Ο Γιώργος Αλεξίου όταν ήταν σπουδαστής στην Παιδαγωγική Ακαδημία Φλώρινας (έτη 1971 – 1974)

Τον Σεπτέμβριο του έτους 1971 πήγα στη Θεσσαλονίκη κι έλαβα μέρος στις εισαγωγικές εξετάσεις για τις Παιδαγωγικές Σχολές. Μετά από έναν μήνα περίπου, στις 26 Οκτωβρίου, ημέρα εορτής του αγίου Δημητρίου, πληροφορήθηκα την επιτυχία εισαγωγής μου στην Παιδαγωγική Ακαδημία Φλώρινας, που είχα δηλώσει ως πρώτη προτίμηση. Η χαρά η δική μου και των οικείων μου ήταν πολύ μεγάλη γ’ αυτήν την επιτυχία μου.

Μετά από μερικές ημέρες πήγα στη Φλώρινα για να εγγραφώ στην Ακαδημία της και να βρω οικία διαμονής μου εκεί. Κατά την εγγραφή μου, ο Υποδιευθυντής τής Ακαδημίας και καθηγητής των Παιδαγωγικών κ. Δημήτριος Θωΐδης με πρότεινε να διαμείνω στον φοιτητικό ξενώνα του Πνευματικού Κέντρου της Φλώρινας, που είχε δημιουργήσει ο τότε Νομάρχης κ. Βοΐλας. Αποδέχτηκα μετά χαράς την πρότασή του κι εγκαταστάθηκα εκεί μαζί με 15 – 20 άλλους συσπουδαστές και φίλους μου.

Η διετής παραμονή μου στην πανέμορφη Φλώρινα ήταν ανέφελη και τέλεια από κάθε άποψη, το ίδιο και η φοίτησή μου στην Παιδαγωγική Ακαδημία της. Στην εν λόγω Ακαδημία υπηρετούσαν τότε άριστοι καθηγητές και γι’ αυτό το επίπεδο των σπουδών της ήταν πολύ υψηλό. Το “Έτος” μου (: η Τάξη μου) είχε 80 σπουδαστές περίπου, κατανεμημένους σε δύο τμήματα, αρρένων και θηλέων. Το καθημερινό Πρόγραμμα των μαθημάτων ήταν εξάωρο και η παρακολούθηση αυτών ήταν υποχρεωτική για τους σπουδαστές.

Διευθυντής της Ακαδημίας ήταν ο καθηγητής Παιδαγωγικής κ. Μιχαήλ Γάκης, Υποδιευθυντής ο καθηγητής Παιδαγωγικής κ. Δημήτριος Θωΐδης, Γραμματέας ο καθηγητής Μουσικής κ. Δημοσθένης Μούσιος, καθηγητής Φιλολογίας ο κ. Γεώργιος Αργυριάδης, καθηγητής Σωματικής Αγωγής ο κ. Αλέξανδρος Πουταχίδης.

Τα Γεωπονικά μαθήματα τα παρέδιδε ο Γεωπόνος – καθηγητής κ. Δημήτριος Τακίδης μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας, αλλά και στον μικρό δενδρόκηπο – ανθόκηπο της Σχολής που βρισκόταν δίπλα στο προαύλιό της, όταν βεβαίως το επέτρεπε ο καιρός.

Ο καθηγητής της Μουσικής κ. Δημοσθένης Μούσιος δίδασκε τ΄ ανάλογα θεωρητικά μαθήματα και καθοδηγούσε και βοηθούσε τους σπουδαστές στην εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου, ακορντεόν ή κιθάρας. Εγώ διδάχτηκα κι έμαθα να παίζω αρκετά καλά το ακορντεόν.

