Δημοσιεύθηκε γκάλοπ, για την αποδοχή η μη της συμφωνίας με τα Σκόπια. Οι Έλληνες είναι αγανακτισμένοι, κατά 85% περίπου είναι και κατά της συμφωνίας. Ενώ για πρώτη φορά θα έπρεπε να επιβραβεύουν την κυβέρνηση και τον κ. Πρωθυπουργό. Είναι η ΜΟΝΗ ΦΟΡΑ, που ήταν συνεπής στις εξαγγελίες του. Είχε πει: «Θα κλείσω το Μακεδονικό Ζήτημα με οποιοδήποτε κόστος». Και το έκανε πράξη. Αντί λοιπόν να αγανακτούμε για το ότι θα σκίσω τα μνημόνια, για το δημοψήφισμα που έγινε από ΟΧΙ ΝΑΙ, για το γεγονός ότι η χώρα (συνυπέγραψε κι αυτός μαζί με τους προηγούμενους) για μία διεθνή εποπτεία της χώρας), για έναν περίπου αιώνα, εμείς διαμαρτυρόμαστε για την μοναδική φορά που υπήρξε συνεπής. Άρα μας αρέσουν τα παραμύθια. Ζούμε μ αυτά, ψηφίζουμε με βάση αυτά. Αρνούμαστε και δεν θέλουμε να δούμε την πραγματικότητα. Δεν φταίνε λοιπόν οι πολιτικοί. Οι πολίτες φταίνε. Σου λένε “παπαρολογίες” τις αποδέχεσαι και τους ψηφίζεις. Σου λένε την αλήθεια όπως καλή ώρα για το Μακεδονικό και διαμαρτύρεσαι. Άρα λοιπόν απαιτείται αυτοκριτική. Απαιτείται ψήφος με βάση την λογική και όχι το συναίσθημα.
Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύονται οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης (ΜΜΕ, διαδίκτυο, μέσα κοινωνικής δικτύωσης κλπ). Πουλάνε παπαρολογία, και την τρώμε. Γιατί στοχεύουν στο συναίσθημα και όχι στην λογική. Η διαμόρφωση της κοινής γνώμης δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα αλλά διαμορφώνεται με βάση “τα θέλω” του λαού και όχι με βάση του τι “μπορώ” του λαού. Τα “θέλω” εκφράζουν επιθυμίες άρα συναισθήματα τον ιδεατό κόσμο (του Πλάτωνα), ενώ τα μπορώ εκφράζουν την συνειδησιακή πραγματικότητα και τον ρεαλιστικό κόσμο τον (Αριστοτέλη).
Τώρα όσον αφορά το Μακεδονικό. Η ιστορία ήταν τελειωμένη εδώ και πολύ καιρό. Από τον χρόνο που είχε μεταβεί ο κ. Πρωθυπουργός στην Αμερική. Αποτελεί προσωπική νίκη του Τράμπ και μεγάλη ήττα πρώτα για την Ρωσία και μετά για την Ε.Ε. Είναι προσωπική νίκη του Τράμπ και όχι της αμερικανικής διπλωματίας διότι ο Νίμιτς είναι (ήταν) ειδικός διαπραγματευτής εδώ και πολλά χρόνια και δεν μπορούσε να δώσει λύση. Ο Τράμπ είναι σαν τον Μ. Αλέξανδρο. Όπου δεν μπορεί να λύσει τον Γόρδιο Δεσμό, τον κόβει. Μπορεί να ασκηθεί κριτική για τον Τράμπ για χίλια δύο πράγματα. Για ένα όμως πράγμα δεν μπορεί να κατηγορηθεί. Είναι αποτελεσματικός. Δεν είναι παπαρολόγος. Ο λόγος του συμβόλαιο. Είπε κάτι το έκανε. Άσχετα αν αυτό συμφέρει ή όχι στις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη. Είπε πριν τις εκλογές: Πρώτα η Αμερική, το έκανε πραγματικότητα. Έτσι κρίνεται από τον λαό του ένας πολιτικός. Από την συμφωνία του προεκλογικού λόγου με την μετέπειτα εφαρμογή των λόγων του. Και έτσι κρίνεται στην συνέχεια από τον λαό του, που τον επιβραβεύει η τον απορρίπτει.
Σημείωση: Επειδή μπορεί να ακουστούν από κόμματα της αντιπολίτευσης ότι μόλις έρθουμε στην εξουσία θα σκίσουμε την συμφωνία, τους συνιστώ να μην το κάνουν. Διότι αυτό θα μοιάζει με το σκίσω τα μνημόνια. Οι διεθνείς συμφωνίες είτε οικονομικές–δανειστικές, είτε πολιτικές ισχύον και δεσμεύουν τα κράτη όχι της κυβερνήσεις.
Πολύ σωστό και εμπεριστατωμένο κείμενο.
Όντως η σημερινή κυβέρνηση κράτησε για πρώτη φορά το λόγο της, ως προς τις προεκλογικές εξαγγελίες της, κι…έκλεισε το Μακεδονικό ζήτημα με οποιοδήποτε κόστος.
Το μόνο που δεν μας εξήγησαν όμως, είναι ποιος και πως θα πληρώσει αυτό το κόστος.
Ίσως θα έπρεπε να γίνουν πιο σαφείς σε αυτό το κομμάτι, για να καταλάβουμε κι εμείς καλύτερα τι ακριβώς εννοούν.
Όντως δεν φταίνε η πολιτικοί, αλλά φταίνε οι πολίτες, που δεν κλείνουν τ’ αυτιά τους στις “σειρήνες” των ΜΜΕ, του διαδικτύου και των υποσχέσεων των πολιτικών κομμάτων, εκμεταλλευόμενοι τα “θέλω” κι όχι τα “μπορώ” του Έλληνα.
Όντως οι οι υπογραφές αυτής της διεθνούς συμφωνίας δεν ανατρέπονται, γιατί έχουν δεσμεύσει το κράτος κι όχι αυτούς που την υπέγραψαν.
Οπότε αν κάποιος μας πει ότι αν γίνει κυβέρνηση θα ανατρέψει τη συμφωνία, θα είναι ένα ακόμη παραμύθι.
Και τέλος, όντως ο Trump είπε ¨πρώτα η Αμερική” και μέχρι στιγμής το κάνει πραγματικότητα.
Να δούμε αν και πότε θα βρεθεί και στην Ελλάδα κάποιος που θα πει “πρώτα η Ελλάδα” και θα το κάνει πραγματικότητα…