Ζέστη. Το παράθυρο του αυτοκινήτου μου ανοιχτό, ο αγκώνας μου μισοκρεμασμενος πάνω του, τα μάτια μου μισόκλειστα. Περιμένω παραδομένη το πράσινο.
Ύπουλος 80χρονος με γυαλιά πατομπούκαλα έρχεται αθέατος από την πίσω πλευρά του αυτοκινήτου μου, χώνει το πρόσωπό του μέσα απ’το ανοιχτό παράθυρο δίπλα στο δικό μου και με ένα τεράστιο χαμόγελο φωνάζει μέσα στο αυτί μου, ” το δεξί σου στοπ είναι καμένο”!
Πετάγομαι για μια στιγμή ως τη θέση του συνοδηγού και επιστρέφοντας τον βλέπω ακόμη εκεί περιμένοντας, προφανώς, να τον ευχαριστήσω για την ενημέρωση. Ψελλίζω κάτι μεταξύ “Ναι… θα..ευχαριστώ” ενώ με την άκρη του ματιού μου ψάχνω να βρώ που έχουν στήσει την κρυφή κάμερα…
Οι περαστικοί λύνονται στα γέλια.
Το γλυκύτατο παπουδάκι απομακρύνεται ικανοποιημένο για την καλή του πράξη.
Το φανάρι γίνεται πράσινο.
Γελάω δυνατά.
Θα το φτιάξω το καμένο στοπ. Τώρα πια ξέρω ότι αποτελεί αιτία.. καρδιακής προσβολής!
Από το Facebook