Στην Ακαδημία λειτουργούσαν τότε και τρία Πρότυπα Δημοτικά Σχολεία, ένα 6/θέσιο, ένα 3/θέσιο και ένα 1/θέσιο. Στα Σχολεία αυτά μετέβαιναν οι σπουδαστές βάσει αναλόγου προγράμματος και παρακολουθούσαν τα εκεί διδασκόμενα μαθήματα. Μάλιστα, κατά το δεύτερο έτος των σπουδών τους δίδασκαν και οι ίδιοι στις τάξεις αυτών των σχολείων, ευπρεπώς ενδεδυμένοι, με κοστούμι και γραβάτα, και πάντα με την επίβλεψη και τις οδηγίες των αρμόδιων καθηγητών.

Η Ακαδημία (διδάσκοντες και διδασκόμενοι) πραγματοποιούσε κατ’ έτος ευάριθμους πρωινούς περιπάτους, συνήθως στην περιοχή της Γεωργικής Σχολής – Ζωολογικού Κήπου, και στη μαγευτική τοποθεσία “6ο χιλιόμετρο”.

Κατά το διετές διάστημα των σπουδών μου στην ακριτική Φλώρινα, Μητροπολίτης στην εκκλησιαστική περιφέρειά της ήταν ο φλογερός Ιεράρχης Αυγουστίνος Καντιώτης. Ο εν λόγω πανάξιος Μητροπολίτης είχε οργανώσει τότε για τους σπουδαστές της Ακαδημίας έναν εβδομαδιαίο “Κύκλο Μελέτης της Αγίας Γραφής”, στον οποίον προΐστατο και δίδασκε ο ίδιος. Στον “Κύκλο” αυτόν μετείχαμε 15 – 20 σπουδαστές, και ωφεληθήκαμε τα μέγιστα από την εμπνευσμένη διδασκαλία – κατήχηση του πατρός Αυγουστίνου.

Η σίτιση των σπουδαστών της Ακαδημίας ήταν δωρεάν, γινόταν δε σε 5 – 6 εστιατόρια της Φλώρινας. Εγώ προτιμούσα και σιτιζόμουν στο εστιατόριο “Δορυφόρος” του κ. Λούκρη, επειδή το φαγητό που παρείχε ήταν πάντα εκλεκτό.

Η προαναφερόμενη διαμονή μου στον φοιτητικό Ξενώνα του Πνευματικού Κέντρου Φλώρινας ήταν για μένα ιδιαίτερα επιμορφωτική κι επωφελής. Στο ίδιο κτήριο στεγαζόταν τότε και ο Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Φλωρίνης “Αριστοτέλης”, κι ένεκα τούτου γίνονταν εκεί πολλές πνευματικές εκδηλώσεις υψηλού επιπέδου, όπως επιστημονικές διαλέξεις, μουσικές συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, εκθέσεις ζωγραφικής, χορευτικές εσπερίδες κ. ά., τις οποίες εγώ παρακολουθούσα ανελιπώς και με έντονο ενδιαφέρον.

Εγώ ως σπουδαστής ήμουν φρόνιμος, φιλομαθής κι επιμελής. Παρακολουθούσα πάντα με προσοχή κι ενδιαφέρον όλα τα διδασκόμενα μαθήματα, διάβαζα πολύ και γι’ αυτό αρίστευσα στις Απολυτήριες εξετάσεις κι έλαβα το Πτυχίο μου με βαθμό 9,16.

Περαίνοντας τη σύντομη καταγραφή των εμπειριών και αναμνήσεών μου από τη διετή παραμονή μου στη Φλώρινα και την ισόχρονη φοίτησή μου στην Παιδαγωγική Ακαδημία της (Σεπτέμβριος 1971 – Ιούλιος 1973), σημειώνω και πάλι εμφαντικά, ότι η ζωή μου, κοινωνική και φοιτητική, σ’ αυτήν την αξιολάτρευτη πόλη ήταν καθ’ ολοκληρίαν υπέροχη και γι΄αυτό τη θυμάμαι πάντα με νοσταλγία και σίγουρα θα τη θυμάμαι και θα την αναπολώ με τα ίδια αισθήματα και συναισθήματα και στην υπόλοιπη διάρκεια της ζωής μου.