Η πρόσφατη αποκάλυψη των πεταμένων σε ρεματιά βαρελιών, όπως εκείνα που έχουμε δει στοιβαγμένα για χρόνια σε παρακείμενο χωράφι βυρσοδεψείου, αποκαλύπτει την εγκληματική στάση όσων δε δίστασαν να ξεφορτωθούν δοχεία και περιεχόμενο, το οποίο σύμφωνα με τη διεθνή τυποποίηση σήμανσης δοχείων, αφορά πολύ τοξικές ουσίες (μπλε δοχεία)
Μένει να δούμε εάν η διαδικασία ιχνηλασιμότητας που εφαρμόζουν οι εταιρείες παραγωγής χημικών ουσιών, θα αποκαλύψει τον ιδιοκτήτη και αν θα διερευνηθούν οι ευθύνες και αποδοθούν οι προβλεπόμενες κυρώσεις.
Παρόλο που μας βρίσκει αντίθετους οποιαδήποτε απόπειρα ανάδειξης αποδιοπομπαίων τράγων είναι σαφές πως πρέπει να τιμωρηθεί διοικητικά και ποινικά όποιος μολύνει.
Όμως αυτό που λίγοι τολμάνε να παραδεχτούν είναι πως αιτία και πηγή της ρύπανσης, είναι το κέρδος και ο ανταγωνισμός των επιχειρήσεων να το μεγιστοποιήσουν.
Όσο και να λέγεται πώς θα εφαρμοστεί ο νόμος, ξέρουμε πως δεν θα σταματήσει η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, της υγείας και εν τέλει της ζωής της δικής μας και των παιδιών μας, όσο το κέρδος είναι ο ισχυρότερος νόμος αυτού του συστήματος.
Οι μεγαλοεπιχειρηματίες επιδιώκουν μεγαλύτερα κέρδη, οι κυβερνώντες “ανάπτυξη” και οι “νόμοι της αγοράς” νέες ευκαιρίες για επενδύσεις πάνω στη δυστυχία όσων εξαναγκάζονται να αγοράζουν εμφιαλωμένο νερό, φίλτρα καθαρισμού και τελικά φάρμακα αντίδοτα στο νερό δηλητήριο που αφήνει πίσω της η καπιταλιστική ανάπτυξη.
Μήπως τα πρόστιμα και οι κυρώσεις, θα καθαρίσουν τις γεωτρήσεις τις λίμνες και τις θάλασσες, από τη μόλυνση που έχουν υποστεί;
Η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος είναι τα έργα, για τα οποία το κράτος και οι τοπικοί εκπρόσωποι του, διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για τις καθυστερήσεις και την ελλιπή χρηματοδότηση.
Πρόκειται στην ουσία, όχι για έργα προτεραιότητας αλλά για έργα σκοπιμότητας και αυτό φαίνεται τόσο από τον σχεδιασμό όσο και από την υλοποίηση.
Δεν ήταν, εδώ και δεκαετίες, επιτακτική ανάγκη η λειτουργία βιολογικού καθαρισμού, στο δήμο του Άργους, στον οποίο μάλιστα επιβλήθηκε πρόστιμο για τη μόλυνση του Αλιάκμονα;.
Η χρηματοδότηση εξασφαλίστηκε τον περασμένο Οκτώβριο, βρισκόμαστε στον Αύγουστο και ακόμα δεν έχει γίνει κανένα βήμα για την έναρξη των διαδικασιών της προκήρυξης του διαγωνισμού κατασκευής του. Αλλά η θριαμβολογία, περιφέρειας και δήμου, για το έργο καλά κρατεί.
Μήπως το παλαιότερο και εξίσου δαπανηρό έργο του αποχετευτικού του δήμου, δεν έγινε ακριβώς με τέτοιο τρόπο ώστε απλώς τα λύματα να φτανουν στο ποτάμι;
Η λειτουργία του βιολογικού του δήμου Καστοριάς αλήθεια, τι επιπτώσεις έχει στο παρακείμενο ρέμα Γκιολε και την τόσο επιβαρυμένη λίμνη;
Στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο ανάμεσα σε άλλα, θέσαμε πρόταση για τη σύσταση δημοτικής επιτροπής για τη διασφάλιση της ποιότητας του νερού και ενόψει της λειτουργίας του βιολογικού σταθμού, να γίνει πρόβλεψη για επιστημονικό προσωπικό και όχι μόνο για έναν εργάτη, όπως έχει αποφασίσει ο δήμαρχος.
Διοίκηση και μείζονα αντιπολίτευση συμφώνησαν και καταψήφισαν την πρόταση ως αχρείαστη αφού γίνονται όπως είπαν μετρήσεις από διαπιστευμένο εργαστήριο.
Για το ότι οι Αμπελόκηποι με φίλτρο έχουν 3ppm και η Μηλίτσα χωρίς φίλτρο πίνει νερό με 5.7ppm, ενώ η Θεσσαλονίκη έχει 0.06ppm τετραχλωροεθένιο, προφανώς αρκεί η ανάγνωση της ανάλυσης για να είμαστε ικανοποιημένοι. Ενώ για τις τιμές στις αντίστοιχες γεωτρήσεις ακομα περιμένουμε.
Για το γεγονός του ότι και τα λύματα στην κοινότητα Γέρμα, εδώ και χρόνια απλώς ρέουν ανεξέλεγκτα στη ρεματιά, πήραμε την απάντηση πώς όταν έρθουν χρήματα από το “Φιλόδημος” θα ασχοληθούμε. Αυτή ήταν η τρίτη απάντηση που μας δόθηκε. Πριν δύο χρόνια είχαν δηλώσει άγνοια ενώ πριν ένα χρόνο είχαν πει πως θα εντάσσονταν σε ένα πρόγραμμα για τη διευθέτηση του ρέματος Μουρικίου και φτάσαμε σήμερα να παραπέμπεται στις καλένδες.
Αυτή είναι η πραγματικότητα σχετικά με το πως η λογική του δήμου επιχείρηση, αντιμετωπίζει τα ζητήματα δημόσιας υγείας.
Έπρεπε να γίνει φαρμάκι το νερό στο Δισπηλιό ή να καούν 90 άνθρωποι στο Μάτι για να κινηθούν οι διοικήσεις κεντρικές και τοπικές, ψάχνοντας τρόπο να ξεθυμάνει η οργή για τη συγκάλυψη και την αδράνεια.
Τίποτα όμως δεν θα είναι όπως πριν και τίποτα δεν θα καλυτερέψει, όσο τα δημόσια αγαθά γίνονται εμπορεύματα και όσο η επιβίωση των εργαζομένων, προϋποθέτει τη σιωπή και την ανοχή στα εγκλήματα κατά της υγείας και του περιβάλλοντος.
Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης δεν συμβαδίζει ούτε με την ευημερία του λαού, ούτε με την προστασία του περιβάλλοντος.
Καλούμε τους συμπολίτες μας να μην συμβιβαστούν με τίποτα λιγότερο από καθαρό, δημόσιο και φθηνό νερό για όλους..
Καμία ανοχή στην μόλυνση του περιβάλλοντος.
Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Άργους Ορεστικού
