Μια ολοκληρωμένη πρόταση από τους ΕΝ ΔΗΜΟ για την αξιοποίηση της γυρολιμνιάς (φωτογραφίες)

Συχνά-πυκνά ακούμε τα παράπονα του κόσμου για την αδράνεια των αρχών σε σχέση με την εσωτερική περιλίμνια διαδρομή, που είναι περισσότερο γνωστή ως “μικρός γύρος της λίμνης”.
Η διαδρομή αυτή είναι ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης και είναι αλήθεια ότι είναι παραμελημένη εδώ και αρκετά χρόνια, ενώ τεχνικές παρεμβάσεις είναι δύσκολο να γίνουν.

Σε αυτήν την πρόταση θα προσπαθήσουμε να συνδυάσουμε διάφορα πράγματα που αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε αχρηστία από τον δήμο, να τους δώσουμε ζωή και μαζί να δώσουμε μια άλλη φιλοσοφία και προοπτική αυτού του θησαυρού της Καστοριάς.
Θα χωρίσουμε την πρόταση σε δυο μέρη.
Το πρώτο μέρος είναι πιο άμεσα εφικτό και το κόστος του μπορεί να κυμανθεί από 5.000 ευρώ μέχρι 30.000 ευρώ. Ποσά δηλαδή που δεν είναι απαγορευτικά για τις δυνατότητες του δήμου ενώ οι μελέτη μπορεί να γίνει από τις υπηρεσίες του δήμου, μιας και δεν είναι ιδιαίτερα εξειδικευμένη.
Εμπόδιο ίσως αποτελέσουν για άλλη μια φορά νομικίστικης φύσης ζητήματα (αυτά που δημιουργούν την γραφειοκρατία στην Ελλάδα και δεν παράγεται ουσιαστικό δίκαιο δηλαδή).
Παρόλα αυτά νομίζουμε ότι μπορεί να ξεπεραστούν.1η Φάση:Για να αξιοποιήσουμε την διαδρομή τουριστικά, αλλά και για να μπορεί να γίνει περισσότερο φιλική ακόμα και στον Καστοριανό, θα πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά τον περιορισμό της κυκλοφορίας στην περιοχή. Προσοχή! Δεν μιλάμε για απαγόρευση, μιας και αυτό θα απέτρεπε τους τουρίστες από την επίσκεψη. Χρειαζόμαστε όμως έναν τρόπο να αποτρέψουμε τους Καστοριανούς από τις άσκοπες περιλίμνιες βόλτες, αλλά και να δούμε την διαδρομή ως ένα φυσικό μουσείο, ένα αξιοθέατο το οποίο πρέπει να σεβαστούμε και να ενισχύσουμε την φυσικότητά του και θα έλκει τους τουρίστες.
Παράλληλα θα αξιοποιήσουμε δυο πράγματα που αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε αχρηστία.
Τα ποδήλατα που έχει αγοράσει ο δήμος και “κοσμούν” την αίθουσα συνελεύσεων της αντιπεριφέρειας, καθώς και το ηλιακό καραβάκι που αυτή τη στιγμή η μόνη του χρήση είναι ως φόντο σε κάποια φωτογραφία.

