Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για την εκλογή του επικεφαλής του νέου φορέα της κεντροαριστεράς στις 12 Νοεμβρίου με τις καμπάνιες των βασικών υποψηφίων να είναι σε πλήρη εξέλιξη ανά τη χώρα.
Πρώτα από όλα να επισημάνουμε ότι στις εκλογές αυτές μπορεί να ψηφίσει οποιοσδήποτε εγγεγραμμένος στους εθνικούς εκλογικούς καταλόγους σε οποιοδήποτε εκλογικό τμήμα (από αυτά που θα οριστούν) ανά την επικράτεια, χωρίς να υποχρεούται να εγγραφεί μέλος του νέου φορέα.
Είναι συνεπώς μια πολύ καλή ευκαιρία για κάθε δημοκρατικό και ευρωπαϊστή πολίτη που ενδιαφέρεται για το μέλλον του τόπου να προσέλθει και να δηλώσει την προτίμησή του αναφορικά με το πρόσωπο του νέου ηγέτη ενός χώρου που φιλοδοξεί να αποτελέσει και πάλι τον εναλλακτικό πόλο εξουσίας του πολιτικού συστήματος εξοβελίζοντας τον εθνικά επικίνδυνο ΣΥΡΙΖΑ από τη θέση κόμματος εξουσίας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, θα ήθελα να παραθέσω δέκα πολιτικούς λόγους για τους οποίους θεωρώ ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης αποτελεί το καταλληλότερο πρόσωπο για να ηγηθεί του νέου φορέα της κεντροαριστεράς.
1. Είναι ο υποψήφιος που μπορεί να απευθυνθεί καθαρά και αξιόπιστα στην κοινωνία χωρίς κυβερνητικά βάρη και αμαρτίες του παρελθόντος, μην έχοντας διατελέσει ούτε βουλευτής, ούτε υπουργός, ούτε διορισμένος ποτέ σε οποιαδήποτε κρατική θέση. Διαθέτει ως εκ τούτου μια θεμελιώδη προϋπόθεση για να επιτύχει τη διεύρυνση των τωρινών ασφυκτικών κοινωνικών ορίων του πολιτικού του χώρου που δεν είναι εκλογικά ελκυστικός και χρεώνεται -άλλοτε δίκαια, άλλοτε άδικα- ιστορικές παθογένειες.
2. Είναι ο υποψήφιος που στα κολασμένα χρόνια της κρίσης απέδειξε έμπρακτα τι σημαίνει συνέπεια και ενότητα μένοντας και στηρίζοντας τον πανταχόθεν βαλλόμενο πολιτικό χώρο του ως υποψήφιος και τελικά εκλεγμένος με 113.000 σταυρούς ευρωβουλευτής της Ελιάς, της πρώτης οργανωμένης και σοβαρής προσπάθειας ενοποίησης του ευρύτερου χώρου της κεντροαριστεράς, υπό συνθήκες κυβερνητικής κι εθνικής ευθύνης.
3. Είναι ο υποψήφιος με την πιο συγκροτημένη διεθνή κι ευρωπαϊκή αντίληψη των πραγμάτων, απόρροια της ιδιαίτερα δραστήριας μέχρι τώρα θητείας του στην επιτροπή εξωτερικών υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κάτι που του επιτρέπει να έχει μια διεισδυτική άποψη του συνολικού πλαισίου αναφοράς της χώρας και των διεθνών προκλήσεων. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι σταθερά σε κάθε ομιλία του αναφέρεται εκτενώς κι εμπεριστατωμένα σε ζητήματα ευρωπαϊκής και διεθνούς πολιτικής.
4. Είναι ο υποψήφιος που έχει ασκήσει κατ’ επανάληψη -χωρίς μάλιστα να φέρει ο ίδιος προσωπική ευθύνη- σκληρή και τολμηρή αυτοκριτική για τα σφάλματα της παράταξης του θέτοντας από την αρχή της πολιτικής του πορείας στο στόχαστρο του το πελατειακό κράτος, τον δημαγωγικό λαϊκισμό που ακύρωσε ωφέλιμες μεταρρυθμίσεις για το μέλλον του τόπου (περίπτωση Γιαννίτση), το σύστημα “4-2-1″ διαμοιρασμού των κρατικών θέσεων επί τρικομματικής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, καθώς και τα φαινόμενα διαφθοράς. Ο ίδιος μπορεί και υπερηφανεύεται ότι σε όλη τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας δεν έχει κάνει ούτε ένα ρουσφέτι.
5. Είναι ο υποψήφιος που διεξάγει την προεκλογική του καμπάνια βασιζόμενος αποκλειστικά στο δίκτυο των εθελοντών του ανά την Ελλάδα χωρίς να έχει πίσω του συστήματα οργανωμένων κομμάτων, Δήμων ή πελατειακών δικτύων.
