«Η υμνωδός Κασσιανή έζησε στα χρόνια που βασίλευε στην Κωνσταντινούπολη ο Θεόφιλος, από τα 829 έως 842 μ.Χ. Βαστούσε από αρχοντικό σπίτι, και γι αυτό ήτανε ανάμεσα στις πιο όμορφες και στις πιο σπουδασμένες παρθένες που μαζεύτηκανε στο παλάτι για να διαλέξει ο βασιλιάς την καλύτερη για γυναίκα του. Αλλά έχασε την κορώνα από την εξυπνάδα της.
Η Κασσιανή φόρεσε τότε το ράσο, έχτισε ένα μοναστήρι, και πέρασε εκεί τη ζωή της με νηστεία και με μεγάλη ευλάβεια. Το αγαπημένο έργο της ήτανε το διάβασμα και το γράψιμο. Ανάμεσα στα τροπάρια που έγραψε και μελοποίησε είναι και το πασίγνωστο που αναφέρεται στην αμαρτωλή γυναίκα, η οποία άλειψε με μύρο τον Χριστό λίγες ημέρες πριν τη Σταύρωσή Του.
Το τροπάριο αυτό αρχίζει με τους στίχους «Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…» και το ψέλνουνε το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης. Έγραψε και πολλά άλλα, κυρίως “Κανόνας”. Από δαύτους ο πιο ωραίος είναι ο Κανόνας που ψέλνεται το Μεγάλο Σάββατο, το “Κύματι θαλάσσης”, και που ευωδιάζει από αγνότητα παρθενική κι από κάποια πνοή αθανασίας…» (Φ. Κόντογλου).
Διαβάστε όλη τη μελέτη του Γιώργου Αλεξίου ΕΔΩ περιέχει:
α) Ο βίος της Κασσιανής,
β) το περίφημο τροπάριό της που αναφέρεται στην αμαρτωλή γυναίκα,
γ) τέσσερις μεταφράσεις του και
δ) τρία ποιήματα λογοτεχνών μας που αναφέρονται στην Κασσιανή
ΦΩΤΟ: Η μοναχή Κασσιανή συγγράφει τους ύμνους της. Σχέδιο του Γ. Κόρδη. Συλλογή του Παντελή Ζάττα.
