Μα καλά, μια καλοκαίρι, μια Χριστούγεννα, μια Πάσχα, γιορτές, αργίες και δεν τους φτάνει να κάθονται; Δουλεύουν 7 μήνες και πληρώνονται τους 12. Και τι κάνουν; Πηγαίνουν 3-4 ώρες στο σχολείο τραγουδάνε, παίζουν και γυρνούν ξεκούραστοι το μεσημέρι στο σπιτάκι τους.
Σίγουρα κάπου τα έχεις ξανακούσει όλα αυτά. Ε;
Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι ακριβώς.
Χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο για 5-10-15 ακόμα και 17 χρόνια, προσλαμβάνονται στην καλύτερη των περιπτώσεων κάθε Σεπτέμβρη και απολύονται χωρίς αποζημίωση φυσικά κάθε Ιούνη.
Μέσα σε 3 μέρες πρέπει να μεταβούν στο νομό της Ελλάδας που τους κλήρωσε η τύχη, όσο μακριά κι αν βρίσκεται από τον τόπο μόνιμης κατοικίας τους, να αφήσουν πίσω τη ζωή τους, να βρουν σπίτι και να είναι έτοιμοι να διδάξουν από την επόμενη κιόλας μέρα.
Υπάρχει βέβαια πιθανότητα να έχεις δει κάποιους από αυτούς να κοιμούνται μέσα στο αμάξι τους ή στην παραλία!
Θα μείνουν εκεί για 9 περίπου μήνες, αρχίζοντας να ζουν μια άλλη ζωή από αυτή που είχαν ως τώρα φοβούμενοι μήπως αρρωστήσουν ή προκύψει κάποια επιπλοκή στην εγκυμοσύνη και δεν υπάρχει νοσοκομείο, που θα αφήνουν τα παιδιά που πιθανόν να έχουν μαζί τους αν δεν υπάρχει παιδικός σταθμός, πως θα τα καταφέρουν να είναι μαμάδες και μπαμπάδες ταυτόχρονα αν ο σύζυγός τους είναι μακριά ή πόσες στιγμές θα χάσουν από τη ζωή των παιδιών τους το χρονικό διάστημα που θα λείπουν.
Όλα αυτά βέβαια συμβαίνουν αν βρήκαν τον υπομονετικό άνθρωπο που θα τους περιμένει να γυρίσουν πίσω τον Ιούνη ώστε να συνεχίσουν την κοινή τους ζωή από εκεί που την άφησαν το Σεπτέμβρη. Τότε που με άγχος περίμεναν ως τα ξημερώματα τη ¨μαγική¨ κλήρωση και έναν πίνακα excel, ελπίζοντας πως η τύχη θα τους χαμογελάσει ίσως αυτή τη φορά να είναι μαζί με τον άνθρωπό τους.
Έχοντας όλα αυτά που αφήνουν πίσω τους και άγχος για αυτά που θα συναντήσουν στο κεφάλι τους, οι άνθρωποι αυτοί θα διδάσκουν, θα χαμογελούν και θα αγκαλιάζουν τα παιδιά σας, όταν θα βρίσκονται στο δεύτερο σπίτι τους, στο σχολείο. Θα είναι πάντα εκεί γι΄αυτά και σε λίγο καιρό θα τα βλέπουν σαν τα δικά τους παιδιά, κάθε χρονιά.
Αυτή τη στιγμή, οι άνθρωποι αυτοί κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο, γιατί όσα δίνουν καθημερινά στα παιδιά σας δεν αρκούν στο Υπουργείο Παιδείας. Χρειάζονται χαρτιά!
Μεταπτυχιακά, επιμορφώσεις, σεμινάρια τα οποία φυσικά κοστίζουν ακριβά. Όλοι αυτοί θα μπουν σε ένα κυνήγι ¨θησαυρού¨ ώστε να έχουν την ευκαιρία να δουλέψουν για λίγο ακόμα. Άραγε πόσος χρόνος θα τους μένει να προετοιμαστούν για το μάθημα της επόμενης μέρας μετά από αυτό;
Αυτοί είναι οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί. Αυτοί που στήριξαν τόσα χρόνια τα σχολεία σε κάθε άκρη της Ελλάδας. ΑΠΕΡΓΌΥΝ και ζητούν τη ΣΤΗΡΙΞΗ σου να έχουν τα παιδιά σου ένα σταθερό σχολικό περιβάλλον και να μην αλλάζουν δάσκαλο κάθε χρόνο.
Θα τους στηρίξεις όπως σε στήριξαν κι αυτοί;
- Η Αγνή Θωμαΐδου είναι εκπαιδευτικός με καταγωγή από την Καστοριά
Η κάνε την δουλειά σου με τα θετικά και τα αρνητικά της ή βρες άλλη δουλειά.
Απλά τα πράγματα! Δημοσιεύεις μια επιστολή “κλάψας” για να πεις στον κόσμο, τι ακριβώς?
Μην τα ισοπεδώνεις όλα φίλε μου. Μάλλον δεν γνωρίζεις το πρόβλημα και γιαυτό λες αυτά που λές.
Οι πρώτες τέσσερις γραμμές τα λένε όλα!Αποτυπώνουν την πραγματικότητα είτε το παραδέχεστε είτε όχι. Αποδεχτείτε το και παραδεχτείτε το επιτέλους .
Σας ανάγκασε κάποιος να μπείτε ή να παραμείνετε στο δημόσιο;
Υπαρχει και ο ιδιωτικος τομεας εαν δεν σας ικανοποιει ο δημοσιος, ελατε να δειτε τη γλυκα της καθημερινης αβεβαιοτητας!
Ειμαστε απο τις ελαχιστες χωρες οπου η ιστατη προσδοκια ειναι μια θεσουλα στο Δημοσιου για την σιγουρια της εργασιας και της αμοιβης.
Και απο την αλλη πλευρα δεν δεχεστε την αξιολογηση των ικανοτητων σας κατα την διαρκεια της σταδιοδρομιας σας.
Γιατι; Μηπως θα σας χαλουσε την ρουτινα;
Αυτος που τα αναιβαζει αυτά έχει το μυαλό Έξω από το κεφάλι… Ποιος δεν έχει μυαλό;;; τι κάνει μια ου μια ου στα κεραμίδια..
Μην χτυπάτε την Αγνή. Νέα είναι και έχει όλο το δικαίωμα να κάνει τούτες τις δηλώσεις. Θα μπορούσε να την κάνει δια την Εσπερία και να μας χαιρετά από εκεί…….
Το θέμα είναι πιο βαθύ και αγγίζει ζητήματα εργασιακά, κοινωνικής ασφάλειας, αξίες……τα οποία δεν μπορούν να αναλυθούν σε μια-δύο αράδες……..
Oι δάσκαλοι-καθηγητές πέτυχαν πολλά μέσα από τις επιμορφώσεις, τις μεταπτυχιακές σπουδές και την αναβάθμιση των σπουδών τους.
Όμως εκεί που υπολείπονται, σε σχέση με τους συνάδελφους άλλων ιστορικών στιγμών είναι η τόλμη στις παιδαγωγικές ανατροπές. Μπροστά στον Κάστανο, τον Κουντουρά, τον Παπαμαύρο τον Καλαιτζη, ……..
Υπάρχει μια εμφανής μετακίνηση- μετασχηματισμός από τον δάσκαλο παιδαγωγό- ανθρωπιστή-ακτιβιστή στον συνδικαλιστή ακτιβιστή.
Και για να αποφύγουμε την γκρίνια ας δούμε την ταινία “Το σκασιαρχείο”