Πολλοί λένε ότι για να καταφέρεις να πετύχεις ως μαθητής τον τελικό σου στόχο, που είναι η είσοδος στο Πανεπιστήμιο, θα πρέπει να στερηθείς πολλά πράγματα για δύο με τρία χρόνια, καθώς η προετοιμασία για τις πανελλαδικές εξετάσεις είναι ένα μακροχρόνιο “μονοπάτι”.
Ρεπορτάζ: Ναπολέων Παπαδόπουλος
Η Ευαγγελία Κασάπη από την Καβάλα απέδειξε πως ισχύει η κλισέ φράση “πρέπει να έχεις πρόγραμμα”, καθώς η εξαιρετική της πορεία ως μαθήτρια “έκλεισε” με την εισαγωγή της στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ ως πρώτη με 22.506 μόρια μαζί με την εξέταση στο σχέδιο. Παράλληλα, η Ευαγγελία ασχολείται σε ημιεπαγγαλματικό επίπεδο με το μπαλέτο και το βιολί, στο οποίο, όπως μας είπε, θέλει να πάρει δίπλωμα.
“Αισθάνομαι περήφανη για τον εαυτό μου και χαρούμενη που πραγματοποιούνται τα όνειρά μου. Σίγουρα αισθάνομαι ότι δικαιώθηκαν οι κόποι μου αλλά για αυτό το σκοπό έπρεπε να θυσιάσω κάποια πράγματα. Ισχύει η κοινότυπη φράση ότι χρειάζεται πρόγραμμα αλλά χρειάζεται πρόγραμμα με μέτρο. Να συνδυάζει τόσο την ξεκούραση όσο και το διάβασμα. Γενικά πάντως πιστεύω πως το διάβασμα είναι μια διαδικασία που πρέπει να ξεκινάει ήδη από τα πρώτα χρόνια της σχολικής μας πορείας. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει ουσιαστικό αποτέλεσμα” ανέφερε για το πώς ένιωσε όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα και έμαθε πως θα σπουδάσει στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΑΠΘ.
Για την πρωτιά της η Ευαγγελία πιστεύει ότι πολλές φορές τέτοιες επιδόσεις θέλουν και τύχη ή να υπάρχουν οι κατάλληλες συγκυρίες. “Το είχαμε στο μυαλό μας ως ενδεχόμενο να συμβεί. Σίγουρα ήταν και θέμα συγκυριών. Είναι ένα επιπλέον δώρο που μας έκανε όλους πολύ χαρούμενους”.
Το να γίνει αρχιτέκτονας αποτελούσε από παιδική ηλικία ένα “όνειρο” για την Ευαγγελία, γιατί είναι ένα αντικείμενο που συμπεριλαμβάνει την τέχνη, την οποία λατρεύει. “Πάντα το είχα στο μυαλό μου επειδή από μικρή ασχολούμαι με τις τέχνες αλλά είχα παράλληλα και καλές επιδόσεις στο σχολείο. Θεωρώ πως η αρχιτεκτονική συνδυάζει επιστήμη με τέχνη και αυτό είναι κάτι που μου αρέσει. Πιστεύω πως στην αρχιτεκτονική μπορώ να καλλιεργήσω και τις δυο πτυχές του εαυτού μου”.
Για τις δύο της μεγάλες “αγάπες”, το βιολί και το μπαλέτο, και για το αν σκοπεύει να συνεχίσει να τις “υπηρετεί” και ως φοιτήτρια, η Ευαγγελία ήταν αφοπλιστική. “Η αλήθεια ότι αναγκάστηκα να σταματήσω την ενασχόλησή μου με τις δυο αυτές τέχνες φέτος. Μέχρι και τα προηγούμενα χρόνια ασχολούμουν ημιεπαγγελματικά και με τα δύο. Θεωρώ πως οι τέχνες βοηθούν στην ολοκλήρωση μιας προσωπικότητας και στην καλλιέργεια αξιών και ικανοτήτων. Όλα αυτά συντελούν και στην επιτυχία σε οποιοδήποτε τομέα. Οπότε θεωρώ πως συνέβαλαν στην πρωτιά μου και στην αρχιτεκτονική. Εννοείται πως θα τα συνεχίσω γιατί μου έλειψαν πολύ φέτος. Θα προσπαθήσω να τα συνδυάσω παράλληλα με τη σχολή. Στο βιολί θα επιχειρήσω να πάρω το δίπλωμα γιατί έχω φτάσει σε αρκετά υψηλή τάξη, την τρίτη ανωτέρα”.
Κλείνοντας, βάλαμε “δύσκολα” στην Ευαγγελία. Την ρωτήσαμε για το πώς φαντάζεται τον εαυτό της σε δέκα χρόνια από σήμερα, που έχει “κλείσει” ο σχολικός κύκλος αλλά δεν έχει “ανοίξει” ακόμη ο φοιτητικός. “Θα ήθελα να είμαι μια καταξιωμένη αρχιτέκτονας που κάνει έργα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, χωρίς να εγκαταλείψω φυσικά τη χώρα μου. Ελπίζω πως αν καταφέρω να πάρω δίπλωμα στο βιολί θα κάνω συναυλίες αλλά και παραστάσεις με το χορό. Θα ήθελα να χτίσω μια όπερα για να στεγάζει τις τέχνες που αγαπώ τόσο πολύ”.
