Καστοριά

Για το εστιατόριο της Μαυριώτισσας (του Πάνου Ιατρού)

Με αφορμή διάφορες συζητήσεις και διάφορα δημοσιεύματα τα οποία ήλθαν στο φως τελευταία, σχετικά με την διένεξη της Μητροπόλεως και του Δήμου Καστοριάς για το ακίνητο του  Εστιατορίου στον περιβάλλοντα χώρο της Ι.Μ. Μαυριωτίσσης και την δημοπράτηση αυτού από την Ιερά Μητρόπολη Καστοριάς και την τελευταία απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου μας για άσκηση αγωγής περί την κυριότητα του κτίσματος κατά της Ι.Μ. Μαυριωτίσσης και κατ’ επέκταση της Μητροπόλεως (;), θα ήθελα να επισημάνω ορισμένα πράγματα.

– Κατά το παρελθόν, ασχολήθηκα με το θέμα της κυριότητας του χώρου του παρεκκλησίου του Αγίου Νικολάου, όπου σήμερα  το νέο αναψυκτήριο της «Σπηλιάς του Δράκου», το οποίο εκμεταλλεύεται κατά παραχώρηση του Ελληνικού Δημοσίου ο Δήμος Καστοριάς, αφού βρίσκεται σε ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου (Δνση Δασών), όπως βέβαια και η «Σπηλιά του Δράκου» και τότε ήλθα σε πλήρη και ευθεία αντιπαράθεση με τον Σεβ. Μητροπολίτη μας για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του παλιού κτίσματος δίπλα από το εξωκκλήσι (Εφημ. «Φωνή της Καστοριάς» φ. 3048/20-11-2008 και φ. 3005/11-12-2008) και όπως απεδείχθη δικαιώθηκα.

Επειδή όμως, επί 37 ολόκληρα χρόνια σαν Δικηγόρος, υπηρέτησα το Δίκαιο και την Αλήθεια, χωρίς συμβιβασμούς και υποκλίσεις, έτσι και τώρα, θα μιλήσω για την αλήθεια και το δίκαιο, παρά την όποια  «κόντρα» είχα τότε με τον Σεβ. Μητροπολίτη μας, όπως παραπάνω αναφέρω.

– Η έρευνά μου αυτή, μέσα από τα τηρούμενα στοιχεία του Κτηματολογίου, επεκτάθηκε σε όλο το ιδιοκτησιακό καθεστώς του «Βουνού» της χερσονήσου και κατέγραψα ότι αυτό ανήκει κατά αποκλειστική ιδιοκτησία στο Ελληνικό Δημόσιο, εκτός από δύο παραλίμνιες  περιοχές στην περιοχή της Ι.Μ. Μαυριωτίσσης. Εκεί λοιπόν διαπίστωσα ότι, υπάρχει ΚΑΕΚ 230254201002 με φερόμενο ιδιοκτήτη τον Δήμο Καστοριάς και ένας δεύτερος ΚΑΕΚ 230254201003 με φερόμενο ιδιοκτήτη την Ι.Μ.Μαυριωτίσσης.

Το κτίσμα λοιπόν του Εστιατορίου, ολοσχερώς ανήκει στον ΚΑΕΚ 230254201003, δηλ. στην ιδιοκτησία της Ι.Μ.Μαυριωτίσσης, μη επιδεχόμενης καμίας αμφισβήτησης, κάτι που μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας από τους χάρτες, επισκεπτόμενος το Κτηματολόγιο.

Στη τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καστοριάς, αποφασίστηκε η άσκηση αγωγής κατά της Μητροπόλεως για την κυριότητα του κτίσματος του Εστιατορίου, τα επιχειρήματα δε του Δήμου, τα θεωρώ εντελώς έωλα και εξηγούμαι:

1) Ισχυρίζεται λοιπόν ο Δήμος και επικαλείται ως στοιχείο κυριότητας ότι, βάσει του Κτηματολογικού Πίνακα Διανομής του αγροκτήματος Καστοριάς, το ακίνητο βρίσκεται στο υπ’ αριθ. 1752 χερσολίβαδο, το οποίο χερσολίβαδο, περιλαμβάνει σχεδόν ολόκληρο το «Βουνό»!!!!! Καλά μα δεν ξέρουν εκεί στο Δήμο ότι αυτή η διανομή δεν παράγει κανένα αποτέλεσμα ούτε αποτελεί στοιχείο κυριότητας και κάθε αναφορά σ’ αυτόν το πίνακα, τα Δικαστήρια απορρίπτουν τον ισχυρισμό αυτό, αφού η κατάρτισή του ως γνωστόν γινόταν καθ΄ υπόδειξη οποιουδήποτε στον τότε αγροφύλακα;

2) Ισχυρίζεται ο Δήμος ότι, δηλώνει το ακίνητο αυτό στο Ε9. Ε, και; Αυτή η δήλωση του προσδίδει και νoμιμότητα κυριότητας; Κι εγώ αν δηλώσω στο Ε9 το Δημαρχιακό Μέγαρο Καστοριάς, σημαίνει ότι είμαι και κύριος αυτού; Αλήθεια, μιας και το έφερε η κουβέντα, ο Δήμος πληρώνει τον ΕΝΦΙΑ για το ακίνητο του εστιατορίου στη Μαυριώτισσα;

3) Ισχυρίζεται ότι το κτίσμα αναγέρθηκε από τον Δήμο Καστοριάς κατά τα έτη 1983-1985, ότι εντάχθηκε στο Τεχνικό Πρόγραμμα τότε του Δήμου, ότι παραδόθηκε με πρωτόκολλο κ.λ.π. Κανείς δεν τα αμφισβητεί αυτά και κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί τα αντίθετα. Εδώ όμως, επειδή έχω προσωπική άποψη θα αναφερθώ στο γεγονός ότι, ως επικεφαλής της μειοψηφίας του Δήμου 1986-1990, επί Δημαρχίας Ανδρέα Οικονομίδη, όλοι γνωρίζαμε ότι ο χώρος αυτός όπου ο Δήμος Καστοριάς ανήγειρε τότε το Εστιατόριο, παραχωρήθηκε κατά χρήση και μόνο στον Δήμο από την Ιερά Μονή. Πουθενά βέβαια δεν φαίνεται κάτι τέτοιο εγγράφως.

Και εν πάση περιπτώσει, σύμφωνα με την γενική αρχή του εμπραγμάτου δικαίου, «τα υπερκείμενα τοις υποκειμένοις» και είναι από τα πρώτα μαθήματα που διδάσκονται οι πρωτοετείς φοιτητές της Νομικής.

΄Ασχετο βέβαια το θέμα της αποζημίωσης από την πλευρά του Δήμου και αυτό βέβαια με επιφύλαξη από πλευράς παραγραφής του δικαιώματος.

΄Υστερα απ’ αυτά ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Πάνος Γ. Ιατρού

Συν/χος Δικηγόρος αλλά Ενεργός Δημότης

fonikastorias.gr

 

Back to top button