Απρίλιος 1992. Ο δήμαρχος του Λος Άντζελες κηρύσσει την πόλη σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, εξαιτίας του κύματος βίας που ξέσπασε μετά την αθώωση τεσσάρων αστυνομικών, οι οποίοι κατηγορούνταν με αδιάσειστα στοιχεία ότι ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τον μαύρο Ρόντνεϊ Κιγκ. Οι ταραχές, που θα τερματιστούν δύο μέρες αργότερα με την επέμβαση του στρατού και την απόφαση να επαναληφθεί η δίκη, αφήνουν στο Λος Άντζελες 31 νεκρούς, ενώ σε δέκα άλλες πόλεις των ΗΠΑ που επεκτάθηκαν οι ταραχές τα θύματα έφτασαν τα 44 και οι τραυματίες τους 2.000. Ήταν η πιο μεγάλη και βίαιη εξέγερση μαύρων κοινοτήτων μέχρι σήμερα.
H ιστορία
Στις 13 Μαρτίου 1991 τέσσερις λευκοί αστυνομικοί του Λος Άντζελες σταματούν τον Ρόντνεϊ Κινγκ για υπερβολική ταχύτητα και έπειτα από καταδίωξη τον απομακρύνουν βίαια από το αυτοκίνητό του και τον ακινητοποιούν, χτυπώντας τον με γκλομπ χωρίς έλεος, ενώ φαινόταν ότι δεν πρόβαλε αντίσταση και ήταν αδύνατον να διαφύγει.
Δεν ήξεραν όμως ότι κάποιος περαστικός βιντεοσκοπούσε τη σκηνή.
Οι αστυνομικοί συλλαμβάνονται για χρήση υπερβολικής βίας, ενώ ο Κινγκ κατηγορείται για αντίσταση και χρήση ναρκωτικών, κάτι όμως που δεν αποδείχθηκε ποτέ. Η προβολή αυτού του βίντεο συγκλόνισε όλο τον κόσμο και ξεσήκωσε την οργή του μαύρου πληθυσμού. Αν και ο Κινγκ ήταν πεσμένος αιμόφυρτο στην άσφαλτο, οι αστυνομικοί συνέχιζαν να τον χτυπούν με δολοφονική μανία και το γεγονός αυτό στάθηκε η αφορμή για το ξέσπασμα πολυήμερων και άγριων φυλετικών ταραχών στις φτωχές ανατολικές περιοχές του Λος Άντζελες.
Ο ίδιος ο Κινγκ, την τρίτη ημέρα των αιματηρών ταραχών, είχε εμφανιστεί στην τηλεόραση και είχε απευθύνει έκκληση για κοινωνική ειρήνη. Ένα χρόνο αργότερα, το δικαστήριο επιδίκασε στον Κινγκ αποζημίωση περίπου 3,8 εκατ. δολάρια ενώ στις 29 Απριλίου του 1992 οι τέσσερις αστυνομικοί που συμμετείχαν στον ξυλοδαρμό του Ρόντνεϊ Κινγκ αθωώνονται, και η πόλη παραδίδεται στις φλόγες και τις λεηλασίες των εξεγερμένων. Με τις δυνάμεις καταστολής ανήμπορες να διαχειριστούν την πρωτόγνωρη για τα αμερικανικά δεδομένα κατάσταση, το Λος Άντζελες γίνεται το επίκεντρο των τηλεοπτικών δεκτών όλου του κόσμου που παρακολουθεί έναν εμφύλιο που μαίνονταν για έξι συνεχόμενες μέρες. Παντού ηχούσε το σύνθημα «LA LA, fuck the USA!».
Ο απολογισμός τους ήταν 50 νεκροί, χιλιάδες τραυματίες και συλληφθέντες καθώς και αναρίθμητοι εμπρησμοί και λεηλατημένα καταστήματα.
Η απήχηση που είχε η προβολή του βίντεο με τον ξυλοδαρμό του Ρόντνεϊ Κινγκ έδειξε τη δύναμη της τηλεοπτικής εικόνας, όμως οι εξελίξεις έδειξαν ότι το σύστημα είχε ικανότητες προσαρμογής.
Ταυτόχρονα όμως η εξέγερση αυτή, σε μια εποχή που όλοι υμνούσαν το σφρίγος της “κοιλάδας του πυριτίου”, έδειξε ότι υπήρχαν δύο Λος Άντζελες: εκείνο των χολιγουντιακών φιλμ, αλλά και εκείνο των υποβαθμισμένων ανατολικών συνοικιών όπου οι νέοι δεν έχουν ούτε παρόν ούτε μέλλον.
Στις 17 Ιουνίου 2012 ο 47χρονος Ρόντνεϊ Κινγκ βρέθηκε νεκρός από την αρραβωνιαστικιά του στον πάτο μιας πισίνας. Το όνομά του έγινε αναμφισβήτητα σε όλο τον κόσμο σύμβολο της ρατσιστικής αστυνομικής βίας.
