Καστοριά

Είναι η ηλικία για τα κοινά το απόλυτο προσόν; (του Βασίλη Λ. Κωνσταντίνου)

Όταν πρωτοανακατεύτηκα στην ηλικία των τριάντα χρονών τυχαία με τον Δήμο Καστοριάς είχα συνέχεια μία άρνηση μπροστά μου. Είσαι νέος. Τώρα που πέρασαν τα χρόνια ακούω και γελάω μέσα μου το “νέο αίμα”. Έχω λοιπόν μια απορία ,φαντάζομαι και εσείς. Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία να ανακατευτείς κατά τα λεγόμενα στα κοινά;
Υπάρχει κάποιο όριο ,κανόνας ; Και αν ναι που και ποιος το ανακάλυψε ,που το έχει και αν το εφάρμοσε; Δυστυχώς αγαπητοί μου ούτε εμείς αλλά ούτε και τα προηγμένα κράτη, δεν έχουμε ούτε θα ανακαλύψουμε έναν απόλυτο οδηγό,ένα γενικό κανόνα.Η δημοκρατία εδώ είναι απρόβλεπτη.Θα μπορούσαμε να πούμε η κοινωνία αγαπάει κατά κανόνα το καινούργιο και η μικρή ηλικία είναι πάντα θετικός παράγοντας. Αρέσει λάμπει και δίνει την αίσθηση της ελπίδας.
Υπάρχουν όμως και άλλοι πολλοί παράγοντες που παίζουν σπουδαίο αν όχι σπουδαιότερο ρόλο. Ο κυριότερος για μένα είναι η απόδειξη στον χώρο της δουλειάς, στην οικογένεια αλλά και σε συλλογικούς φορείς,συλλόγους. Το κατά πόσο μπορείς να συνεργαστείς ,να εμπνεύσεις να τελειώσεις μία δύσκολη αποστολή. Να μάθεις να ακούς,να βελτιώνεσαι να υποτάσσεσαι όταν πρέπει και να κτυπάς την γροθιά στο μαχαίρι όταν έχεις δίκιο.Να μην είσαι κομπλεξικός, εξουσιομανής και το κυριότερο. Να μην είναι η ανάδειξή σου σε κάποια θέση συμπληρωματική υπόθεση για το εγώ σου,αλλά φιλοδοξία να έχεις στην θητεία σου ένα έργο που θα αφήσει πίσω του κάτι.
Γιατί κακά τα ψέματα. Αν κάποιος αναλάβει υψηλή θέση και μέχρι τότε τα έχει κάνει εν γένει θάλασσα τότε είναι σίγουρο ότι το ίδιο θα κάνει και σαν επικεφαλής.Τα σύγχρονα κόμματα στα δυτικά κράτη έχουν κάποια φίλτρα που τα εξετάζουν όλα τα παραπάνω και ανάλογα κόβουν ή προωθούν. Έρχομαι στα καθ΄ημάς. Εμείς εδώ σε τοπικό αλλά και περιφερειακό επίπεδο με το σλόγκαν “έξω τα κόμματα από την τοπική αυτοδιοίκηση” (το οποίο δεν βγήκε χωρίς λόγο), έχουμε αναγάγει τα πάντα σε δημόσιες σχέσεις, προσωπικές γνωριμίες,οικονομική δυνατότητα,καλή συνεργασία με παράγοντες και τα ΜΜΕ.
Ειδικά σήμερα που είμαστε σε φουρτούνα 10 μποφόρ , χρειαζόμαστε τον καλύτερο καπετάνιο ,τους καλύτερους βοηθούς. Από Περιφερειάρχη, Δήμαρχος,Δημοτικός σύμβουλος,μέχρι Πρόεδρος Τοπικού.Η προϊστορία δείχνει ότι πολλάκις τα ….με.
Προσοχή.Δεν έχουμε περιθώριο. Μηνκλαίμε αργότερα και ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους.

One Comment

  1. Είμαστε λαός της υπερβολής.

    Αυτά τα “τόπο στους νέους” και “νέο αίμα”, έχουν λογική μέχρι κάποιο σημείο.
    Δηλαδή θα μπορούσαν να ασχοληθούν με τα κοινά 1-2 νεότεροι επιστήμονες, επιχειρηματίες η επαγγελματίες δίπλα σε 10-15 έμπειρους μεγαλύτερους, μαθαίνοντας από αυτούς και κάνοντας σταδιακή ανανέωση στην αυτοδιοίκηση.

    Από την άλλη πλευρά όμως, υπάρχει και η άλλη λογική του “στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα”, δηλαδή η εμπειρία του ανθρώπου που έζησε πολλά και έμαθε από τα λάθη του.
    Η εμπειρία αυτών των ανθρώπων χρειάζεται στην αυτοδιοίκηση.

    Εμείς έτσι όπως πάμε, σε λίγο θα βάζουν υποψηφιότητα και τα νεογέννητα κάνοντας το δημοτικό συμβούλιο βρεφονηπιακό σταθμό.

    Είπαμε…. είμαστε λαός της υπερβολής….

Back to top button