Περισσότεροι από 450 θεατές παρακολούθησαν την προβολή το σημαντικού ντοκιμαντέρ Trozoros, που αναφέρεται στην εβραϊκή κοινότητας της Καστοριά, η οποία εξολοθρεύτηκε κατά το Ολοκαύτωμα από τους Ναζί. Ακολούθησε μικρή συναυλία από τη χορωδία του Συλλόγου “Αθανάσιος Χριστόπουλος”
https://www.youtube.com/watch?v=dDjANz6SOkc
Διάβασα με προσοχή το άρθρο της κ Ζορμπιδου και θα ήθελα να παρατηρήσω ορισμένα πράγματα. Πρώτον με το πνεύμα που διηγείται το σύμβαντα εκείνης της εποχής Ο λόγος της έχει μια προκατάληψη .Δεύτερων οι Καστοριανοί γουναράδες δεν εξαρτώνταν ούτε κατά διάνυα από τους Εβραίους στο εμπόριο της γούνας εκείνης της εποχής. Είναι πλήρες αποδεδειγμένο ότι την εποχή εκείνη οι Καστοριανοί γουναράδες ταξίδευαν σε διάφορες χώρες της Ευρώπης , όπως στην Λειψία στο Παρίσι στην Κωνσταντινούπολη και σε διάφορα άλλα μέρη προκειμένου να προβάλουν και να πουλήσουν τα γούνινα εμπορεύματα τους Τρίτων Ο.Μανολακις ο γουναράς, ο δεσπότης Καραβανγελλης ο ποιητής Χριστόπουλος οι αδελφοί Εμμανουήλ μήπως ήταν Εβραίοι? Τ, αρχοντικά της Καστοριάς Οι βυζαντινές εκκλησίες τα κάστρα της πόλης μήπως τα χτιστήκανε από Εβραίους ? Διαμαρτύρομαι και καταδικάζω την απάνθρωπη πράξει τον Γερμανών απέναντι του αθρόου εβραϊκού πληθυσμού Αλλά δεν ανέχομαι Της αναλήθειες της κ Ζορμπιδου
Είτε το πούμε προκατάληψη είτε αντίδραση λόγω κάποιας προφανούς απογοήτευσης εκ μέρους της κυρίας Ζορπίδου, το γεγονός είναι ότι το όλο θέμα του αφανισμού των Καστοριανών Εβραίων και τα επακόλουθα της υπόθεσης τους δεν έτυχαν ποτέ της πρέπουσας αντιμετώπισης και δημοσιοποίησης. Έλληνες πολίτες ήταν και αυτοί οι άνθρωποι, περιουσίες είχαν, συμπορεύονταν με τους χριστιανούς στα εύκολα και στα δύσκολα της εποχής τους, πασχίζαν να επιβιώσουν χωρίς να προβαίνουν σε ακρότητες, δημιουργικοί ήταν και φιλήσυχοι, αλλά τους μοίρανε να χάσουν τα πάντα συμπεριλαμβανομένης και της ζωής τους εν μια νυκτί εξαιτίας μιας πραγματικής προκατάληψης και παραφροσύνης. Κάποιος που επέζησε και επέστρεψε, βρήκε το σπίτι του να κατοικείται από άλλους οι οποίοι τον εμπόδισαν μεν να εισέλθει αλλά τον “συμβούλεψαν” να πάει στο Ισραήλ να βρει εκεί την τύχη του. Οι γονείς του είχαν εμπιστευθεί μέρος της κινητής τους περιουσίας και όλες τις λίρες τους σε {………} και όταν του τα ζήτησε πίσω εκείνος “προσφέρθηκε” να του επιστρέψει κάποια σεντόνια αλλά όσο για τις λίρες…. ούτε λόγος. Τις είχανε τάχα φάει στον πόλεμο. Και μετά όλοι εμείς……, γίναμε Νεοέλληνες.