Η παρέλαση των υποψηφίων Δημάρχων και Περιφερειαρχών που έχει ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό κορυφώνεται αυτές τις μέρες. Συζητήσεις μυστικές και μη, συμφωνίες πάνω αλλά και κάτω από το τραπέζι βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη και του δικού μας μικρόκοσμου.
Σίγουρα οι συζητήσεις πολλές και επαναλαμβανόμενες χωρίς όμως ουσία. Αντιθέτως, θέσεις και οφίτσια ζητούνται αλλά και τάζονται και ο χρόνος περνά χωρίς να υπάρχει αφήγημα, χωρίς να υπάρχει όραμα για τον τόπο. Περισσότερο απασχολεί τους, εν δυνάμει, υποψηφίους η στήριξη των μεγαλοπαραγόντων και των κομμάτων, κυρίως μέσω των μηχανισμών αυτών, και λιγότερο οι προτάσεις για τις λύσεις στα τεράστια προβλήματα αυτού του τόπου.
Σε μία τοπική οικονομία μονοδιάστατη όπου ακόμα και στην εποχή της κρίσης το παραγόμενο ΑΕΠ από τη γούνα ξεπερνά το 70%, τι δράσεις κάναμε για να ενισχύσουμε τον μικρό επιχειρηματία. Η παγκόσμια αγορά της γούνας ξεπερνά τα 50 δις τη στιγμή που ο τζίρος στην Καστοριά δεν ξεπερνά τα 2 με 3 εκατομμύρια. Οπότε κρίση δεν έχει η γούνα αλλά η τοπική επιχειρηματικότητα την οποία πρέπει να της δώσουμε τα απαραίτητα εργαλεία για να σταθεί και πάλι στα πόδια της.
Σε μια Καστοριά που η ανεργία καλπάζει, με την πραγματική ανεργία να βρίσκεται στο 50% και αυτή των νέων κάτω των 35 ετών σε ακόμα μεγαλύτερα επίπεδα. Δεν μπορεί αυτό το κλίμα να αναστραφεί με ευχολόγια αλλά με δράσεις στοχευμένες και τοπικού χαρακτήρα. Χωρίς Τοπικό Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα από τον ΟΑΕΔ δεν θα μπορέσει να υπάρξει ουσιαστική διαφοροποίηση.
Σε μια πόλη που έχει 12 μήνες τουρισμό και παρόλα αυτά παίρνει μικρό μερίδιο σε σχέση με τις δυνατότητες της. Έλλειψη υποδομών, ακόμα και των πιο βασικών χωρίς καμία μέριμνα για τα βασικά παρά μόνο όταν μας επισκέπτεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Αλλά είπαμε η προεκλογική κουβέντα σε άλλα θέματα περιστρέφεται.
Αλήθεια, τι Δήμαρχο πραγματικά θέλουμε;
Τι είναι αυτό που ζητάμε από τους τοπικούς μας εκπροσώπους; Ψηφίζουμε με βάση προγράμματα και θέσεις ή νικητής θα είναι αυτός που θα έχει το μεγαλύτερο σόι ασχέτως αν είναι φελλός; Πόσες φορές μπήκαμε στον κόπο να διαβάσουμε τα βιογραφικά των υποψηφίων; Όλο διαμαρτυρόμαστε για την κατάντια στην οποία έχει περιέλθει η πόλη μας, λησμονώντας πως και οι αυτοδιοικητικοί μας εκπρόσωποι είναι αιρετοί και όχι δοτοί.
Αν όχι όλοι μας, σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ψηφίσει με πρώτο γνώμονα την κομματική μας προέλευση παρά τις περί αντιθέτου δηλώσεις.
Ήρθε η στιγμή που τα προηγούμενα ερωτήματα θα πρέπει να τα απαντήσουμε πριν οδηγηθούμε και πάλι στην κάλπη.
Για ακόμα μία φορά θα είμαστε οι επιλογές μας για τις οποίες όμως δεν θα έχουμε την πολυτέλεια να μετανιώσουμε.
Η πόλη μας, ο νομός μας δεν χρειάζονται απλούς διαχειριστές και εκλεγμένους που θα προκύψουν από αποτέλεσμα συνδιαλλαγής.
Απαιτούνται πολλές υπερβάσεις του εγώ μας, πάνω από προσωπικές φιλοδοξίες, πάνω από κομματικές επιταγές και συγγενικές υποχρεώσεις για να μπορέσουμε να βγάλουμε τον τόπο αυτόν από το τέλμα.
Το θέμα όμως είναι αν είμαστε έτοιμοι να σπάσουμε αυγά ή αν όλα όσα λέμε θα παραμείνουν και πάλι σε θεωρητικό επίπεδο.