6. Είναι ο υποψήφιος που απέδειξε ότι πιστεύει βαθιά στην ενότητα και την αναγέννηση του ευρύτερου κεντρώου χώρου μη διστάζοντας τον περασμένο Απρίλιο να αντιπαρατεθεί πολιτικά στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ με την σημερινή ηγεσία του κόμματος προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για ένα ιδρυτικό συνέδριο της ευρύτερης παράταξης μακριά από λογικές πολυκομματικής Βαβέλ, φέουδων και συσχετισμών ζητώντας σταθερά κι επίμονα να προηγηθεί η διεξαγωγή του ιδρυτικού αυτού συνεδρίου της εκλογής ηγεσίας, ώστε να είναι καθαρό και διαυγές το ιδεολογικό, προγραμματικό και οργανωτικό πλαίσιο του όλου εγχειρήματος.
7. Είναι ο υποψήφιος με τη μεγαλύτερη διεισδυτικότητα στις νέες παραγωγικές ηλικίες -κάτι που φαίνεται άλλωστε και από τη σύνθεση του ακροατηρίου των ομιλιών του- εκεί ακριβώς δηλαδή όπου τα εκλογικά ποσοστά της κεντροαριστεράς τείνουν να αγγίξουν το μηδέν. Έχει συνεπώς τα καλύτερα εχέγγυα προκειμένου να φέρει φρέσκο αέρα νέου κόσμου στον πολιτικό του χώρο, κόσμου που έχει γυρίσει την πλάτη στην πολιτική, αποτελεί ωστόσο κρίσιμο μέγεθος για το πολιτικό μέλλον και την προοπτική της κεντροαριστεράς που συγκινεί πια σχεδόν αποκλειστικά ανθρώπους μεγαλύτερων ηλικιών.
8. Είναι ο υποψήφιος που έχει προτάξει ανυποχώρητα το θεμελιώδες ζήτημα της ανανέωσης. Μιας ανανέωσης που θα φέρει στο επίκεντρο τη σημερινή γενιά της κρίσης, τους νέους που μεταναστεύουν στο εξωτερικό, την παραγωγική Ελλάδα του ιδιωτικού τομέα, μιας ανανέωσης που θα φέρει στο πολιτικό προσκήνιο νέα, άφθαρτα και συνάμα ικανά στελέχη κάθε ηλικίας και όχι την αέναη ανακύκλωση των επαγγελματιών της πολιτικής. Προτάσσοντας ο ίδιος με επιμονή την ”ενοποίηση του ιστορικού αφηγήματος” της Δημοκρατικής Παράταξης” είναι το πρόσωπο που μπορεί να υπερβεί χρόνιους εσωπαραταξιακούς αλληλοσπαραγμούς του χώρου και να τον στρέψει οριστικά στο μέλλον.
9. Είναι ο υποψήφιος που μπορεί να εκπροσωπήσει επιτυχώς αυτό που θα ονομάζαμε ”ορθολογικό αντισυστημισμό”. Αταλάντευτα ευρωπαϊστής, αταλάντευτα δημοκράτης, αλλά έχοντας συγχρόνως ενσωματώσει στο λόγο του θεμελιωμένες κριτικές αιχμές για τη λειτουργία των εγχώριων και ευρωπαϊκών επιχειρηματικών, τραπεζικών, θεσμικών και μιντιακών ελίτ και κατεστημένων, μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός επανένταξης στο υγιές πολιτικό σύστημα ανθρώπων που ρέπουν προς ακραίες και ανορθολογικές επιλογές συμβάλλοντας έτσι στη συνολική πολιτική και κοινωνική σταθερότητα.
10. Τελευταίος και σημαντικότερος λόγος, είναι ο υποψήφιος που κατά την άποψή μου έχει μιλήσει περισσότερο πολιτικά και προγραμματικά παντός άλλου σε αυτή τη διαδικασία έχοντας παραθέσει μια σύγχρονη και μεταρρυθμιστική σοσιαλδημοκρατική ατζέντα που καλύπτει μια ευρύτατη γκάμα θεμάτων.
Από προτάσεις αντιμετώπισης του δημογραφικού προβλήματος της χώρας, κίνητρα για επενδύσεις, φοροασφαλιστική ανακούφιση της μεσαίας τάξης, στελέχωσης του κρατικού μηχανισμού αποκλειστικά μέσω ΑΣΕΠ, αξιολόγησης του προσωπικού του και ορθολογικής μείωσης των κρατικών δαπανών (8 δις ευρώ πρόωρων συντάξεων) για απελευθέρωση πόρων κοινωνικής προστασίας μέχρι ζητήματα ποιότητας της δημοκρατίας όπως το σπάσιμο των μεγάλων εκλογικών περιφερειών, το πολιτικό χρήμα, αλλά και η θεσμική αρχιτεκτονική της ευρωζώνης και η εμβάθυνση της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης.
Για όλους αυτούς τους λόγους θεωρώ ότι η υποψηφιότητα του Νίκου Ανδρουλάκη αξίζει της στήριξής μας στις 12 Νοεμβρίου και καλώ κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη να προσέλθει στην κάλπη υπέρ του.
*Παναγιώτης Κωστούλας, Δικηγόρος, μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ.
