Ο καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Θεοδόσης Τάσιος εμφανίζεται προβληματισμένος για το μέλλον
ΓΙΩΡΓΟΣ Π. ΤΕΡΖΗΣ
Ετος 2000. Σε μία αίθουσα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Ο Θεοδόσης Τάσιος επιχειρεί να «μεταφέρει» σε έναν νέο, τότε, συντάκτη θεμάτων Περιβάλλοντος και Δημοσίων Εργων τις γνώσεις του για το οπλισμένο σκυρόδεμα. Η συζήτηση ανοίγει: από τις εκτιμήσεις του για τη σεισμική αντοχή της κτιριακής υποδομής της χώρας και τους λόγους που η κατασκευή απρόσβλητων από τους σεισμούς κτιρίων, αν και τεχνικά εφικτή, είναι κοινωνικά και οικονομικά αδύνατη αφού θα εκτόξευε το κατασκευαστικό κόστος, μέχρι την αρχαία τεχνολογία και την ηθική πολιτικής και κοινωνίας.
Σήμερα, ο 88χρονος καθηγητής του ΕΜΠ επιβεβαιώνει ότι ουδέποτε υπήρξε ένας μονοδιάστατα «εξειδικευμένος» επιστήμονας. Τη μακρά, επιτυχημένη ακαδημαϊκή του καριέρα στο αντικείμενό του και πέραν αυτού συνοδεύει το ζωηρό ενδιαφέρον του για τα κοινά. Που εκφράζεται με αιχμηρές τοποθετήσεις και αυτή την ιδιαίτερη, περιπαικτική, αυτοσαρκαστική του διάθεση.
«Πώς να τολμήσομε, εμείς οι έσχατοι, να σχολιάσομε συνοπτικώς;», αναρωτιέται χαμογελώντας, όταν τον ερωτώ σχετικά με την τάση των Ελλήνων να μην αναγνωρίζουν, ακόμη και σήμερα, όχι μόνον τα προειδοποιητικά σημάδια, αλλά, πλέον, τις αποδείξεις της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. «Ο προβληματισμός τον οποίον τόσο ευλόγως –και, δυστυχώς, επικαίρως– διατυπώνετε, είναι σήμερα το ζωτικότερο θέμα για την επιβίωση του λαού μας» σημειώνει, αποδίδοντάς το στην έλλειψη «πολιτικής αυτοσυνειδησίας: «Στην απέραντη περιπλοκή που έχουν λάβει τα…
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στον Γιώργο Τερζή στο kathimerini.gr
