Του Νίκου Σταθόπουλου
Εφυγε” και ο Στάθης Ψάλτης…νωρίς, σκληρά… Κρίμα!
Αλλά πιο κρίμα, για τους “προοδευτικούς της σκέψεως”, που απαξίωσαν αυτό τον θάνατο, γιατί ο Ψάλτης ήταν “εμβληματική μορφή του κατώτερου εμπορευματισμού των κιτς του 80″….
Ναι, κάπως έτσι… αλλά ταλεντάρα, γνήσιος, με ένα παραγνωρισμένο βάθος που κατάντησε ρηχότητα μέσα στην γενικευμένη ευκολία της εποχής…
“Ψωνάρα” αλλά με λαϊκή καταγωγή που την τίμησε μέσω της αδήλωτης αλληλεγγύης….και με εκφράσεις που μας αντιπροσώπευσαν και γελάσαμε πολύ και τις κάναμε και καθημερινά σκωπτικά σλόγκαν… Αλλά μετά “μεγαλώσαμε” βλέπεις, γίναμε “σοβαροί αριστεροί” και “ευπρεπής καλλιεργημένη μεσαία τάξη”, και “δεν είναι πρέπον να λέμε Κούλα η κουλάρα σου..”
Και, ως συνήθως, άκριτα και μεταμαζικά, τα θάψαμε και τα αλλοτριώσαμε όλα, και τον συγκλονιστικό Στάθη του “Συμβολαιογράφου”, ανίκανοι να ξεχωρίζουμε ποιότητες από προβολές και ατομικές εμπλοκές από δομικά αδιέξοδα.
Και πάντα με τον “χρυσό κανόνα” της διαρκούς απαξίωσης του λαϊκού στην τέχνη, και της χειρότερης κατάντιας της άρνησης του ίδιου μας του εαυτού.
Λες κι όταν ο Μουστάκας έπαιζε τον “Αλεπού”(κι άλλες βλακώδεις βιντεοταινίες, για να ξεχρεώνει από τα καζίνα…), δεν έδειχνε την ταλεντάρα του και δεν ήταν ο τρομερός Σωτήρης μας του “Νομοταγή Πολίτη”.
Αλλά τέτοιοι παλιάτσοι είμαστε: έπρεπε να τον επιλέξει ο Αγγελόπουλος για να αναγνωρίσουμε την κολοσσιαία ποιότητα του Παπαγιαννόπουλου, που ωστόσο τον λατρέψαμε σαν “κυρ Γιώργη” στο δαλιανίδειο κιτς του Λούνα Παρκ..πφφφφ! Σάπιοι μεταπράτες μια ζωή….
Αντίο ρε Στάθη…σιγά μην καταλάβουν οι νεόβλαχοι του ευρώ την πικρία σου που δεν καταξιώθηκες εκεί όπου ονειρευόσουν…Καλό Ταξίδι…
