Ενώνουμε για μια ακόμα φορά τη φωνή μας, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας. Εμπνεόμαστε από τον αγώνα της ράφτρας και της υφάντρας της Νέας Υόρκης, που στις 8 Μάρτη του 1857 σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσής τους.
Διεκδικούσαν λιγότερες ώρες δουλειάς- το ωράριό τους ήταν εξαντλητικό – ίσο μισθό για ίση δουλειά με τους άντρες συντρόφους τους. Μας δείχνουν το δρόμο της αγωνιστικής διεκδίκησης για την απελευθέρωση και τη χειραφέτησή μας από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.
160 χρόνια μετά μας ζητούν να συμβιβαστούμε με «αξιοπρέπεια» στη μισή ζωή με τσακισμένα δικαιώματα. Να ξεχάσουμε τις κατακτήσεις που με αίμα , αγώνες και θυσίες κερδίσαμε.
Να διαγράψουμε από τη μνήμη μας τα επιδόματα ανεργίας, , τα οικογενειακά επιδόματα, να συμβιβαστούμε με την ευέλικτη , ανασφάλιστη και κακοπληρωμένη δουλειά με ημερομηνία λήξης.
Μας καλούν να επενδύσουμε τις ελπίδες μας για καλύτερο αύριο, για μας και τα παιδιά μας , στις διαπραγματεύσεις με το κουαρτέτο για το κλείσιμο της β΄ αξιολόγησης μέσα στα δεσμά της Ε.Ε. Μας ζητάνε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε το «λογαριασμό» των αντιλαϊκών πολιτικών
Η δική μας αξιοπρέπεια είναι ο αγώνας για τη ζωή που μας αξίζει , που μας τη στερούν.
Δ Ι Ε Κ Δ Ι Κ Ο Υ ΜΕ :
- Αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύστημα Υγείας και Πρόνοιας.
- Μέτρα αναγνώρισης του κοινωνικού ρόλου της μητρότητας.
- Αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν παιδεία με την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.
- Μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά – ασφαλιστικά – συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
Δεν τους χαρίζουμε τίποτα. Διεκδικούμε τις απώλειες της περιόδου της κρίσης . Οργανώνουμε τον αγώνα μας , συσπειρωμένοι στα ταξικά σωματεία . Αγωνιζόμαστε ενάντια στη βαρβαρότητα του σάπιου εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος, για να ανοίξει ο δρόμος ο πλούτος που παράγει η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της να αξιοποιείται για τις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας.
Στην οικονομική κρίση που βιώνουμε, οι Ελληνίδες εργαζόμενες δέχονται σε μεγαλύτερο βαθμό την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματά τους. Με απολύσεις, με ανασφάλιστη εργασία, με την εφαρμογή των πιο ελαστικών και παράνομων μορφών απασχόλησης, οι γυναίκες – για μια ακόμα φορά – είναι εκείνες που καλούνται να πληρώσουν το πιο βαρύ, ίσως, τίμημα των μνημονιακών πολιτικών.
Οι Ελληνίδες εργαζόμενες ήταν, είναι και θα είναι στην πρωτοπορία των αγώνων για μια κοινωνία δικαιοσύνης, ευημερίας, συνοχής, αλληλεγγύης και ανθρώπινης. Το έχουν αποδείξει διαχρονικά με τη συμμετοχή τους στους εργατικούς, κοινωνικούς αλλά και εθνικούς αγώνες.
ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΑΥΤΟΥΣ, ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
και τις καλούμε να τους συνεχίσουν μαζί με το σύνολο των εργαζόμενων
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ Ε Κ Κ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΜΑΛΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
