Κόσμος

Γιατί η δεύτερη σεζόν του «Mindhunter» είναι ακόμα καλύτερη;

Στις 13/10/2017 κυκλοφόρησε μια σειρά που έφερε την υπογραφή του Ντέιβιντ Φίντσερ (παραγωγός και σκηνοθέτης κάποιων επεισοδίων), θυμίζοντας αρκετά το απαράμιλλο «Seven» του. Το «Mindhunter» αποτελεί την τηλεοπτική μεταφορά του ομότιτλου βιβλίου που έγραψε ο πράκτορας του FBI Τζον Ε. Ντάγκλας, αντλώντας έμπνευση από τις δεκάδες συνεντεύξεις που έκανε με κατά συρροήν δολοφόνους σε μια προσπάθεια να σκιαγραφήσει το προφίλ τους.

Η σειρά κινήθηκε πέρα από την ιντριγκαδόρικη πρώτη ύλη της και προσπάθησε να χαρτογραφήσει τα σκοτεινά μονοπάτια της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης με τη συνδρομή της δεξιοτεχνικά ζοφερής φιντσερικής αισθητικής. Στις 16/8 παρουσίασε τη δεύτερη σεζόν της, με εννιά επεισόδια που έχουν γράψει ήδη τηλεοπτική ιστορία…

Με φόρα από την πρώτη σεζόν

Είναι φανερό από το πρώτο επεισόδιο ότι η συμμετοχή του Ντέιβιντ Φίντσερ και στον δεύτερο κύκλο προσφέρει στο «Mindhunter» στιλιστική συνέπεια. Οι ευρυγώνιες λήψεις, τα προσεγμένα εξωτερικά πλάνα και η ορθά μονταρισμένη ένταση των συνεντεύξεων δίνουν και πάλι κινηματογραφική (υπερ)αξία σε μια σειρά που άνετα θα βλεπόταν και σε οθόνη μεγαλύτερων διαστάσεων.

Επίσης η ερμηνευτική δυναμική της πρωταγωνιστικής τριάδας -Τζόναθαν Γκροφ (ο εμμονικός Χόλντεν), Χολτ Μακάλανι (ο γειωμένος Μπιλ) και Άννα Τορβ (η μεθοδική καθηγήτρια Γουέντι)- παραμένει σε υψηλά επίπεδα, συνεπικουρούμενη μάλιστα από εξαιρετικές νέες παρουσίες, όπως οι Μάικλ Σέρβερις (ο νέος διευθυντής Γκαν), Τζουν Κάριλ (η Αφροαμερικανίδα ακτιβίστρια) και ο Ντέιμον Χέριμαν (ο εκστασιασμένος Τσαρλς Μάνσον). Πέρα όμως από τις τεχνικές του αρετές, το «Mindhunter» βρίσκεται στην τηλεοπτική ελίτ για άλλον ένα λόγο, για τα κρίσιμα ερωτήματα που θέτει σε σχέση με την ανθρώπινη ύπαρξη…

Ο σπόρος της αμφιβολίας ανθεί

Αναμφίβολα το «Mindhunter» εξελίσσεται στη δεύτερη σεζόν, πατώντας ταυτόχρονα στις στερεές σεναριακές του βάσεις. Η ψυχανάλυση παραμένει σταθερά στο πρώτο πλάνο. Αυτήν τη φορά όμως αποδρά από τις κλειστοφοβικές αίθουσες των φυλακών όπου γίνονται οι συνεντεύξεις με τους serial killers, κινούμενη προς δύο διαφορετικές κατευθύνσεις. Η μία είναι προς τους (αντι)ήρωες πρωταγωνιστές. Οι κρίσεις πανικού του Χόλντεν, τα οικογενειακά προβλήματα του Μπιλ και η νέα σχέση της Γουέντι φανερώνουν τα τρωτά σημεία των ανθρώπων που προσπαθούν να φτιάξουν ένα «εγχειρίδιο εγκληματικής συμπεριφοράς» για να σώσουν τον κόσμο από τους κατά συρροήν δολοφόνους.

Κατά πόσο αυτό μπορεί να γίνει όμως χωρίς να υποπέσουν στην παγίδα του υποκειμενισμού; Αυτό είναι ένα ερώτημα που αιωρείται ευφυέστατα καθ’ όλη τη διάρκεια της δεύτερης σεζόν. Η άλλη κατεύθυνση, πάλι, είναι το ζουμ άουτ στην άνιση αμερικανική κοινωνία μέσα από την υπόθεση δολοφονιών της Ατλάντα, όταν 28 παιδιά, έφηβοι κι ενήλικοι Αφροαμερικανοί έχασαν τη ζωή τους. Οι πράκτορες του FBI καλούνται να βοηθήσουν στην εξιχνίαση αυτών των εγκλημάτων μέσω των νέων μεθόδων που έχουν αναπτύξει συνομιλώντας με διαβόητους serial killers της Αμερικής.

Πρόκειται ακριβώς για εκείνο το σημείο που η ψυχολογία προσκρούει βίαια στις κοινωνικές νόρμες. Ο ρατσισμός και οι φυλετικές/ταξικές διακρίσεις δοκιμάζουν τις πεποιθήσεις της επίλεκτης ομάδας, η οποία κινείται έξω από την ασφάλεια του τακτοποιημένου γραφείου της. Ο συμπεριφορισμός -και ο πλέον πιστός εκφραστής του, ο Χόλντεν- τίθεται εν αμφιβόλω. Κατά πόσον οι άνθρωποι μπορούν να μπουν σε κουτάκια; Μπορεί να υπάρξει μια ευθεία σχέση αιτίας – αποτελέσματος σε μια ασταθή συνθήκη όπως είναι ο άνθρωπος; Ποιος είναι ο ρόλος των κοινωνικών συνθηκών; Και κάπως έτσι το «Mindhunter» επιτελεί το σκοπό του: συστήνοντάς μας το «άλλο», φυτρώνει ο σπόρος της αμφιβολίας σε κάθε καλά ριζωμένη πεποίθησή μας…

Τα highlights της season 2

Συνέντευξη Μάνσον

Με μπόλικες δόσεις χιούμορ, νεύρα στην τσίτα, διατύπωση των παρανοϊκών (;) μανσονικών ιδεοληψιών κι ένα μοναδικό ερμηνευτικό σόου του Ντέιμον Χέριμαν, βλέπουμε μία από τις κορυφαίες σεκάνς-συνεντεύξεις και των δύο σεζόν.

Αλλαγή εξουσίας

Ο Ρόμπερτ Σέπαρντ συνταξιοδοτείται και ο νέος διευθυντής της Μονάδας Επιστημών Συμπεριφοράς Τεντ Γκαν είναι αριβίστας, αινιγματικός και ταυτόχρονα παρεμβατικός, ενώ αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού.

Αναπάντεχη ομολογία

Η συνέντευξη με τον διαβόητο Ντέιβιντ Μπέρκοβιτς αποτελεί μια σεναριακή τομή για τη σειρά. Ο δολοφόνος εξομολογείται ότι κατάφερε να πείσει τους ψυχολόγους να πιστέψουν πως είναι παρανοϊκός. Μήπως όμως υποκρίνεται και πάλι;

Από τον Γιάγκο Αντίοχο

ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ, ΑΠΕ

Back to top button