Πρεμιέρα χθες της ταινίας “Genocide – A True Story” του Καστοριανού σκηνοθέτη Τρύφωνα Ζήση (φωτο – βίντεο)

Πρεμιέρα χθες Παρασκευή της ταινίας “Genocide – A True Story” του Τρύφωνα Ζήση στο Νόργουοκ του Κονέκτικατ, σε μια εκδήλωση που διοργάνωσε ο ποντιακός σύλλογος ΠΟΝΤΟΣ του Norwalk και μεταξύ άλλων παραβρέθηκε και η συγγραφέας Thea Hallo

Ο Ποντιακός Σύλλογος “Πόντος” του Norwalk CT, παρουσιάζει την ταινία μικρού μήκους “GENOCIDE – A TRUE STORY”.

Η ταινία είναι μια ιδέα της Βασιλικής Τσανακτσίδου, με σκοπό την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση στο πάγιο αίτημα του Ποντιακού Ελληνισμού, την διεθνή αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας.

Το σενάριο και τα κείμενα είναι της Βασιλικής Τσανακτσίδου που έχει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Η ταινία είναι μια παραγωγή της Βασιλικής Τσανακτσίδου και του Ποντιακού Συλλόγου “Πόντος” του Norwalk CT.

Την σκηνοθεσία, την εικονοληψία και το μοντάζ ανέλαβε ο Τρύφωνας Δ. Ζήσης και την εκτέλεση παραγωγής η εταιρία κινηματογραφικών παραγωγών REC Production με έδρα την Κοζάνη.

Η μουσική είναι του Θεόφιλου Πουταχίδη ενώ η καλλιτεχνική επιμέλεια και η οργάνωση παραγωγής του Παναγιώτη Θεοδωρίδη.

Στην ταινία εμφανίζονται οι :

Ολγα Καραπαναγιωτίδου – Τσαουσίδου, Άννα Κυριακίδου, Όλγα Γιαπουτζή, Ιωάννα Τσιλφίδου, Παρθένα Καλογερίδου, Freshta Asskaryer (Αφγανιστάν), Yemisrach Wondimu (Αιθιοπία), Γιούλα Τσαντεκίδου και η μικρή Κυριακή Τογρίδου .

Αγγλικοί Υπότιτλοι – Μετάφραση : Σοφία Λαζαρίδου

Η Βασιλική Τσανακτσίδου αναφέρει:

Δεν είμαι ιστορικός δεν είμαι ηθοποιός δεν είμαι σεναριογράφος.
Είμαι απλά η εγγονή της γιαγιάς μου και θα μπορούσα να είμαι η εγγονή όλων εκείνων των γυναικών που ο Κεμαλ δεν τις επέτρεψε να ζήσουν και να αποκτήσουν εγγονές .
Ξερω τι θα μου πείτε …. με αφορά προσωπικά η γενοκτονια των προγόνων μου και δεν μπορώ να κάνω αντικειμενική προσέγγιση του « γεγονότος».
Έχετε δίκιο δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική , αλίμονο αν μπορούσα αλλά ας μου πει κάποιος αν υπάρχει έστω και μια πιθανότητα να δικαιολογήσουμε τον Χιτλερ όσο αντικειμενικά και αν τον προσεγγίσουμε !!!!!!
Ηταν γενοκτονια .
Μια γενοκτονια που για χρόνια αποσιωπήθηκε από αυτούς που την διέπραξαν αλλά και από αυτούς που γνώριζαν αλλά σιωπούσαν .
Μια γενοκτονια της οποίας τα θύματα θρηνήσαμε και κλάψαμε για 100 χρόνια εμείς οι απόγονοι τους .
Φτάνουν τα δάκρυα είναι καιρός να απαιτήσουμε αυτό που χρωστάμε στα θύματα
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ
Και μια συγνώμη
Μεγάλωσα με την γιαγιά μου η οποία σε όλη της της ζωή όπως και οι άλλες γυναίκες στην ηλικία της σχεδόν κάθε ημέρα πήγαινε σε μια γωνία του σπιτιού η της αυλής μας και μοιρολογούσε και όταν της έλεγα “γιάγια γιατί μοιρολογάς αφού κι αποθανε κανεις”
Μου έλεγε
“ πουλιμ εμείς μπορεί να ήρθαμε κυνηγημένοι εδώ αλλά αφήσαμε πίσω μας χιλιάδες άθαφτους νεκρούς που ξεψυχησαν στους κρύους δρόμους της Ανατολής χωρίς μια προσευχή χωρίς ένα κεράκι χωρίς να τους κλείσει τα μάτια κάποιος αγαπημένος τους …. εγώ πουλιμ εκείνους μοιρολογω”
Αυτή η ταινία μικρού μήκους λοιπόν είναι το δικό μου κεράκι στην μνήμη εκείνων των ξεχασμένων νεκρών των δρόμων της Ανατολής
Είναι ένα κεράκι στην μνήμη τους και μια υπόσχεση ότι δεν θα σιωπήσω
100 χρόνια σιωπής είναι πολλά.

Δείτε ρεπορτάζ και αειρά φωτογραφιών από την πρεμιέρα στο epontos.blogspot.com