Γράφει: Ο Λεωνίδας θ. Πουλιόπουλος
Η επίσημη ανακήρυξη του Σκοπιανού κράτους
Το τέλος του 2ου Π.Π. βρίσκει την Ελλάδα σπαρασσόμενη, την Βουλγαρία ηττημένη και ντροπιασμένη και τον Τίτο μεγάλο αστέρι της Βαλκανικής. Είναι το χαϊδεμένο παιδί του Στάλιν και των Άγγλων. Έτσι αποφασίζει να παίξει το μεγάλο χαρτί του. Τον Οκτώβριο του 1945 η Εθνοσυνέλευση του Γιουγκοσλαβικού Κ.Κ. αναγνωρίζει την ‘’ Ομόσπονδη Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας’’ ως την 6η Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας. Πρωθυπουργός του ‘’μακεδονικού’’ κράτους ανακηρύχτηκε ο Λάζαρος Κολισέφσκι και αντιπρόεδρος ο παλαίμαχος κομμουνιστής Δημήτρης Βλαχώφ. Στις 11 Οκτωβρίου 1945 ο Τίτο τιμά με την παρουσία του τις εορταστικές εκδηλώσεις για την δημιουργία του νέου ομόσπονδου κράτους. Μια περικοπή από την ομιλία του είναι ενδεικτική: ‘’ Σήμερα υπάρχουν Μακεδόνες έξω από την Μακεδονία. Αυτοί είναι οι αδελφοί μας της Μακεδονίας του Αιγαίου. Εμείς πιστεύουμε ότι θα ενωθούν με μας στην Ομόσπονδη Γιουγκοσλαβική Μακεδονία’’.
Για την προώθηση του τιτοϊκού σχεδίου(ενσωμάτωση της ελληνικής Μακεδονίας στην Μακεδονία των Σκοπίων) δημιουργούνται τα ΟΤΒΟΦ(παράρτημα της Κεντρικής Διοίκησης των Σκοπίων του Αιγαίου). Καθώς μάλιστα λόγω της εσωτερικής αναταραχής, δεν είχαν σταθεροποιηθεί τα σύνορα Ελλάδος-Γιουγκοσλαβίας, τα ΟΤΒΟΦ διοχετεύουν προς τις ελληνικές περιοχές τεράστιες ποσότητες προπαγανδιστικού υλικού, με το οποίο προπαγανδίζονταν η ανεξαρτησία της ‘’Ομόσπονδης Λαϊκής Δημοκρατίας της Μακεδονίας’’.
Παράλληλα στα Σκόπια εκδίδεται η εφημερίδα υπό τον τίτλο ‘’Δελτίο’’ που ήταν δίγλωσσο. (σλάβικα και ελληνικά). Το δελτίο διεύθυναν οι ελληνικής καταγωγής Τζώτζος Ούρδος, Παύλος Ρακούβελης πρώην δάσκαλος από την Έδεσσα και ο δικηγόρος Πασχάλης Μητρόπουλος από το Άργος Ορεστικό.
Στο υπ’ αριθμ. Φύλλο της 20-2-1946 υπάρχει άρθρο υπό τον τίτλο ’’Ο δικός μας δρόμος’’, που εξηγεί τους σκοπούς του ΝΟΦ. Τον δρόμο αυτό καθορίζει μια φράση: ‘’ Έλληνες, Μακεδόνες, πρόσφυγες, Βλάχοι – ιδιαίτερα οι Μακεδόνες- να ριχθούν πιο αποφασιστικά στην πάλη ενάντια στον νεοφασισμό στην Ελλάδα’’.
