Στην αρχή όταν πρώτο-άκουσα τις διαμαρτυρίες εναντίον των υποτιθέμενων αεροψεκασμών νόμισα ότι μερικοί άνθρωποι είχαν απλώς βρει τον τέλειο τρόπο να κάνουνε χοντρή πλάκα. Σιγά σιγά όμως διαπίστωσα ότι όντως υπήρχαν άνθρωποι τριγύρω μας οι οποίοι στα απολύτως σοβαρά είχαν πειστεί πως όλα τα αεροπλάνα του κόσμου πετώντας από πάνω μας μας ψέκαζαν όλη την ώρα θαρρείς και ήμασταν έντομα σε φυτείες. Υπήρχαν μάλιστα φίλοι μου και άτομα του στενού μου οικογενειακού περιβάλλοντος ανάμεσα στους οπαδούς αυτής της θεωρίας, πράγμα το οποίο με λυπούσε πάρα πολύ γιατί, όσο να πεις, το να βλέπεις οικεία σου πρόσωπα να υποστηρίζουν παλαβομάρες σου στοιχίζει καμπόσο.
Για έναν μεγάλο χρονικό διάστημα προσπάθησα με διάλογο και με λογικά επιχειρήματα αλλά και επιστημονικά άρθρα και δεδομένα να πείσω αυτά τα πρόσωπα ότι δεν έχουν λόγους να φοβούνται την υγροποίηση των εξατμίσεων των αεροσκαφών.
Άδικος κόπος. Η παράνοια άπαξ και αδράξει ένα μυαλό είναι περίπου αδύνατον να το εγκαταλείψει. Όταν κάποιος ΘΕΛΕΙ να πιστεύει σε κάτι, εστιάζει σε όλες εκείνες τις ειδήσεις που ενθαρρύνουν την πίστη του και αδιαφορεί για όλες τις υπόλοιπες που την αποθαρρύνουν. Έτσι εις πείσμα όλων των επιχειρημάτων οι ψεκασμένοι παρέμεναν ψεκασμένοι. Το τραβούσε απλά ο οργανισμός τους. Κατά συνέπεια οι υποτιθέμενοι αεροψεκασμοί ακόμη κι ενώ είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΙ μπορούμε να πούμε ότι έχουν καταφέρει να παράξουν πραγματικά αποτελέσματα. Έχουν επηρεάσει τα μυαλά ενός σωρού ανθρώπων οι οποίοι μάλιστα συνιστούν την πλειοψηφία του κόσμου. Καθόλου περίεργο βέβαια. Ισχύει εδώ η ρήση του Βάλερυ που έλεγε ότι, δεδομένου του χαμηλού πηλίκου νοημοσύνης της ευρείας μάζας, όσο πιο απλοϊκή είναι μια θεωρία τόσο περισσότερους οπαδούς κερδίζει…..
