Δεν άντεξε στον τεράστιο όγκο των υδάτων και κατέρρευσε ένα μοναδικό γεφύρι της Καστοριάς. Η παλιά τρίτοξη γέφυρα της Ποριάς στον ποταμό Αλιάκμονα.
Η γέφυρα αυτή ήταν ειδική περίπτωση καθώς ήταν μέχρι χθες η μακρύτερη τοξωτή και η μοναδική με τρία τόξα στον Νομό Καστοριάς.
Επίσης, ήταν η μοναδική με τόξα φτιαγμένα από μπετόν (πράγμα πολύ σπάνιο σε ολόκληρη τη χώρα) και πτερυγότοιχους από λίθους. Αποτελούσε ένα ζωντανό δείγμα της μετάβασης από τα παραδοσιακά πετρογέφυρα στις μπετονένιες γέφυρες.
Ήταν προπολεμική γέφυρα, κτισμένη τη δεκαετία του 1930 και λειτουργούσε συνοδευτικά με την παλιά μεταλλική γέφυρα των Μανιάκων. Μέχρι τη δεκαετία του 1980 και την κατασκευή της νεοτερης γέφυρας σε μικρή απόσταση, ήταν το βασικό πέρασμα για όλα τα χωριά από την Ποριά μέχρι την Ομορφοκκλησιά και την Αυγή.
Είχε μήκος 56 μ., πλάτος 5μ., ύψος 8μ. και τα τόξα της είχαν άνοιγμα 12 και 13μ.
Βρισκόταν πάνω σε μια στροφή του ποταμού και το δυτικό πρανές του ήταν εμφανές «φαγωμένο» από την ορμή του νερού εδώ και χρόνια. Δυστυχώς απίθανο είναι να ανακατευαστεί μιας και ήταν σχεδόν ξεχασμένο, δεν ήταν γεφύρι της Πλάκας.
(φωτ. © Ιστορικά Καστοριάς – ©Studio Trasias | Βιβλιογραφία: Β. Κωστόπουλος, Τοξωτά γεφύρια της Καστοριάς, ανέκδοτο, Άργος Ορεστικό 2016, σ. 97-98).
Έχουμε μέσα στην πόλη της Ελασσόνας τοξωτή γέφυρα από την εποχή του Ιουστινιανού, μη χρησιμοποιούμενη. Υπάρχει νεότερη, παράλληλη, σε μικρή απόσταση που χρησιμοποιείται. Αν είχαν απομακρυνθεί από την κοίτη του ποταμού, ή τις όχθες, γέρικα δέντρα ίσως να μη κατέρρεε η γέφυρα. Διατυπώνω μια άποψη.