Εκδήλωση προς τιμήν του ήρωα Τγρχη (ΠΒ) Παπαρρόδου Ιωάννη που έπεσε στην μάχη του Δισπηλιού στις 15/4/1941 διοργάνωσε ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Δισπηλιού
Λιγότερο απο λεπτό
ΕκδηλώσειςΚαστοριά
Εκδήλωση προς τιμήν του ήρωα Τγρχη (ΠΒ) Παπαρρόδου Ιωάννη που έπεσε στην μάχη του Δισπηλιού στις 15/4/1941 διοργάνωσε ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Δισπηλιού
Ολα καλά με την εκδήλωση πλην όμως οι τάφοι των ηρώων που έπεσαν στο δισπηλιό και ετάφησαν δίπλα απο την εκκλησία του αγ. νικολάου παραμένουν χωρίς σταυρό που τους σπάσανε και δεν αποκαταστάθηκαν ποτέ περιμένουν την αποκατάστασή τους
Καλησπέρα σας κύριε G. Papadopoulos,
Συγνώμη, για την τόσο καθυστερημένη απάντηση. Δυστυχώς, μόλις την είδα.
Σας ενημερώνω ότι από πληροφορίες που έχω, τα οστά των πεσόντων μεταφέρθηκαν στο νέο νεκροταφείο του Δισπηλιού και ίσως γι΄αυτό κάποιοι (δεν ξέρω ποιοι) να κατέστρεψαν τους σταυρούς.
Δυστυχώς φέτος δε μπορούν να πραγματοποιηθούν οι εκδηλώσεις στο Δισπηλιό, λόγω του κορονοϊού.
Δεν ήμουν παρόν στην εκδήλωση, ωστόσο την μάχη της Καστοριάς (13-15/2/1941) την μελετώ τα τελευταία χρόνια. ……Τούτη, ανάλογα με τους πεσόντες ονοματίζεται Μάχη της Κορησού, της Φωτεινής του Δισπηλιου κ.α. Όλες Βρίσκονται από τη σκέπη της Μάχης της Καστοριάς 15-4-1941…. σε όλα τα αφιερώματα γίνονται αναφορές για τους γενναίους αξιωματικούς με όνομα και τους γενναίους άγνωστους στρατιώτες…..
Έως τώρα δεν κατάφερα να βρω τα ονόματα στρατιωτών που χάθηκαν εκείνο το τριήμερο….. και αυτό είναι το μεγάλο μου παράπονο………..τούτοι οι στρατιώτες μνημονεύονται ως άγνωστοι. Τι μεγαλύτερη προσβολή………Τούτοι οι στρατιώτες μπορεί να αναζητούνται ακόμη και σήμερα αν δεν έφτασαν οι σωροί τους στους οικείους τους……….το σπουδαιότερο για τους οικείους τους, τούτη η μέρα είναι αποφράδα μέρα
την οποία κουβαλούν έως τα στερνά τους…
Τούτο το παράπονο έγινε θυμός όταν διάβασα ότι οι τάφοι των στρατιωτών είναι εγκαταλλελημένοι και κατεστραμένοι….. Τι μεγαλύτερη προσβολή …………….υπέρ Πατρίδος…………Αρκετοί από τους στρατιώτες εικάζω ότι ήταν Καστοριανοί……..τους οποίους η επίσημη τοπική ιστορία αγνοεί……… Πέρασαν 78 χρόνια …..Είναι καιρός να αποδώσουμε τιμές σε αυτούς που η ιστορία αποκαλεί αγνώστους……..λες και δεν είχαν μάνα, αδέλφια και παιδιά…………… Κατανοώ τις δυσκολίες της ιστορικής έρευνας, για το λόγο αυτό καταθέτω το όνομα ενός πεσόντα στρατιώτη, εκείνες της μέρες, από τα συλλογικά και οικογενειακά αφηγήματα που έχω συγκεντρώσει: Γεώργιος Γκέγκος του Κοσμά και της Χαρίκλειας εκ Λιθιάς που σκοτώθηκε στο σημείο 4, έξω από την Καστοριά από γερμανικό στούκας την ώρα που ήταν έφφιπος.
Τα σέβη μου
Πρέπει οι ντόποι ήρωες να τιμώνται ονομαστικά ιδιαίτερα. Τιμή λοιπόν και δόξα!!!!