Το σημερινό κείμενο είναι κείμενο λύπης. Πριν λίγες μέρες έφυγε ο Τζίμης. Πριν καλά καλά συνέλθουμε, σήμερα έφυγε από κοντά μας ο αγαπητός μας Γιάννης Κουλούμπας. Ένας αγωνιστής της ζωής που είχε δώσει πολλές μάχες στην ζωή του, με κυριότερη τον πόλεμο στην Κύπρο το 74, προχθές νικήθηκε. Πρόωρα. Κανένας δεν υπολόγιζε την γρήγορη εξέλιξη της αρρώστιας του. Ο ίδιος απαντούσε μονολεκτικά”το παλεύω”. Τον έλεγα “αυτοί που πέφτουν και σηκώνονται δεν έχουν ανάγκη γιατί ξέρουν πως να ξεπερνούν την πτώση” γελούσε.
Πάντα συγκαταβατικός χωρίς εντάσεις και παράπονο.Όλοι λίγο πολύ θα παραπονεθούμε για κάτι,αυτός ποτέ.Κοντά μας σε όλες τις εκδηλώσεις στο Απόζαρι αθόρυβος και πρακτικός.Το καλό παιδί με την καλή έννοια του όρου.Όπου χρειαζόταν. Στην ευρύτερη οικογένεια του συλλόγου έβρισκε αγάπη και στοργή,έδινε ότι μπορούσε.
Αγαπητέ φίλε Γιάννη πιστεύω να εκφράζω τα αισθήματα και των υπολοίπων μελών του Απόζαρι. Όλοι μας σου ευχόμαστε καλό ταξίδι.Θα σε θυμόμαστε όλοι με αγάπη. Στην οικογένειά σου δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια.
ΥΓ.Η φωτογραφία μπροστά από το σπίτι του είναι συμβολική. Παγωμένη μέρα.
