Στο βουνό του Γράμμου , σχηματίζεται ένα πέταλο από κορυφές πάνω από τα 2000 μέτρα. Με κέντρο το χωριό Γράμμος μπορεί κάποιος να ξεκινήσει και να ακολουθήσει μια πορεία ώστε να ανέβει σε όλες τις κορυφές αυτές.
Ο αίθριος καιρός μας έδωσε την δυνατότητα να πραγματοποιήσουμε τις κορυφές αυτές του βουνού με τα ορειβατικά σκι. Το χιόνι που έχει πέσει κατά την χειμερινή περίοδο αυτή ήταν αρκετό. Δίνοντας μας την δυνατότητα να φορέσουμε τα σκι μέσα από το χωριό και να καταλήξουμε με αυτά και πάλι.
Αρχικά ακολουθήσαμε πορεία προς την ψηλότερη αλπική λίμνη τον Βαλκανίων, την Γκιστόβα. Αφού ο Πολύκαρπος σκιάρε στην παγωμένη λίμνη, σκιάραμε την πλαγιά της λίμνης ώστε να καταλήξουμε στην Πηγές του Αλιάκμονα. Το χιόνι ήταν φανταστικό στην κατάβαση, όπου πραγματικά την απολαύσαμε!
Τοποθετώντας ξανά τις φώκιες μας , ανεβήκαμε στην κορυφή του Γράμμου. Φτάνοντας σε υψόμετρο 2520μ. Το χιόνι ήταν αρκετά σφιχτό, έτσι προτίμησα να φορέσω τα καρφιά στις μπότες για μεγαλύτερη σιγουριά και να περπατήσω σε κάποιο σημείο και έπειτα. Η πρώτη άτυχη στιγμή ήρθε, όταν στο ξεκίνημα της κατάβασης δεν κούμπωσε καλά η δέστρα και στην πρώτη στροφή μου έφυγε το πέδιλο, ευτυχώς όχι μέχρι κάτω. Έτσι, μπόρεσα να χαρώ το μικρό λούκι που ανεβήκαμε, σκιάροντας το (αν και επιφυλακτικά).
Φτάσαμε, λοιπόν, στις πηγές του Αλιάκμονα για δεύτερη φορά. Όμως ,κάτω από τον όγκο των κορυφών που ανήκει το περήφανο πλέον. Εκεί, ξεκινούσε η εξερεύνηση μιας και ήταν ένα μέρος το οποίο δεν γνώριζα. Μια όμορφη γραμμή φαίνονταν να οδηγεί μέσα σε αυτόν τον όγκο. Η επιφυλακτικότητα μου δεν μας άφησε να την ακολουθήσουμε και έτσι βρεθήκαμε ράχη – ράχη να προσεγγίζουμε την κορυφή του Περήφανου. Εκεί είχαμε μια ανεπάντεχη συνάντηση. Ξυπνήσαμε από τον ύπνο της μια αρκούδα. Την στιγμή που περίμενα τον Πολύκαρπο να ανέβει μια μικρή κόψη, άκουσα ένα μουγκρητό. Στο δεύτερο μουγκρητό βγήκε μέσα από το χιόνι μια μουσούδα και ένα τεράστιο κεφάλι εμφανίστηκε μπροστά στα πόδια μου. Από την μία έφυγα εγώ από την άλλη αυτή. Δυστυχώς όπως έφυγα προς τα πίσω έπεσα και το σκι μου βρέθηκε και πάλι στην βάση από την κόψη. Παρόλο αυτά, συνεχίσαμε την δύσκολη ανάβαση πότε με φώκιες πότε με τα καρφιά και βγήκαμε στην κορυφή του Περήφανου. 
Όπου κάποιος την είχε σκιάρει πριν από εμάς. Από εκεί σκιάραμε κατά κόρον στο καλοκαιρινό μονοπάτι ώστε να βγούμε στο διάσελο Περήφανου Κιάφας. Όμορφο παιχνίδι στο χιόνι έπειτα από την επιτυχημένη ανάβαση και στο Περήφανο.
Η τελευταία ανάβαση έγινε για την κορυφή της Κιάφας. Από εκεί σκιάραμε όλη την κορυφογραμμή της Κιάφας μέχρι να φτάσουμε πάνω από το χωριό. Καταλήγοντας σε αυτό με παιχνιδιάρικο σκι, στο ζεστό ανοιξιάτικο χιόνι.
Η συνολική διαδρομή ήταν 28.7χλμ με 2.504μ θετικής υψομετρικής και η χρονική διάρκεια που πραγματοποιήθηκε ήταν 9 ώρες και 43 λεπτά. Ενεργειακά η διαδρομή καλύφθηκε από μέρους με 2 gel spring (το long Haul με 110 θερμίδες και το power rush με 90 θερμίδες ) και ένα τοστ. Ένα λίτρο νερό στο hydra pack μου! https://www.strava.com/activities/2189969446
