Τα παράπονά του εξέφρασε στην εφημερίδα “Ορίζοντες” ο συμπολίτης μας κ. Α.Π., ο οποίος είναι Άτομο με Ειδικές Ανάγκες (ΑμΕΑ). Ο κ. Α.Π. θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του για τους δικούς του προσωπικούς λόγους. Ωστόσο η αγανάκτησή του τον οδήγησε να προβεί σε ένα δριμύ κατηγορώ προς όλους όσοι επιδεικτικά αγνοούν τα ΑμΕΑ.
της Χρύσας Κοσμίδου
Το ραντεβού με τον κ. Α.Π. δόθηκε σε συγκεκριμένη καφετέρια της πόλης της Καστοριάς, καθώς πρόκειται για μια εκ των λίγων –εάν όχι τη μοναδική- που διαθέτει ειδική ράμπα αμαξιδίων, όπως επίσης και τουαλέτα για ΑμΕΑ «Επιλέγω να έρχομαι σε αυτή την καφετέρια, διότι εξυπηρετεί τις ανάγκες μου. Έχω κάνει και τραχειοτομία, οπότε να πηγαίνω σε ένα χώρο που ο κόσμος καπνίζει ακατάπαυστα είναι απαγορευτικό. Συνεπώς οι επιλογές εξόδου περιορίζονται σε μονοψήφιο αριθμό, καθώς πρέπει να επιλέγω μέρη τα οποία τηρούν όλες τις προδιαγραφές για τα ΑμΕΑ και παράλληλα να ισχύει στην πράξη ο αντικαπνιστικός Νόμος».
Ο κ. Α.Π. τον προηγούμενο Οκτώβριο έγινε μάρτυρας ενός απίστευτου αλλά … “καστοριανού περιστατικού” στην Νότια παραλία. Ειδικότερα ένας συνάνθρωπός μας με κινητικά προβλήματα, δεν μπορούσε να ανέβει στο πεζοδρόμιο με το αμαξίδιό του. Αναγκαστικά δύο άτομα τον πήραν στα χέρια τους, προκειμένου να τον ανεβάσουν στο πεζοδρόμιο «Πουθενά στη Νότια παραλία δεν υπάρχει μια ράμπα. Πέρα από αυτό όμως, τα αυτοκίνητα είναι παρκαρισμένα πολύ πυκνά και άλλες φορές οι οδηγοί έχουν το θράσος να διπλοπαρκάρουν. Ακόμα και άτομα που δεν αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα δεν μπορούν να μετακινηθούν. Είναι τραγική η κατάσταση».
Με αφορμή όλα αυτά τα περιστατικά ο καταγγέλλων ήρθε σε επαφή με τη Δημοτική Αρχή, προκειμένου να υπάρξει σε πρώτο χρόνο μια εποικοδομητική συζήτηση και σε δεύτερο να υπάρξει η οριστική λύση όσον αφορά στα προβλήματα καθημερινότητας που αντιμετωπίζουν τα ΑμΕΑ στην Καστοριά «Έχει περάσει ακριβώς ένας χρόνος από τότε και φυσικά δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Υπογράψαμε ένα έγγραφο με όλες τις παρατηρήσεις μας, το οποίο έχει πρωτοκολληθεί από το αρμόδιο γραφείο του Δημαρχείου (σ.σ. Αρ. Πρωτοκόλλου 27276, ημερομηνία 23 Οκτωβρίου 2017). Μετά από δώδεκα μήνες μας έχουν γράψει στα παλιά τους τα παπούτσια, παρόλο που είχα μια προσωπική συζήτηση με τον Δήμαρχο Καστοριάς και μάλιστα στην καφετέρια που βρισκόμαστε. Ο ίδιος μου είπε ότι βίωσε παρόμοια κατάσταση με τη δική μου, η οποία κράτησε για μικρό χρονικό διάστημα. Με αφορμή αυτή μας τη συνάντηση, του έγραψα ξανά τον Αρ. Πρωτοκόλλου μαζί με όλα τα προσωπικά μου στοιχεία και τον παρακάλεσα να κάνει κάτι, σχετικά με τα πάρκινγκ των ΑμΕΑ και γενικότερα για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην περιοχή μας. Για να μην μακρηγορώ, όχι μόνο δεν υπήρξε ουδεμία παρέμβαση, αλλά στη μια θέση ΑμΕΑ της παραλίας έχουν τοποθετήσει κάδο για να βάζουν τα άδεια μπουκάλια –φαίνεται ότι έχουν μεγαλύτερη αξία από εμάς- και στα πάρκινγκ της Νομαρχίας και του Ταχυδρομείου, παρκάρουν άτομα με ειδικές ανάγκες στον …εγκέφαλο», δήλωσε βαθιά λυπημένος ο κ. Α.Π.
Ωστόσο, εάν ο κ. Α.Π. πιάσει επ’ αυτοφώρω κάποιον να παρκάρει χωρίς λόγο στις θέσεις των ατόμων με ειδικές ανάγκες τότε δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια. Δείχνοντάς του το ειδικό σήμα στάθμευσης του ζητά να αποχωρήσει. Βέβαια και προτού ο κ. Α.Π. αντιμετωπίσει προβλήματα με την υγεία του, ήταν ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος με το θέμα των ΑμΕΑ και μάχονταν εναντίον όλων όσων προσπαθούσαν να καταπατήσουν τα δικαιώματά τους «Θυμάμαι μια φορά κάποιος πάρκαρε παράνομα και του ζήτησα να απομακρυνθεί από τη θέση πάρκινγκ για ΑμΕΑ καθώς δεν προορίζονταν για αυτόν. Με πολύ μαγκιά και με το τσιγάρο ανά χείρας μου είπε τι με νοιάζει εμένα το πού παρκάρει εκείνος. Του εξήγησα πως ενδιαφέρομαι για κάποιον που αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα και ότι λόγω της απερισκεψίας του, του στερεί ένα κατοχυρωμένο δικαίωμά του. Σαν να μην έφτανε αυτό πέταξε και τις γόπες του στο δρόμο. Δεν δίστασα στιγμή να τα βάλω μαζί του. Με έπνιγε το δίκιο για την όλη συμπεριφορά του. Πραγματικά, σκεφτόμενος όλα αυτά καταλαβαίνω πως σε ορισμένα πράγματα δεν υπάρχει σειρά. Πλέον είμαι και εγώ άτομο με ειδικές ανάγκες».
Τέλος, ο κ. Α.Π. δεν έκρυψε ότι τον λυπεί ιδιαίτερα το γεγονός πως ο Δήμαρχος Καστοριάς Ανέστης Αγγελής δεν παίρνει μια θέση επί του ζητήματος, τη στιγμή μάλιστα που είναι υπόχρεος βάσει του Νόμου «Ο κάθε Δήμαρχος που εκλέγεται, είναι σαν να πιάνει μια ζεστή πατάτα και να την πετάει στον επόμενο και ούτω καθεξής. Δεν ξέρω τι γίνεται πραγματικά».
