Ένα οδοιπορικό στην Καστοριά με… ξεναγό τον Σπύρο Χρυσικόπουλο. Ο ρόλος της Ρωσίας στην τοπική οικονομία, η πτώση του εμπορίου γούνας, τα χέλια και το ταξίδι τους, μέχρι να καταλήξουν στη λίμνη και φυσικά ο αγώνας ενός υπεραθλητή.
Όταν φθάνεις στην Καστοριά κι αντικρίζεις το πρώτο καθρέπτισμα στα νερά της Ορεστιάδας λίμνης, ο χρόνος αλλάζει. Κυλά αργόσυρτα. Οι κραδασμοί της μεγαλούπολης απορροφούνται, παράλληλα με τον θαυμασμό για το γαλήνιο περιβάλλον της. Όμως, το μυαλό σου γεννά αιφνίδια και δεύτερες σκέψεις. Οι πρώτες επιγραφές που συναντάς δεν είναι στα ελληνικά, ούτε και οι επόμενες. Ακόμη κι αν πέρασες τα σύνορα, είναι βέβαιο ότι δεν βρίσκεσαι στη Ρωσία. “Меховой салон”. “Έκθεση Γούνας”, το λένε στο χωριό μου. Οι δεύτερες σκέψεις συνεχίζονται, καθώς αντικρίζεις πια κι αγγλικές πινακίδες (“Fur” κ.ά.), αλλά μένουν ανολοκλήρωτες, λόγω αμφιβολιών. Τα περισσότερα καταστήματα είναι άδεια, ακόμη κι αυτά τα μικρά που έχουν γούνινες παντόφλες, τσάντες και ετόλ στη βιτρίνα τους.
Σας απαλλάσσω από τις τροπές που έπαιρνε η σκέψη μου. “Τις τιμές στο ρούβλι παρακολουθούμε εδώ και ξέρουμε πώς θα κινηθεί η αγορά μας. Την Καστοριά δεν την άγγιξε η κρίση, αλλά η οικολογική γούνα”, μου είπε ένας Αθηναίος, ο οποίος ζει μόνιμα εκεί. Οι ‘λιμνάνθρωποι’ εξακολουθούν να ζουν από τη γουνοποιία κι ας είναι ‘passé’. Συντηρούνται σε μεγάλο βαθμό από τους Ρώσους, στους οποίους εξάγουν τα προϊόντα τους. Οι μεγάλοι οίκοι μόδας ναι μεν συμμετέχουν στην οικολογική εκστρατεία, κυρίως όμως για οικονομικούς λόγους και όχι συνειδησιακούς. Ούτε οι συνθετικές γούνες είναι οικολογία. Το κατανοούμε. Πολλώ δε μάλλον τώρα, που αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στον πλανήτη.
Το ματωμένο success story και τα ανεπεξέργαστα διαμάντια
“Το 2000 το μέσο μεροκάματο ενός υπαλλήλου που ασχολείτο με τη γουνοποιία ήταν 100 με 120 ευρώ! Η πόλη ήταν πολύ πλούσια. Σήμερα, έχουν φύγει σχεδόν οι μισοί κάτοικοί της. Δεν έμαθαν να κάνουν κάτι άλλο. Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα της Καστοριάς. Δεν είχε εναλλακτικές και κανείς δεν είχε προβλέψει την κρίση στο εμπόριο της γούνας”, πρόσθεσε ο ‘μέτοικος’ φίλος μας, όσο συζητούσαμε για το ματωμένο success story των παραγωγικών κέντρων γούνας ανά τον κόσμο. Βρισκόμασταν δίπλα από την αψίδα της…
Διαβάστε όλο το άρθρο της Μαρίας Καούκη στο contra.gr
