Η Καλλιόπη Μόσχου αφηγήθηκε την ιστορία με τον τρόπο της εικαστικού Warja Lawater.
Η Warja Lavater άρχισε να πειραματίζεται με την οπτική επικοινωνία τη δεκαετία του 1950.
Αρχικά πίστευε πως ο συνδυασμός κωδίκων και σημείων οι οποίοι θα παρέπεμπαν σε χρώματα και μορφές θα δημιουργούσε μια νέα γλώσσα αφήγησης που δεν θα ήταν λεκτική αλλά οπτική.
Θα ήταν μια εικονική γλώσσα. Έφτιαξε με αυτό τον τρόπο εικονικές ιστορίες βασισμένες σε κλασικά παραμύθια τις οποίες ονόμασε «αναδιπλούμενες ιστορίες». Οι ιστορίες ξεδιπλώνουν την πλοκή τους με σημεία, εικονογράμματα, γραμμές και τελείες με τέτοιο τρόπο ώστε τα συστατικά της ιστορίας (οι πρωταγωνιστές, οι τόποι και τα αντικείμενα) αλλά και η εξέλιξη της πλοκής να γίνονται κατανοητά και να δίνουν τη δυνατότητα στο παιδί να τις αφηγηθεί.
Ο στόχος της Lavater ήταν να βρεθεί μια γλώσσα αφήγησης, η οποία ανεξάρτητα από την εποχή, την εθνικότητα και την ηλικία θα μπορεί να διαβαστεί και να ανοίξει «τις πόρτες του βασιλείου της φαντασίας».
Δημοτική Βιβλιοθήκη Καστοριάς