Μια μπάρα αλλάζει τα πάντα!
Το πρώτο που πρέπει να γίνει λοιπόν είναι να μπει μια μπάρα με κερματοδέκτη στον δρόμο μετά το μοναστήρι της Παναγίας της Μαυριώτισσας.
Εναλλακτικά μπορεί όποιος θέλει να αγοράζει “μάρκες” από την Σπηλιά του Δράκου, προκειμένου να τις χρησιμοποιήσει ώστε να ανοίξει η μπάρα (για να αποφύγουμε και καταστροφές των μηχανημάτων).
Για να ανοίξει η μπάρα για τα αυτοκίνητα θα απαιτείται ένα αντίτιμο έστω για παράδειγμα 2 Ευρώ.
Τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να περάσουν στα έσοδα της τουριστικής επιχείρησης “Ορεστειάς” και ανταποδοτικά σε ένα ποσοστό 80% να διατίθεται για την συντήρηση των υποδομών της περιλίμνιας διαδρομής ή ακόμα και επενδύσεις και ένα 20% να αξιοποιούνται σε λοιπές δράσεις τις τουριστικής επιχείρησης.
Με τον τρόπο αυτό περιορίζουμε τους Καστοριανούς πολίτες να κάνουν χρήση όλης της περιλίμνιας διαδρομής άσκοπα και αντιμετωπίζουμε την διαδρομή ως τουριστική επένδυση, η οποία φυσικά έχει κόστος συντήρησης και αναβάθμισης των ποιοτικών της χαρακτηριστικών.
Άλλωστε η περιβαλλοντική επιβάρυνση και η φθορά της διαδρομής προέρχεται σε μεγάλο βαθμό ακριβώς από αυτήν την εύκολη πρόσβαση στο αυτοκίνητο.

Τα “Δημοτικά Ποδήλατα”
Δίπλα στη μπάρα θα πρέπει να εγκατασταθούν βάσεις/stand για τα “Δημοτικά Ποδήλατα”, όπου δωρεάν θα μπορεί κάποιος να τα δανειστεί για την κλειστή διαδρομή μέχρι τον Ναυτικό Όμιλο.
Τα ποδήλατα θα πρέπει να έχουν ενσωματωμένο τσιπάκι GPS και να διασυνδεθεί με την αστυνομία, ώστε να χτυπάει συναγερμός όταν ξεφεύγει της κλειστής διαδρομής και να παρακολουθείται η διαδρομή τους.
Εναλλακτικά κάποια από τα ποδήλατα μπορούν να εγκατασταθούν κοντά στην έξοδο της Σπηλιάς του Δράκου και η διαδρομή να μεγαλώσει μεταξύ της Σπηλιάς του Δράκου και του ΝΟΚ, ενώ θα υπάρχει και έλεγχος από τους υπαλλήλους της σπηλιάς.
Η χρήση των ποδηλάτων όπως είπαμε θα είναι ΔΩΡΕΑΝ και η συντήρησή τους θα προέρχεται από τα έσοδα της μπάρας με κόμιστρο. Με αυτόν τον τρόπο ενισχύουμε και την χρήση ποδηλάτου σε βάρος της χρήσης αυτοκινήτου, με ότι αυτό συνεπάγεται για την μικρότερη όχληση της περιλίμνιου διαδρομής και την αθλητική εικόνα του αξιοθέατου.Φανάρια στη γυρολιμνια!
Εφόσον λοιπόν δημιουργήσαμε μια κλειστή διαδρομή κατά μήκος του δρόμου της λίμνης από το μοναστήρι της Μαυριώτισσας μέχρι τον ΝΟΚ, η κίνηση των αυτοκινήτων και των τουριστικών λεωφορείων θα πρέπει να διεξάγεται αμφίδρομα στο τμήμα της διαδρομής από το νοσοκομείο μέχρι το μοναστήρι.
Για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να εγκατασταθούν σε 3 σημεία φανάρια.
Το ένα φανάρι θα είναι στο πλάτωμα λίγο μετά από την διασταύρωση του νοσοκομείου (στο ύψος που υπάρχει μια πληροφοριακή πινακίδα για την θερμοκρασία).
Το πλάτωμα αυτό ήδη είναι διαμορφωμένο σε δυο λωρίδες, ώστε να μπορεί να “κρατήσει” κάποια οχήματα σε αναμονή.
Ο χρόνος από το πλάτωμα αυτό μέχρι το Μοναστήρι της Μαυριώτισσας, μετρήθηκε και είναι 02’:31’’ (δυόμιση λεπτά) με ταχύτητα που δεν υπερέβη τα 40km/h.
Είναι ένας ανεκτός χρόνος αναμονής θεωρούμε.

