Οι άνθρωποι μιλάνε…
Τους αρέσει πολύ. Τις περισσότερες φορές.
Άλλες τόσες ανούσια.
Στα καλά λόγια …δυσκολεύονται,στην κριτική αρέσκονται.
Μυστικά αποκαλύπτουν. Σχεδόν όλα, γιατί κανείς δε θέλει να τα “πάρει” μαζί του.
Ωριμάζουν οι καταστάσεις, λύνεται η γλώσσα. Τα κομμάτια των παζλ ενώνονται .
Η αλήθεια δεν λάμπει βέβαια πάντα …αλλά το δηλητήριο της αμφιβολίας κάνει καλά τη δουλειά του .
Εγωισμός, αδικία, συμφέρον και τόσα άλλα αρνητικά κάνουν τη γλώσσα να μιλάει όπως δε θα έπρεπε.
Η απόσταση εγκεφάλου και γλώσσας είναι τόσο μικρή που δεν προλαβαίνουμε να αντιληφθούμε ότι κάποια πράγματα δεν πρέπει να ξεστομίζονται. Ιδίως οι ανακρίβειες και οι κακίες.
Ανθρώπινες σχέσεις σε κρίση. Χαμόγελα από υποχρέωση.
Ρόλοι παντού στο έργο…
“100% αληθινός κανένας” …to a theater near you.
