να ζητήσω συγνώμη από τον Κώστα, ώστε να λυθεί η παρεξήγηση
  • να βλέπω τους φίλους μου
  • να περνάω περισσότερο χρόνο με τα παιδιά μου
  • να γίνω αιμοδότης
  • να επισκέπτομαι πιο συχνά τον παππού και την γιαγιά
  • να βοηθάω όσους έχουν ανάγκη
  • να αγκαλιάζω και να δείχνω την αγάπη μου στους δικούς μου ανθρώπους
  • να χαμογελάω πιο συχνά
  • να ζω…

Και κάπως έτσι διαμορφώνεται μια ατελείωτη check-list από το καθένα μας ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, τις ανάγκες. Πιθανόν οι στόχοι αυτοί να καταλήξουν σε ένα χαρτάκι στο ψυγείο ,στερεωμένο από ένα μαγνητάκι, ή στην οθόνη του υπολογιστή στο γραφείο ως υπενθύμιση προκειμένου να μην λοξοδρομήσουμε στην πορεία. Στη συνέχεια  ίσως πάνω τους τοποθετήσουμε κάποιον λογαριασμό, ίσως σβηστούν , ίσως πεταχτούν, ίσως ξεχαστούν, ίσως πραγματοποιηθούν.

Προσωπικά ποτέ δεν κατάλαβα γιατί όλο αυτό είθισται να γίνεται στις 1/1 κάθε έτους  ή ανήμερα των γενεθλίων μας. Με αγχώνει η ανασκόπηση του Δεκέμβρη και της παραμονής των γενεθλίων μου, όταν πια συνειδητοποιώ τι πραγματικά έχω καταφέρει.

Στόχους εφικτούς ή ανέφικτους, μακροπρόθεσμους ή βραχυπρόθεσμους, αφελείς ή μη πρέπει να καρφιτσώνουμε στο μυαλό μας κάθε στιγμή, προσπαθώντας να τους  πραγματοποιήσουμε. Μπορούμε όμως άραγε να τους πραγματοποιήσουμε ; Μπορεί ναι … Μπορεί και όχι… Οι στόχοι είναι κάτι σαν τα όνειρα. Σταματάμε ποτέ να ονειρευόμαστε επειδή ένα όνειρό μας δεν έγινε πραγματικότητα;   Όχι! Εγώ πάντως όταν ονειρεύομαι χαμογελάω . Ελπίζω και εσείς….

Ταραμπάνη Αμαλία

 

 

Back to top button