Όπως επεκτείνει κανείς τα όρια της σκέψης του για να πιάσει το άπιαστο ή όπως αμβλύνει τη γεωγραφία της ύπαρξής του για να φτάσει στο απρόσιτο. Σα να μιλάμε για τη λειτουργία της τέχνης. Αυτό που κατάφερε δηλαδή ο Νικ. Να πάει παραπέρα, πυροδοτώντας το θαύμα και εγκαινιάζοντας έναν νέο τρόπο στα πράγματα. Όχι μόνο στα αθλητικά. Αλλά σε μια γενικότερη στάση ζωής ,αντίληψης, συμπεριφοράς ,ήθους και επαγγελματισμού. Γιατί πέρα από τη στενή ανάγνωση ενός κορυφαίου των γηπέδων πρόκειται για μια φυσιογνωμία που ακτινοβολεί πολλά παραπάνω με καίριο και σημαίνοντα τρόπο.
Το “Χαίρομαι για τη μικρή Ελλάδα ” του Νικ, πάει να πει βιώνω την ελληνικότητα μου ως οικουμενικότητα και ότι αυτός ο μικρός τόπος καταθέτει ακόμα αξίες στο πολιτιστικό γίγνεσθαι.
“Ανήκω σε μια χώρα μικρή ” ήταν η αντίστοιχη φράση του Σεφέρη κατά την απονομή Νόμπελ.
Η βράβευση του Γκάλη και η συγκινητική του ομιλία με την ιστορία που διηγήθηκε, έστρεψαν τα φώτα σε αυτό που και ο ποιητής όρισε σαν ύψιστο αίτημα :
Τον άνθρωπο.
Τι ευλογία να μπορείς εξαιτίας τέτοιων ανθρώπων να ζυγίζεις λίγο καλύτερα το ανθρώπινο βάρος σου αλλά και να ονειρεύεσαι στον ξύπνιο ;
Αλέξης Γούδας
Η ομιλία του Νίκου Γκάλη
Το αφιέρωμα του NBA στον Νίκο Γκάλη