Φυσικά η λέξη <<πάλη>> εξυπονοεί τον εξυφαινόμενο στην Ελλάδα εμφύλιο πόλεμο. Όλοι είχαν συμφέρον από έναν τέτοιο εμφύλιο πόλεμο πλην – φυσικά των Ελλήνων. Οι σύμμαχοί μας για να μην μας δώσουν την Κύπρο και τα Δωδεκάνησα. Οι Βούλγαροι για να μην υποστούν κυρώσεις για τις καταστροφές και τα εγκλήματα που διέπραξαν ως δύναμη Κατοχής στη Μακεδονία και τη Θράκη και για να μη θέσουμε θέμα αναδιευθέτησης της συνοριακής γραμμής και επιβιώσεως των 70.000 εναπομεινάντων στην Βουλγαρία Ελλήνων, λείψανα του άλλοτε ακμάζοντος Ελληνισμού. Η Αλβανία για να μην εγείρουμε αξιώσεις στη Β. Ήπειρο. Η Τιτοϊκή Γιουγκοσλαβία για να υφαρπάξει με το τέχνασμα της ομοσπονδίας την Μακεδονία και τέλος ο Στάλιν για να δημιουργήσει περισπασμούς στους Δυτικούς και να χωνέψει ανενόχλητος τις μεγάλες ‘’μπουκές’’ που του εξασφάλιζε ο ΄΄ Κόκκινος Στρατός ΄΄>>. ( Να μην ξεχνάμε και την Τουρκία η οποία αν και φιλογερμανίζουσα εκμεταλλεύτηκε την αδύναμη μετεμφυλιακή Ελλάδα για να κάνει τα πογκρόμ της σε βάρος του Ελληνισμού).
>> Και η Ελλάδα, για να μην απογοητεύσει κανέναν, απεδύθη σ’ έναν αδυσώπητο εμφύλιο αγώνα που οι προεκτάσεις του διατηρούνται έως τα χρόνια μας.
Η μετατροπή του ΣΝΟΦ σε ΝΟΦ.
Για την καλύτερη προώθηση των τιτοϊκών σχεδίων, τον Απρίλιο του 1945 το ΣΝΟΦ μετονομάζεται σε ΝΟΦ. Απαλείφεται δηλαδή το <Σ> που υποδηλώνει τη σλαβικότητα της οργάνωσης (<Σλαβιάνο>),για να προβληθεί περισσότερο ο <μακεδονικός> χαρακτήρας της και παράλληλα να προβληθεί σαν ΕΑΜ, μια και τώρα το ΝΟΦ σημαίνει ότι και το ΕΑΜ(Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο)….
Το ΝΟΦ είχε την έδρα του στα Σκόπια, στο ίδιο κτήριο που στεγάζονταν η διοίκηση του Σκοπιανού στρατού και πολύ κοντά στην έδρα της κυβέρνησης της νεόκοπης ομόσπονδης < Μακεδονίας >.Την υπονομευτική δράση του στην Ελλάδα συντόνιζε το <Αντιφασιστικό Συμβούλιο Λαϊκής Απελευθέρωσης Μακεδονίας> που είχε δημιουργήσει εντός ελληνικού εδάφους παρακλάδια, όπως την <Αντιφασιστική Οργάνωση Μακεδονικής Νεολαίας> και την <Αντιφασιστική Οργάνωση Νεανίδων>. Παράλληλα άρχισαν να δρουν και στρατιωτικά τμήματα. Πρώτος στρατιωτικός πυρήνας ήταν ένα σύνταγμα με διοικητή τον Δημάκη από το χωριό Μελά που μέχρι το 1942 έμενε στην Φλώρινα. Ο Τίτο τον προήγαγε σε αντισυνταγματάρχη! Για να υποδηλώσει πιο έντονα την < μακεδονικότητά > του, πήρε το σλαβικό όνομα Γκότσεφ, προς τιμή του Βουλγαροκομιτατζή Γκότσεφ Ντέλτσεφ, που το 1903 είχε εξαπολύσει τις συμμορίες του κατά της Μακεδονίας. Είναι ενδεικτικό ότι στη φάση αυτή, όσοι ελληνογενείς και ελληνόφωνοι αισθάνονταν κάποια στιγμή να ‘’αφυπνίζεται’’ μέσα στην ψυχή τους η ‘’μακεδονική συνείδηση’’ μετέτρεπαν το ελληνικό όνομα σε σλαβικό, ωσάν η μακεδονικότητα να είναι ταυτόσημη με την σλαβικότητα! Π.χ. ο δικηγόρος Πασχάλης Μητρόπουλος, που ανήκε στο πολιτικό επιτελείο του ΝΟΦ και διεύθυνε το <Δελτίο> ονομάζεται επί το <μακεδονικότερον> Πασκάλ Μητρόφσκη. Ο δάσκαλος από την Έδεσσα Παύλος Ρακούβαλης μεταλλάσσεται σε Πάβελ Ρακόφσκη, ο Λάζαρος Ουσενίδης σε Λάζο Ουσένσκη, κ.λπ.
Το επιτελείο του Δημάκη ή Γκότσεφ αποτελούσαν <αξιωματικοί> γεννημένοι στα ελληνικά χωριά που είχαν αποφοιτήσει από την τιτοϊκή στρατιωτική σχολή των Σκοπίων, στην οποία σαν γλώσσα διδασκαλίας εχρησιμοποιείτο η σλαβική. Άλλο ένα τάγμα του ΝΟΦ 142 ανδρών, χωρισμένο σε τρεις λόχους, δρούσε στην περιοχή της Αλμωπίας. Παράλληλα άρχισε να λειτουργεί εντός του ελληνικού εδάφους, στα ερείπια μιας βουλγαρικής εκκλησίας, ανάμεσα στα χωριά Αγία Φωτεινή και Φλαμουριά <παράρτημα> του σκοπιανού κράτους. Το <κυβερνείο> αυτό χτυπήθηκε από τμήμα χωροφυλακής στις αρχές του 1946. Στα χέρια των ελληνικών αρχών έπεσαν ο αρχηγός του εφεδρικού ΝΟΦ Ευάγγελος Τσοπάνος η Μολότωφ και πολλά έγραφα. Σε μια προκήρυξη του <Αντιφασιστικού Συμβουλίου Λαϊκής Απελευθέρωσης Μακεδονίας>, υπάρχει μια έκκληση προς τους <Μακεδόνες>.
<Μόνο με τον αγώνα ενάντια στον ύπουλο ελληνικό φασισμό θα πετύχετε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και ένωσης ολάκαιρου του μακεδονικού λαού κάτω από τη σκέπη της Γιουγκοσλαβίας του ΤΙΤΟ, που γίνηκε λεύτερη κοινότητα από λεύτερους και ισότιμους λαούς…>.
>> Ποιο αποκαλυπτική των σχεδίων του Τίτο είναι η προκήρυξη συντεταγμένη από τον γεν. γραμματέα Ευάγγελο Αγιάννη ή ‘Οτσε. Στην υπ’αριθμ. 3 παράγραφο που αναφέρεται στο <πρόγραμμα δουλειάς> διατάσσονται τα ακόλουθα:
Α. Ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης στους τέως ‘’ Βουλγάρους’’ και στους τέως ‘’ Έλληνες’’. Ανάμεσα στα άλλα θα λέμε: Η Ομοσπονδία του σ. Τίτο είναι αναγνωρισμένη διεθνώς. Αυτό σημαίνει ότι και τα ομόσπονδα κράτη που την αποτελούν είναι ανεγνωρισμένα διεθνώς. Επομένως και το Ομόσπονδο Μακεδονικό Κράτος είναι ανεγνωρισμένο διεθνώς. Αυτοί που το αποτελούν είναι Σλάβοι κι έχουν στο πλευρό τους όλους του Σλάβους…..
>> Πάνω στην ιδεολογική αυτή <πλατφόρμα> στηρίζεται και σήμερα η ιδεολογία και επιχειρηματολογία του σκοπιανού κράτους. Άρα, η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε αμέσως ( τότε με την κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας), να διακηρύξει urbi et orbi, πως εφόσον κατέρρευσε η Ομοσπονδία του Τίτο κι εφόσον το κράτος των Σκοπίων δεν ανήκει στην <μικρή Γιουγκοσλαβία> κατέρρευσε de facto και κάθε επίσημη αναγνώρισή του ως Μακεδονία. Κι ακόμη πρέπει να τονισθεί ότι το κράτος αυτό, για να αποκτήσει <μακεδονικά> ερείσματα, εκμεταλλευόμενο τότε την χαώδη εμφυλιοπολεμική κατάσταση της Ελλάδος, συγκέντρωσε ορφανά Ελληνόπουλα και τα έστειλε σε στρατιωτικές σχολές της Ρωσία. Τα παιδιά αυτά διαπαιδαγωγημένα με <μακεδονικά> ιδανικά, αποτέλεσαν την <ελίτ> του σκοπιανού στρατού. Παράλληλα υπό την καθοδήγηση του Ιβάν Γκαλάμπωφ, τα παιδιά των πολυάριθμων τσιγγάνων υποβάλλονται σε συστηματική διαδικασία <μακεδονοποίησης>. Φυσικά οι πιο ένθερμοι <Μακεδόνες> ήταν οι συνεργασθέντες με τις γερμανικές αρχές Κατοχής, που εκκρεμούσαν εις βάρος τους δικαστικές αποφάσεις για ειδεχθή εγκλήματα. Αυτοί κράτησαν στενές σχέσεις με τα τέως αφεντιά τους, γι’ αυτό σήμερα στο γερμανικό Τύπο παρατηρείται μια όψιμη ‘’μακεδονολατρια’’>>.
Συνεχίζεται!
Ο Λεωνίδας θ. Πουλιόπουλος είναι Οικονομολόγος, Επίκουρος Καθηγητής, Προϊστάμενος του Ερευνητικού Τομέα Τεχνολογίας Γούνας και δέρματος του Κέντρου Τεχνολογικής Έρευνας (ΚΤΕ) Δυτικής Μακεδονίας, με σημαντικό συγγραφικό έργο και αρθρογραφία σχετικά με τον κλάδο της Γούνας και όχι μόνο.
ΦΩΤΟ: ΚΑΠΕΤΑΝ ΚΩΤΤΑΣ
Γιατί οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες
Ι) Ιστορική άποψη :
α) Ηρόδοτος : Σε πολλά χωρία της ιστορίας του αναφέρει τη Μακεδονία και τους Μακεδόνες ως Έλληνες . Π.χ Ε΄ 22 , Α’ 56 , στο δε Η ‘ 43 γράφει : Λακαιδεμόνιοι , Κορίνθιοι , Συκιώνιοι , Επιδαύριοι , Τροιζήνιοι , εστρατεύοντο ” εόντες ούτοι Δωρικόν τε και Μακεδνόν έθνος ” .
Βέβαια ο Δημοσθένης αποκαλεί τον Φίλιππο βάρβαρο και τη Μακεδονία χώρα απ’ την οποία δεν βγαίνει ούτε ένα σπουδαίο ανδράποδο . Είναι όμως σαφέστατο , ότι το κάνει από πολιτικό ανταγωνισμό · πώς π.χ στις μέρες μας κάποια κυβερνητικά ΜΜΕ απεκάλεσαν τον Κ.Μητσοτάκη Φασίστα ……
Όμως , κανείς από τους συγχρόνους του Δημοσθένη ρήτορες π.χ Υπερείδης ή Ισοκράτης δεν αποκάλεσε τους Μακεδόνες βαρβάρους .
β) Πολύβιος Ζ ‘,9,1 : ” εναντίον θεών πάντων όσοι Μακεδονίαν και ΑΛΛΗΝ ΕΛΛΑΔΑ κατέχουσιν ” ( τα κεφαλαία του γράφοντος )
γ) Στράβων : Μολονότι μερικές φορές ξεχωρίζει τη Μακεδονία από την Ελλάδα , εν τούτοις πάρα πολλές φορές , κατηγορηματικότατα περιέχει την Μακεδονία στην Ελλάδα · π΄χ Ζ ΄ 31 ” Έτι μέντοι ………. Ελλάδος αναντιλέκτως ούσης πολλήν οι βάρβαροι κατέχουσι Μακεδονίαν μεν Θράκες …… ” Δηλαδή : αναντίλεκτα μέρος της Ελλάδας αποτελούσε και η Μακεδονία .
Και βέβαια το πολύ γνωστό ( φαντάζομαι ) σε όλους μας χωρίο του Στράβωνα : ” Έστι μεν ουν Ελλάς και η Μακεδονία ” , που το συναντάμε μαζί με τον ” ήλιο της Βεργίνας ” αναρτημένο σε δημόσιους χώρους ( ΔΕΗ Καστοριάς ).
δ) Ομολογίες επισήμων της αρχαίας Μακεδονίας , ότι ήταν Έλληνες π.χ Αλέξανδρος Α ( 498—454 Π.Χ ) γιός του Αμύντα Α’ : Φιλοξενώντας Πέρσες , τους καλοδέχεται και τους αυτοσυστήνεται ” ως ανήρ Έλλην Μακεδόνων ύπαρχος ευ υμέας εδέξατο ” ( Ηρόδοτος Ε ‘ —20 ) . δηλαδή ο Έλληνας άνδρας ο ανώτερος των Μακεδόνων σας καλωσορίζει .
Επίσης το γνωστότατο ίσως σε όλους μας ( Αρριανός Ε’ κ. 6 ) , που μαθαίναμε έφηβοι στην ιστορία , ότι ο Αλέξανδρος απευθυνόμενος στους στρατιώτες του στη Ασία μιλούσε σε όλους τους ελληνικά : ” Ω άνδρες , Μακεδόνες τε και σύμμαχοι ” και όλοι τον καταλάβαιναν στα ελληνικά και οι Μακεδόνες και οι σύμμαχοι .
