Για πολλούς η καλύτερη ταινία που γυρίστηκε στην Καστοριά. Όταν ξεκίνησε η παραγωγή της, ο σκηνοθέτης ήρθε στην περιοχή μας προγραμματίζοντας να κάνει μόνο τα εξωτερικά γυρίσματα, τα εσωτερικά θα γίνονταν σεστούντιο της Αθήνας. Τελικά η βοήθεια που βρήκε από τους Καστοριανούς τον έκανε να αλλάξει τα σχέδιά του και να τη γυρίσει εξ ολοκλήρου στην Καστοριά. Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε.
Σήμερα στην ΕΡΤ2 στις 22:00
Ο Ανθός της Λίμνης
Ιστορική 1999
Του Σταμάτη Τσαρουχά, με τους Λάκη Κομνηνό, Άκη Μαχαίρα, Βαγγέλη Μουρίκη, Κατερίνα Μουτσάτσου.
Καστοριά, περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας στο 1900.
Έλληνες, Τούρκοι, Εβραίοι και άλλες εθνικότητες ζουν μαζί υπό το καθεστώς της οθωμανικής αυτοκρατορίας, μέσα στην απελπισία, την αστάθεια και τη σύγχυση που έφερε ο πόλεμος Ελλάδας και Τουρκίας το 1897. Σ` αυτές τις συνθήκες μια οικογένεια ψαράδων στη λίμνη της Καστοριάς προσπαθεί να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Ένας ψαράς, η γυναίκα του, ο παππούς και τα πέντε παιδιά τους. Η κόρη του δουλεύει στη γούνα, ο μικρός γιος πάει στο ελληνικό σχολείο, ενώ ο μεγάλος γιος, ο Χρήστος, βοηθάει τον πατέρα του στο ψάρεμα.
Ο ανθός που αναδύεται από τη λίμνη, προσωποποιείται στο βασικό ήρωα της ταινίας, το Χρήστο. Κάθε πρωί, την ώρα που ο ουρανός και το νερό στη λίμνη γίνονται ένα με την καταχνιά, ο Χρήστος ρίχνει τα δίχτυα του. Είναι οι ώρες που πουλιά, ψάρια και άνθρωποι πασχίζουν να κερδίσουν τη ζωή τους. Αυτή τη φαινομενική γαλήνη στη ζωή του Χρήστου έρχεται ν` αναστατώσει η γνωριμία του με έναν λαβωμένο αντάρτη, εγκαταλειμμένο από τους συντρόφους του. Η σχέση που αναπτύσσεται, παρότι άδολη και ειλικρινής, αφήνει ένα αίσθημα πικρίας, επειδή κυριαρχεί η πίκρα από τη διάψευση των οραμάτων και των ιδεολογιών.
Εξαιρετική η ιστορική αναπαράσταση, παρά τη φτώχεια της παραγωγής, πολύ όμορφη η φωτογραφία του Κωστή Γκίκα, αναδεικνύει την ποιητική και συμβολική λειτουργία της λίμνης της Καστοριάς.
IMDb 7,7/10
https://www.youtube.com/watch?v=JtJM7nYW_h4
Διώξε με μάνα διώξε με
και να μισέψω θέλω
Να σφίξω τα ματάκια μου
να φύγω από μπροστά σου
Να πάω κι εγώ με τα πουλιά
και με τα χελιδόνια
Τα χελιδόνια να γυρνούν
κι εγώ να μην γυρίζω
Μέσα η καρδιά μου με πονεί
μα δεν ηξεύρω τι έχει
Κανέ πουλί της ετσιμπά
κανέ θεριό την τρώγει
Κανέ μαχαίρι δίκοπο
είναι και την εκόβει
