‘Ένας καλός και καλοπροαίρετος φίλος μου είπε: Να δω πως θα περιγράψεις τη σημερινή μέρα. Δεν έχω καμία πρόθεση να τον απογοητεύσω. Επειδή δε είμαι άνθρωπος των παραδόσεων θα του πω ότι εμένα μου αρέσει αυτήν η ημέρα.Παλιά τα κορίτσια του χωραφιού ,και του κόπου έπρεπε κάποια μέρα να δείξουν τα κάλη τους ,το σώμα τους ,την φρεσκάδα τους.
Γι αυτό ξεκινούσαν αυτήν την μέρα που ήξεραν ότι είναι πολλοί ενδιαφερόμενοι και έβγαιναν βόλτα. Τι το κακό; Απολύτως τίποτα. Από την άλλη οι άνδρες πλυμένοι και περιποιημένοι, περπατούσαν πάνω κάτω να σταμπάρουν ή και να βρουν την κατάλληλη νύφη. Ποιο το κακό; Κανένα. Ότι έχει χρόνια που λειτουργεί έχει βαθιές ρίζες. Έτσι και το νυφοπάζαρο.
Σήμερα επειδή η επικοινωνία έχει προχωρήσει το μόνο που μπορεί να κρατήσει ζωντανό το νυφοπάζαρο είναι η διαπίστωση εάν το προφίλ στο facebook ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ή είναι μούφα! Φτιαχτό.
Εξάλλου σήμερα έχουμε καλύτερες συνθήκες ζωής, εργασίας μετακίνησης. Κατά τα άλλα όταν κινείται ο κόσμος χαίρεται αγοράζει τρώει …λουκουμάδες, δε μπορούμε παρά να είμαστε μαζί του. Και εγώ αισθάνομαι ένα με αυτόν τον κόσμο της εργασίας, του κόπου, του “πόνου” που βρίσκει μια ευκαιρία να ξεσπάσει να ψωνίσει ,να μιλήσει, να διασκεδάσει γενικά να “να δει και να το δουν”.
Το χαίρομαι, γι αυτό και ενώ δεν έχω ουσιαστικό λόγο ούτε καν ψώνια ,παραδοσιακά πηγαίνω και παίρνω και κάτι,έτσι για το καλό !
Η φωτο από την πολύ και άναρχη κίνηση αλλά καλύτερα έτσι παρά έρημη πόλη.