Το δεύτερο φανάρι θα είναι τοποθετημένο στο μοναστήρι της Μαυριώτισσας , στο οποίο ίσως χρειαστούν κάποιες διαγραμμίσεις ώστε να δημιουργηθούν δυο ρεύματα ανάμεσα στα πλατάνια της πλατείας του μοναστηριού.
Τα φανάρια θα δημιουργούν αμφίδρομα μονοδρόμηση κάθε δυόμιση λεπτά και θα πρέπει να έχουν χρονόμετρο αντίστροφης μέτρησης.

Ένα τρίτο φανάρι χρειάζεται στο parking της Σπηλιάς του Δράκου, ώστε οι αυτοί που αναχωρούν από εκεί να γνωρίζουν προς ποια κατεύθυνση είναι μονοδρομημένη η διαδρομή και σε πόση ώρα θα αλλάξει η μονοδρόμηση ώστε να ακολουθήσουν την κατεύθυνση που θέλουν (προς νοσοκομείο ή προς μοναστήρι). Το φανάρι αυτό μπορεί απλά να είναι δυο κίτρινα ή πράσινα βελάκια που αναβοσβήνουν προς την κατεύθυνση της τρέχουσας μονοδρόμησης, με το χρονόμετρο να μετράει αντίστροφα την αλλαγή της φοράς.

Η διχοτόμηση του δρόμου λίγα μέτρα μετά την διασταύρωση του νοσοκομείου έχει αρκετά μεγάλο μήκος ώστε να μπορούν να αναμένουν για δυόμιση λεπτά δυο λεοφωρεία ή 5 περίπου αυτοκίνητα

Στη σπηλιά του δράκου ένα φανάρι με χρονόμετρο που να διευκρινίζει την φορά της μονοδρόμησης, είναι απαραίτητο, ώστε όσοι αναχωρούν απο εδώ να γνωρίζουν πότε και προς τα που θα κινηθούν.

Το άνοιγμα μετά το αναψυκτήριο στο Μοναστήρι της Μαυριώτισσας μπορεί επίσης να κρατήσει ένα λεωφορείο ή περίπου 3 αυτοκίνηυτα σε αναμονή. Αν υπάρξει φόρτος η πλατεία στο μοναστήρι δίνει ορατότητα ώστε να περιορίζονται δυσάρεστα μποτιλιαρίσματα.

Το Ηλιακό Καραβάκι
Ας υποθέσουμε ότι είστε τουρίστας στην Καστοριά, φτάνετε με το αυτοκίνητό σας στην Σπηλιά του Δράκου (εκεί θα πρέπει να υπάρχει και καλύτερη πληροφόρηση με πινακίδα ότι όντως είναι η Σπηλιά του Δράκου και όχι μια “μεταλλική πόρτα σε έναν βράχο” όπως είπε κάποιος επισκέπτης!).
Εκεί οι υπάλληλοι σας πληροφορούν για τις ώρες ξενάγησης, για τον περιορισμό της μπάρας αν συνεχίσετε με αυτοκίνητο και το αντίτιμο που απαιτείται ώστε να σας δώσει “μάρκα” για τον κερματοδέκτη και να σας κόψει απόδειξη καθώς και την δυνατότητα να κάνετε χρήση δωρεάν των “Δημοτικών Ποδηλάτων” και να επιστρέψετε στο μοναστήρι ή στη Σπηλιά του Δράκου με το ηλιακό καραβάκι.
Ως τουρίστας ας υποθέσουμε ότι κάνετε χρήση του δωρεάν ποδήλατου αφήνοντας το αυτοκίνητό σας στη Σπηλιά του Δράκου. Φτάνετε στον ΝΟΚ και βαριέστε να γυρίσετε πίσω πάλι με το ποδήλατο. Μπορείτε να γυρίσετε με το Ηλιακό Καραβάκι λοιπόν πίσω. Με στάση τόσο στο μοναστήρι όσο και στη Σπηλιά του Δράκου και παράλληλα να σας γίνει μια ξενάγηση στον υδροβιότοπο από τον οδηγό του σκάφους.
Αυτό που θα πρέπει να μετρηθεί όμως είναι ο χρόνος της διαδρομής του Ηλιακού Σκάφους, αφού θα πρέπει να έχει έναν ανεκτό χρόνο διαμεταγωγής, κοντά στα 30 με 40 λεπτά της ώρας.
Επίσης σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να γίνει μια εξέδρα και μια διαμόρφωση στον πίσω αύλειο χώρο του ΝΟΚ (εδώ θα πρέπει να διευκρινιστεί κιόλας αν ο χώρος είναι δημοτικός, ιδιωτικός ή ανήκει στην κτηματική υπηρεσία).

