Η ελληνική γλώσσα είναι μία αστείρευτη πηγή γνώσης και έμπνευσης. Αξίζει να ασχοληθούμε μαζί της σοβαρά.
αμετροέπεια – έλλειψη μέτρου στα λεγόμενα, πολυλογία
αρχολίπαρος – αυτός που επιδιώκει αρχές και αξιώματα, φίλαρχος
γεραρός – αυτός που αξίζει τον σεβασμό
γλίσχρος – ανεπαρκής, πενιχρός
ενεός – άφωνος, άναυδος, σαν χαμένος (από κατάπληξη)
θρυαλλίδα – φιτίλι – αφορμή
ιταμός – προκλητικός, αυθάδης, αναιδής
κοπετός – θρήνος, οδυρμός, γοερό κλάμα με χτυπήματα στο στήθος
μεμψιμοιρία – γκρίνια, παράπονα
νωδός – χωρίς δόντια, φαφούτης
ξενηλασία – απέλαση ξένων, εκδίωξη ή καταδίωξη τού ξενικού ως επικίνδυνου
οίηση – μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου, έπαρση
όνειδος – ντροπή, καταισχύνη
ορρωδώ – πτοούμαι, υποχωρώ από φόβο, τρομάζω
παρέλκει – περιττεύει, δεν χρειάζεται, δεν ενδείκνυται
πομφόλυγες – αερολογίες, ανοησίες
προσφυής – κατάλληλος, αρμόζων, εύστοχος, επιτυχής
ραστώνη – νωθρότητα, αμεριμνησία, αποφυγή φόρτου
σεμνύνομαι – υπερηφανεύομαι, καυχιέμαι
σχοινοτενής – μακροσκελής, υπερβολικής εκτάσεως
τύρβη – θόρυβος, ταραχή, βαβούρα
υφαρπάζω – αρπάζω με δόλιο τρόπο, υποκλέπτω, οικειοποιούμαι
φίλερις – καβγατζής, εριστικός
φληναφήματα – ανοησίες, σαχλαμάρες
χαλκεύματα – ψευδείς κατηγορίες, προϊόντα σκευωρίας, μηχανορραφίας
ψιμυθίωση – μακιγιάζ, στολισμός προσώπου
ώσμωση – η διάχυση στοιχείων μέσα σε άλλα, αλληλεπίδραση
Πηγή: Λεξικό Μπαμπινιώτη
