Ιεροί τόποι, φτωχοί, ξεχασμένοι απ’ όλους, γεμάτοι σπαρμένους ήρωες και φαντάσματα
(Εκδρομή στο χωριό Μελάς, παρέα με τη Σοφία και τον Γιώργο Γκίτσο, 24/3/2019)
Στα βήματα του Παύλου Μελά
Ο Γράμμος και το Βίτσι, γυμνά-πέτρινα θηρία, έτρεχαν στο πλευρό μας.
Ο Σεφέρης μουρμούριζε στ’ αυτιά μας:
«Κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα δένδρα,
σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με φύλλα οξιάς…».
Πλάι στα ίδια δένδρα κι εμείς, εραστές της Ιστορίας,
ψάχναμε για ήρωες και τάφους.
Βρήκαμε το σπίτι, που ο προδότης κι ο θάνατος
έστησαν ύπουλο καρτέρι στο παλικάρι.
Το πάτωμα έτριζε, οι φωτογραφίες ψιθύριζαν,
τα γράμματα κι οι εφημερίδες φώναζαν,
το σπαθί έβγαζε σπίθες και φώτιζε τον ήρωα και τα παλλικάρια του.
Στην άκρη του χωριού, οι συγκυρίες κι ο δρόμος,
μας έφεραν στο σπίτι της χαροκαμένης Άννας Κίτσου,
για συγχώριο, με τσίπουρο και μαστίχα,
εκεί,
δίπλα στο νεκροταφείο με τους αγαπημένους της.
Στο ίδιο σπίτι, που έζησε και δίδαξε δέκα χρόνια
η μεγάλη Ελληνίδα Μοναστηριώτισσα, Βιολέττα Παπαθανασίου,
η δασκάλα που αγωνίσθηκε παθιασμένα για τον Ελληνισμό.
Περιπλανηθήκαμε κι άλλο στα βουνά.
Ακόμη και στον ερειπιώνα του Κρανιώνα πήγαμε,
που πλινθόκτιστος καταρρέει αργά-αργά, μετά τον εμφύλιο,
κι οι μόνοι του κάτοικοι, τα δεκάδες σκυλιά, μόνοι αφέντες πια του τόπου,
γαβγίζουν απειλητικά
και διώχνουν τους ανεπιθύμητους-αδιάκριτους.
Ιεροί τόποι, φτωχοί, ξεχασμένοι απ’ όλους,
γεμάτοι σπαρμένους ήρωες και φαντάσματα.
Παύλος Μελάς, Πύρζας, Ευτέρπη Ουζούνη, Γερμανός Καραβαγγέλης,
καπετάν Βάρδας, καπετάν Φούφας, καπετάν Γέρμας, Καπετάν Βαγγέλης,
όλους τους έβλεπα και τους άκουγα.
Ακόμη και τον καπετάν Κώττα άκουσα να φωνάζει απ’ το Μοναστήρι,
λίγο πριν του περάσουν στον λαιμό τη θηλιά: « Ντα ζίβι Γκίρτσια»,
« Ζήτω η Ελλάδα»!
Γιώργο, Σοφία,
σας ευχαριστούμε για την ευκαιρία!
ΑΜΑΣΛΙΔΟΥ ΧΙΝΤΖΟΓΛΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
Έξοχο ποίημα, κ. Αμασλίδου-θερμά συγχαρητήρια! Φανερό πως είχατε πολύ καλούς ξεναγούς! Μπράβο σε όλους σας!
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.