Χρησιμοποιείται ως πλατεία, ως σημείο ξεκούρασης και τόπος συνάντησης των νέων ανθρώπων. Παράλληλα αποτελεί πόλο έλξης των επισκεπτών. Ο λόγος για την κεντρική πεζογέφυρα του Ληθαίου ποταμού, της πόλης των Τρικάλων, η οποία κατασκευάστηκε στα τέλη του 1888 από Γάλλους μηχανικούς, βασισμένη σε σχέδια γεφυρών που βρίσκονται στον Σηκουάνα, της οποίας τα μεταλλικά στοιχεία μεταφέρθηκαν από τη Γαλλία. Παλαιότερα ένωνε την παλιά με τη νέα πόλη, και αποτελούσε τη βασική συνδετήρια γέφυρα των Τρικάλων.
«Τα σιδηρά πλαίσια της γέφυρας κατασκευάστηκαν σε εργοστάσιο της Γαλλίας και μεταφέρθηκαν στα Τρίκαλα από το λιμάνι του Βόλου, προφανώς μέσω της νέας τότε σιδηροδρομικής γραμμής, τοποθετήθηκαν και συναρμολογήθηκαν, επί τόπου του έργου, εξ ολοκλήρου από ειδικευμένους Γάλλους τεχνικούς. Το γεγονός αυτό και μόνο δείχνει τις προοπτικές που διανοίγονταν τότε για την πόλη μας και την περιοχή μας. Και η πόλη μας και η περιοχή μας, με την εξέλιξη που παρουσίασε, δεν τις διέψευσε.
Η γέφυρα είναι και σήμερα κομψοτέχνημα ο δε χρόνος της προσδίδει μείζονα ιστορικότητα και μεγαλοπρέπεια».
Το 1941 η γέφυρα γλίτωσε από την ανατίναξη που επιχείρησαν τα υποχωρούντα βρετανικά στρατεύματα.
Μετά από 110 χρόνια! (το έτος 1996) η Ελληνική πολιτεία κήρυξε τη γέφυρα ιστορικό διατηρητέο μνημείο με το σκεπτικό, προσθέτει ο κ. Κατσαρός στο βιβλίο του, «ότι αποτελεί αξιόλογο και αντιπροσωπευτικό δείγμα μεταλλικής γέφυρας του τέλους του περασμένου αιώνα στην περιοχή, απαραίτητο για την μελέτη της ιστορίας και της εξέλιξης της Βιομηχανικής Αρχιτεκτονικής, επίσης δε, είναι σημαντικό σημείο αναφοράς άμεσα συνδεδεμένο με τις μνήμες των κατοίκων της περιοχής.»
Ο ίδιος επίσης, σημειώνει τα εξής: «Ο δήμος Τρικκαίων το 1998 πεζοδρόμησε τη γέφυρα, συντήρησε και ανέδειξε το μνημείο έγινε το πέρασμα, στάση, με εξαιρετική θέα το ποτάμι με τους καταρράκτες και την πεζογέφυρα του Ασκληπιού, όπου το ορειχάλκινο άγαλμά του, πρώτου γιατρού της ανθρωπότητας που γεννήθηκε στα Τρίκαλα (Τρίκκη) το 1247 π.Χ.».
ΑΠΕ