Το ηλιακό καραβάκι αν είναι εφικτό μπορεί να επεκτείνει την διαδρομή του κάνοντας κι άλλες στάσεις κατά μήκος της ακτογραμμής. (πχ. στο πλάτωμα πριν την διασταύρωση του νοσοκομείου, στο parking της αντιπεριφέρειας και στην εξέδρα του Απόζαρι που κάποτε έδενε το καραβάκι “Ορεστειάς”.

Πανοραμική εικόνα της πισω αυλης του ΝΟΚ, που τώρα χρησιμοποιείται η μισή ως parking και άλλη μισή ως αποθήκη μπάζων.

2Η Φάση
Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την περιλίμνια διαδρομή με σεβασμό και να της προσδώσουμε έναν χαρακτήρα πραγματικού αξιοθέατου, θα πρέπει να την δούμε με την οπτική ως δημόσιας επένδυσης.
Η δεύτερη φάση αφορά την ουσιαστική ανάδειξη της περιλίμνιας διαδρομής σε ένα τουριστικό αξιοθέατο μέσα από ωρίμανση έργων και την υπαγωγή του σε χρηματοδοτικά προγράμματα, που ακόμα ενδεχομένως δεν υπάρχουν ή πρέπει να βρεθεί τρόπος να ενταχθούν.
Είναι το όραμα μιας περιλίμνιας διαδρομής που θα παρέχει στον τουρίστα και τον Καστοριανό πολίτη ποιοτικές υπηρεσίες αναψυχής και άθλησης.
Η δεύτερη φάση ξεφεύγει από τους σκοπούς αυτού του άρθρου και θα πρέπει να αναλυθεί μάλλον ξεχωριστά. Μπορούμε όμως επιγραμματικά να αναφέρουμε κάποια πράγματα, σκιαγραφώντας κάπως ένα στρατηγικό πλάνο.
Φανταστείτε λοιπόν μια περιλίμνια διαδρομή που δεν θα έχει άσφαλτο, αλλά ένα υλικό το οποίο θα αφήνει το έδαφος να αναπνέει. Παράλληλα θα είναι ευκολότερο στη συντήρηση με την αλλαγή του μεγέθους στις ρίζες των πλατάνων και θα είναι καλύτερο για τους αθλητές που τρέχουν.
Η αντικατάσταση της ασφάλτου σήμερα θα επιφέρει ακόμα και οικολογικές συνέπειες (πχ χρήση πετρελαίου κατά την ασφαλτόστρωση)
Με τουαλέτες οι οποίες θα λειτουργούν για τους τουρίστες και δεν θα είναι παρατημένες. Με σημεία που θα μπορεί κάποιος να πιει νερό κατά την άθληση, με σεβασμό στους ερασιτέχνες ψαράδες ώστε να υπάρχουν παροχές που θα απολαύσουν το ψάρεμά τους. Με “διακλαδώσεις”μονοπατιών ώστε ο επισκέπτης να μπει σε ένα παιχνίδι εξερεύνησης της φύσης.
Με πληροφορίες για την βιοποικιλότητα και παρατηρητήρια της υδρόβιας ζωής.

Οραματιζόμαστε την φύση μέσα στη πόλη, γιατί αυτή η πόλη είναι κομμάτι της φύσης μας…

Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε περιληπτικά τα βασικά σημεία της πρότασης: