«Δεν περιγράφεται η άγρια ομορφιά που μας κυκλώνει ενώ καθόμαστε ανάμεσα σε δυο γκρεμούς. Ρε παιδιά ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου. Ταξιδέψτε ως το Επταχώρι και θα με θυμηθείτε!»
Αυτά έγραψε ο Αργύρης Παφίλης περιγράφοντας την πρώτη φωτογραφία του (επάνω), όπου βλέπουμε στο βάθος το Μπουχέτσι και την Κάτω Αρένα, ενώ στη μέση δεξιά το Δημοτικό σχολείο Επταχωρίου. H καταπληκτική φωτογράφισή του έγινε σε μία απ΄τις τρεις πρόσφατες επισκέψεις που έκανε στο χωριό μας.
Φωτογραφία επάνω: Το Μπουχέτσι δυτικά απέναντι, δεξιά η Κάτω Αρένα Γράμμου, αριστερά το Κούτσουρο της Πίνδου (λίγο πιο αριστερά ο Σμόλικας που δε φαίνεται βέβαια εδώ). Ανάμεσα ο Σαραντάπορος ποταμός. Δεξιά στη μέση της φωτογραφίας το Δημοτικό σχολείο μας. Ο Αργύρης φωτογράφισε απ΄τον άι Δημήτρη Επταχωρίου, κατεβαίνοντας για το χωριό μας, πριν ένα μήνα.
Τούτη την ανάρτηση για το Μπουχέτσι αποφάσισα να κάνω μετά από ερώτηση αν «υπάρχουν γεωθερμικά πεδία».
Απέναντι απ΄τον Αηλιά Βοΐου, προς τη Δύση, βρίσκεται το Μπουχέτσι και στη μεταξύ τους χαράδρα το Επταχώρι.
Το Μπουχέτσι ανήκει στην οροσειρά τού Γράμμου. Βρίσκεται δίπλα στην Κάτω Αρένα. Έχει υψόμετρο 1700 μέτρα και είναι ηφαιστειακής προέλευσης. Όπως μας έχει πει ο υδρογεωλόγος Μιχάλης Παγούνης, το Μπουχέτσι δεν είναι αυτογενές ηφαίστειο. Πρόκειται για έναν ηφαιστειακό κώνο που έφτασε στην περιοχή μας, ολισθαίνοντας από κάπου αλλού, πριν εκατομμύρια χρόνια. Τα νερά των πηγών του καταλήγουν στον ποταμό Σαραντάπορο. Από το Μπουχέτσι υδρεύεται το Επταχώρι.
Οπότε το ηφαίστειο δεν ήταν ποτέ ενεργό στη θέση που βρίσκεται σήμερα.
Από μικρή άκουγα στο χωριό: «οι παππούδες έλεγαν πως είναι ηφαίστειο, αφού έβλεπαν κάπου κάπου καπνό και φλόγες στην κορυφή του»… και φυσικά θα έβλεπαν τον καπνό από φωτιά κάποιου βοσκού.
Έγραψε σε σχόλιο: Μπουχέτσι: τόπος καπνισμένος ή καμένος, κάτι που συνάδει με την εμφάνιση του βουνού. Από την ίδια ρίζα και τα μπουχάρια του Μικρόβαλτου, αλλά και η έκφραση «έγινε μπουχός», δηλαδή την κοπάνησε, έγινε καπνός…
Tον υδρογεωλόγο και συγγραφέα Μιχάλη Παγούνη απ΄την Πλαγιά-Ζέρμα Κόνιτσας, γνωρίσαμε το 2008, τότε μάθαμε τα σχετικά με το ηφαιστειογενές Μπουχέτσι. Το μεγάλο πρόβλημα της λειψυδρίας στο λεκανοπέδιο της Αττικής την περίοδο 1988-93 αντιμετωπίστηκε με επιτυχία χάρη στις μελέτες του υδρογεωλόγου του ΙΓΜΕ Μιχάλη Παγούνη. Τα γεγονότα του εμφυλίου πολέμου 1946-49 σημάδεψαν την παιδική του ζωή. Όπως και χιλιάδες άλλα ελληνόπουλα, έτσι κι αυτός βρέθηκε στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, με τα δύο μικρότερα αδέλφια του, χωρίς του γονείς του. Μεγάλωσε σε παιδικούς σταθμούς στην Αλβανία, Ρουμανία και Πολωνία. Περισσότερα, όπως και για τα ενδιαφέροντα βιβλία του που αφορούν τη ζωή του στις ανατολικές χώρες, μπορείτε να διαβάσετε στο biblionet.gr
Ιωάννα Λουλάκη
(Οι φωτογραφίες 1, 3 και 5 είναι του Αργύρη, οι άλλες τρεις δικές μου) 
