Σήμερα των Τριών Ιεραρχών τα σχολεία είναι κλειστά. Συνηθίζεται σε εμάς αλλά και σε πολλά άλλα κράτη οι γιορτές να μετατρέπονται απλά σε ημέρες αργίας.
Η αρχική θέληση του κράτους-νομοθέτη για απόδοση τιμής σε πρόσωπα γεγονότα υψίστης σημασίας πολύ συχνά και σε μεγάλο μέρος ξεχνιέται και μένει το «αργία μήτηρ πάσης ευκαιρίας για χαλάρωση». Τα παιδιά είναι φυσικό να απολαμβάνουν μια ημέρα διακοπών. Είναι λογικό. Είναι όμως μακροπρόθεσμα λύση αυτή η στάση; Φυσικά όχι! Κράτη και κοινωνίες που δεν αποδίδουν τις τιμές και την ευγνωμοσύνη σε ήρωες και απλούς ανθρώπους που θυσιάστηκαν π.χ. για την ελευθερία την ανεξαρτησία δεν έχουν μέλλον.
Έχω τονίσει επανειλημμένα την άδικη και ταυτόχρονα επικίνδυνη στάση των αυτοκαλούμενων «προοδευτικών» για το σταμάτημα κάθε εκδήλωσης π.χ. της παρέλασης. Φανταστείτε όπως σήμερα π.χ. την εορτή του πολιούχου της πόλης να μένουμε στο σπίτι όπως σήμερα. Μόνο κάποιοι κρατικοί υπάλληλοι να παρίστανται υποχρεωτικά σε μια τυπική εκδήλωση. Είτε μας αρέσει είτε όχι το πνεύμα της ημέρα το αποδίδει η εικόνα των νέων παιδιών, οικογενειών ,φίλων ,γονιών που όλοι μαζί συλλογικά συμμετέχουν στην περιφορά της εικόνας και της παρέλασης. Για πολύ καιρό οι αρνητές και οι πολέμιοι της συμμετοχής σε έθιμα και παραδόσεις ,εθνικές και θρησκευτικές τοπικές γιορτές ήταν μόδα. Οι αδύνατοι για οποιαδήποτε πρόσθεση όμως δεν μπορεί εσαεί να θεωρούνται «προοδευτικοί».
Προοδευτικός είναι αυτός που προσθέτει, αυτός που εκσυγχρονίζει, εμπλουτίζει σύμφωνα με τις νέες συνθήκες και όχι αυτός που διαφωνεί απλά για να διαφωνεί. Όχι αυτός που καταργεί. Αυτός που σκέφτεται για βελτίωση μετατροπή και αντικατάσταση με κάτι καλύτερο! Και αν δεν μπορεί ,απλά ανέχεται και δεν υπονομεύει το υπάρχων γεγονός μέχρι να βρεθεί κάποιος που θα το βελτιώσει.
Η γιορτή των τριών Ιεραρχών δεν μπορεί να μείνει όπως αρχικά σχεδιάστηκε όμως έχει αρκετό υλικό για μετατροπή εκτός από θρησκευτική σε μια γιορτή γραμμάτων τεχνών με την απαραίτητη συμμετοχή των παιδιών. Η τυπική ανάγνωση ενός μηνύματος από τον υπουργό δεν αρκεί!. Ούτε απλά ο εκκλησιασμός. Το ζωντάνεμα του σχολείου μέσω πρωτοβουλιών των παιδιών και η ενεργοποίηση της θέλησης τους για κάτι καινούργιο ,επίκαιρο και σύγχρονο είναι η λύση.