ε) Ο οπλισμός των Μακεδόνων ήταν βαρύς : ασπίδα και δόρυ , σε αντίθεση με τον οπλισμό των βαρβάρων που ήταν το τόξο και η ελαφριά ασπίδα .
Ο βαρύς ελληνικός οπλισμός ( ασπίδα και μακρύ δόρυ ) ήταν σύμβολο ιπποτικής ανδρείας ήδη από την εποχή του Ομήρου .
2) Γλοσσωλογική άποψη :
Μπορεί κανείς να πει ότι τα ποντιακά που μιλάν οι δικοί μας Πόντιοι δεν είναι ελληνικά ; ή η γλώσσα που μιλάν οι Κύπριοι ή οι Κρητικοί δεν είναι ελληνικά ; Ή μήπως οι σημερινοί Σκοπιανοί όταν πάνε στη Σόφια αδυνατούν να συννενοηθούν με τους Βούλγαρους στα βουλγάρικα ;
Η μακεδονική διάλεκτος ήταν ελληνική .
Παρά τις αντιρρήσεις κάποιου G.Meyer , που αρνείται τη σύνδεση της μακεδονικής διαλέκτου με την υπόλοιπη Ελλάδα , εν τούτοις οι γλωσσολόγοι Sturz , August Fick και ο δικός μας Γ.Ν. Χατζηδάκης , απέδειξαν μα ατράνταχτα στοιχεία , ότι η αρχαία μακεδονική διάλεκτος ήταν ελληνική γλώσσα .
Πολλές μάλιστα καθερές λέξεις αυτής της διαλέκτου τις συναντάμε και στο Όμηρο π.χ : αμαλός , διαίτας , ( πτόλεμος ) Πτολεμαίος , γύαλον — γυάλας , λισσός .
3) Μυθολογική άποψη :
Μήπως και αυτές τις Ελληνίδες Μούσες δεν τις ονομάζει ο Όμηρος ( Ιλιάδα Ξ 226 ) Πιερίδες ! που κατοικούν στα Πιέρια όρη της Κατερίνης της Μακεδονία ς ;
4) Αρχαιολογική άποψη :
Όπου σκάβουμε στη μακεδονική γη και βρίσκουμε αρχαία , αυτά ανάγονται λίγα μεν στη Ρώμη , τα περισσότερα όμως στην Ελλάδα με ελληνικές επιγραφές . Δεν βρίσκουμε σλαβικά αρχαία του Σαμουήλ ή του Κρούμου……
Τελειόφοιτος δημοτικού να είσαι , μπαίνοντας στους τάφους της Βεργίνας , αριστερά σου διαβάζεις στη επιτύμβια στήλη : ΚΛΕΟΝΥΜΟΣ ΑΚΥΛΟΥ και από κάτω ΠΕΥΚΟΛΑΣ ΑΔΥΜΟΥ · στα ελληνικά και όχι στην Κυριλλική Αλφάβητο , διάβολε !
Κι εσύ ο σημερινός Έλληνας Μακεδόνας μπορείς και τα διαβάζεις και τα συλλαβίζεις γεμάτος συγκίνηση .
Αυτά για όσους ( 21—11—18 , βραδινό δελτίο ειδήσεων του STAR ) ισχυρίζονται ότι οι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες ,και πως μόνο οι βασιλικές τους οικογένειες μιλούσαν ελληνικά ! Αλλά και έτσι αν ήταν — που δεν ήταν — ελληνικά μιλούσαν , δεν μιλούσαν σλαβομακεδόνικα ……..
Ο’τι προηγήθηκε προέρχεται κυρίως από το βιβλίο ” ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ” του Ιωάννη Πετρώφ του εκ Μόσχας .
γεια σου φωτη.συμφωνω μαζι σου οπως και πολοι αλλοι.δεν πρεπει να δεχθουμε κρατος στα βορεια συνορα μας με το ονομα μας αυτο της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ή καποιο αλλο ονομα που να το εμπεριεχει.τελος οποιος εχει διαφορετικη γνωμη θεωρηται προδοτης.αλλωστε αυτος ο τοπος παντα ΜΟΝΟ τους προδοτες φοβάται και οχι τον εχθρο.