To Λας Βέγκας (Las Vegas) είναι πόλη των ΗΠΑ στην Πολιτεία της Νεβάδας με 600.000 κατοίκους. Κατέχει επάξια τον τίτλο της παγκόσμιας πρωτεύουσας του τζόγου, αφού στην επικράτειά της υπάρχουν 1701 χώροι αφιερωμένοι στη Θεά Τύχη. «Las Vegas» σημαίνει στα ισπανικά «Οι Λειμώνες», εξαιτίας του πράσινου και των πολλών υδάτων που υπάρχουν στην περιοχή. Είναι μία όαση στην καρδιά της ερήμου Μοχάβε και μέχρι το 1848 ανήκε στο Μεξικό.
Οι πρώτοι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στο Λας Βέγκας στις 15 Μαΐου του 1905 και ήταν υπάλληλοι σιδηροδρομικών εταιρειών που ανεφοδίαζαν τους συρμούς, που περνούσαν από την περιοχή. Στις 16 Μαρτίου 1911 έγινε επισήμως πόλη με 800 κατοίκους. Η πόλη φυτοζωούσε έως το 1930, όταν με απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης εγκρίθηκε η κατασκευή του γιγαντιαίου φράγματος Μπάουλντερ (σήμερα Χούβερ) στον ποταμό Κολοράντο. Χιλιάδες Αμερικανοί συνέρρευσαν στο Λας Βέγκας για να διεκδικήσουν τις 5.000 θέσεις εργασίας στην κατασκευή του φράγματος. Η πόλη άλλαξε όψη από τη μία μέρα στην άλλη. Ο παράνομος τζόγος άρχιζε να ανθίζει και η Ποτοαπαγόρευση καταργήθηκε στην πράξη.
Έτσι, οι αρχές αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση και να νομιμοποιήσουν τον τζόγο, προκειμένου να εισρεύσει ζεστό χρήμα στα δημόσια ταμεία στην εποχή της Μεγάλης Ύφεσης. Όλα έγιναν μεθοδικά και οργανωμένα και η πρώτη άδεια δόθηκε το 1931 στο Northern Club. Η άρση της Ποτοαπαγόρευσης το 1933 και η νομιμοποίηση της πορνείας ήταν άλλα δύο μέτρα που συμπλήρωσαν το σκηνικό και χάρισαν στο Λας Βέγκας το προσωνύμιο «Αμαρτωλή Πόλη» (Sin City).
Στη δεκαετία του ’40 άρχισαν να χτίζονται τα πρώτα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα με καζίνο στην περίφημη Las Vegas Strip, με την καθοριστική συμβολή όλων των κλάδων της Αμερικανικής Μαφίας (ιρλανδικής, ιταλικής και εβραϊκής). Συνδύαζαν διακοπές σε εξωτικό περιβάλλον και τζόγο. Ονομαστό ήταν το Καζίνο «Φλαμίνγκο», ιδιοκτησίας των γκάνγκστερ Μπάγκσι Σίγκερ και Μέγιερ Λάνσκι. Ο κόσμος, παρότι υποψιαζόταν ότι το οργανωμένο έγκλημα ήλεγχε τον τζόγο, συνέρρεε κατά εκατομμύρια στην «Πόλη που δεν κοιμάται ποτέ». Τη λάμψη τους στην πόλη δάνειζαν μεγάλα ονόματα της σόου-μπιζ, όπως ο Έλβις Πρίσλεϊ, ο Φρανκ Σινάτρα, οι Άμποτ και Κοστέλο, ο Ντιν Μάρτιν και πολλοί άλλοι, που έδιναν συναυλίες και παραστάσεις στις ευρύχωρες αίθουσες των καζίνο.
Με την πάροδο του χρόνου, το Λας Βέγκας έκανε πολλά βήματα για να απεξαρτηθεί από τον τζόγο. Στις μέρες μας λανσάρεται ως κατά βάση τουριστικός προορισμός και ο τζίρος από τα καζίνο αντιπροσωπεύει μόλις το 20% των εσόδων της πόλης. Ο συνεδριακός τουρισμός είναι μια νέα χρυσοφόρα πηγή, έχοντας ξεπεράσει σε τζίρο τα καζίνο, ενώ οι αρχές, με γενναία οικονομικά κίνητρα που φθάνουν μέχρι την πλήρη φορολογική απαλλαγή, ευνοούν την εγκατάσταση επιχειρήσεων νέων τεχνολογιών και τραπεζών. Σταθερή αξία για το Λας Βέγκας παραμένει η ανθούσα βιομηχανία γάμων, με πάνω από 300 ημερησίως. Γίνονται σχεδόν αυτόματα, με χαμηλό κόστος (35$) και χωρίς πολλές διατυπώσεις. Αντίθετα, το διαζύγιο κοστίζει ακριβότερα (430$).
Το Λας Βέγκας σε αριθμούς
Κάτοικοι: 600.000
Κάτοικοι ευρύτερης περιοχής: 900.000
Καζίνο: 1701
Κουλοχέρηδες: 197.144
Μέσος όρος ημερήσιας παραμονής στο καζίνο: 3,9 ώρες
Παίζει στο καζίνο: το 87% των επισκεπτών
Μέσος όρος δαπάνης σε καζίνο κατ’ άτομο: 480$
Επισκέπτες σε ετήσια βάση: 39.000.000
Ετήσια ακαθάριστα έσοδα: 32.8 δισ. δολάρια (2003)
Ετήσιος τζίρος από τζόγο: 6.1 δισ. δολάρια
Ετήσιος τζίρος από συνεδριακό τουρισμό: 6.5 δισ. δολάρια
Γήπεδα Γκολφ: 37.
