Αγαπητό μου ημερολόγιο …σε μια τούτη μουντή αλλά ανοιξιάτικη μέρα ομολογώ σε κατακλύζει μια μελαγχολία ….
Αχ ! Ο ήλιος ο ηλιάτορας σ΄όλους τους τόπους κι αν γυρνώ μόνο ετούτον αγαπώ...κάτι ήξερε ο Ελύτης.
Άλλοι θέλουν έναν καφέ να τους ξυπνήσει , άλλοι μια φωνή για συντροφιά κι άλλοι ίσως μια αγκαλιά… και μάντεψε !!…φαντάζουν τόσο δύσκολες επιλογές αυτές..
Γιατί μεγαλώνουμε τα χρόνια περνούν, οι συνθήκες της ζωής κι οι συνήθειές μας αλλάζουν, δύσκολο να διαχειριστούμε τον χρόνο μας…. εγώ θα έλεγα… δύσκολα να τον θυσιάσουμε για τους άλλους!
Είτε είμαστε λιγότερο ή περισσότερο κοινωνικοί, αποζητάμε την συντροφιά των άλλων δημιουργούμε συνεργασίες, φιλίες και ερωτικές επαφές. Σκεφτείτε, ότι ποιότητα τους επηρεάζει την συνολική ικανοποίηση της ζωής μας. Οι φίλοι μας ….η επαφή μαζί τους ενισχύεται με δεσμούς αγάπης και αμοιβαιότητας….. ωστόσο, η επαφή θέλει κόπο και χρόνο..πόσο μάλλον ο έρωτας!
Έρως..φτερωτός θεός της αγάπης και ανίκητος λένε…
συστηθήκαμε όλοι μαζί του κάποια στιγμή στην ζωή μας.
Κι ήταν ωραία σε αυτό το ροζ συννεφάκι …. τόσο ομορφιά στον κόσμο δεν είχαμε ματαδεί, ο ήλιος έλαμπε τόσο ζεστά ακόμα και στο καταχείμωνο. Ήταν άραγε τόσο όμορφα και ευλογημένα ή τόσο θαμπά και αποβλακωμένα;
Σ ‘ αυτές τις περιπτώσεις για μερικούς οι προσγείωση είναι απότομη και δυστυχώς τα κομμάτια πολλά αλλά υπάρχουν κι αυτοί που απολαμβάνουν την συντροφικότητα και την αγάπη ακόμα…
Γιατί έχουν βρει τον άνθρωπό τους!
Ο άνθρωπός σου …μια λέξη που θα μπορούσε να είναι απωθημένο για πολλούς…
σκεφτείτε στα τόσα εκατομμύρια των ανθρώπων που υπάρχουν εκεί έξω ..εσύ να βρεις τον άνθρωπό σου…όμως μερικοί θα τον βρουν κάπου – κάποτε, άλλοι θα δεν θα τον βρουν ποτέ…υπάρχουν κι αυτοί που θα τον βρουν, όμως μοιραία θα τον χάσουν..
Κι εδώ .. ως αθεράπευτα ρομαντική πιστεύω πως ακόμα κι αν τον χάσεις .. δεν θα κουμπώσει πουθενά αλλού τόσο απόλυτα όπως μ’ εσένα ! Γιατί ο άνθρωπος σου είναι το άλλο σου μισό που τα κομμάτια μυαλού και σώματος ενώνονται και δημιουργούν μια οντότητα!
Αλλά καλύτερα ας μην μάθεις ποτέ πως θα είναι…. αν τον χάσεις …
θέλει πολλή δύναμη να δεχθείς ότι αγαπάς κάποιον που δεν έχεις …
Πόσες αγάπες και φιλίες , σκότωσε ο εγωισμός …πόσοι άνθρωποι είπαν ψέμματα για τα συναισθήματα τους .. πόσοι έτρεξαν προς την έξοδο αντί να τρέξουν να κλείσουν την πόρτα να μην φύγουν οι άλλοι…Ο εγωισμός μας, είναι η άμυνα σε αυτά που μας πληγώνουν… προστατεύει τον εαυτό μας , την αξιοπρέπεια μας … τα οριά μας!
Και το λέω εγώ που ο εγωισμός είναι ένα από τα ελαττώματα μου … (δάσκαλε που δίδασκες).
Αυτό που φοβάται ο άνθρωπος είναι η προδοσία..μην καταπατηθεί ο εγωισμός του …
αυτό που πρέπει να μας φοβίζει όμως είναι η μοναξιά… να ζούμε παρέα με την αφεντιά της!
Ο χρόνος κυλάει πάντα με τον ίδιο ρυθμό και κανείς δεν μπορεί να μετρήσει τον απόλυτο χρόνο!
Μήπως πρέπει να σταματήσει ο άνθρωπος να μετράει κάτι που δεν είναι απόλυτο και απλά νοείται;; Να το δίνει απλόχερα στους άλλους και στον εαυτό του;
Η ζωή είναι τόσο απλή μην την κάνουμε περίπλοκη..
Τι πιο όμορφο να δίνεις χρόνο στον άλλον ακόμα κι αν δεν σου φτάνει…. κι όπως πολύ σοφά είπε η αλεπού στον μικρό πρίγκιπα…
‘Είναι ο χρόνος που έχεις ξοδέψει για το τριαντάφυλλο σου, που κάνει το τριαντάφυλλο σου τόσο σημαντικό’!!!
Τα φιλιά μου!!!
agaphtomoyhmerologio.blogspot.gr
