Είσαι 5 χρονών…
Όλος ο κόσμος γύρω σου είναι ένα μεγάλο παιχνίδι, ένας ατελείωτος χώρος για εξερεύνηση και βρίσκεις ένα χαρτόκουτο στο μπαλκόνι σου. Στα 5 σου, αυτό το χαρτόκουτο είναι ένα φρούριο, διαστημόπλοιο, ένα κάστρο, ένα γήπεδο.. στα 5 σου το χαρτόκουτο στο μπαλκόνι είναι όλος ο κόσμος της φαντασίας σου.
Στα 5 σου η φαντασία σου οργιάζει… Δεν έχει σημασία αν βρίσκεσαι στο μπαλκόνι σου, στο όμορφο διαμέρισμά σου ή σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης- με συγχωρείτε… κέντρο υποδοχής- στην Μόρια.
Το μόνο που αλλάζει είναι πως το χαρτόκουτο δεν είναι στο μπαλκόνι αλλά στον δρόμο και εσύ δεν ξέρεις να ξεχωρίσεις τον κίνδυνο…. Βρήκες ένα χαρτόκουτο, το έκανες πύραυλο και ονειρεύτηκες για λίγο πως πετάς στο διάστημα….
Αλλά είσαι στον δρόμο, που περνάνε αυτοκίνητα…. Ο ενήλικας οδηγός του φορτηγού βλέπει ένα πεταμένο χαρτόκουτο και όχι τον πύραυλό σου… Και γι αυτόν το χαρτόκουτο είναι ένα άψυχο σκουπίδι που θα περάσει από πάνω του…
Και τώρα πετάς… Έμεινες για πάντα να πετάς με τον πύραυλό σου στο διάστημα γιατί ο οδηγός του φορτηγού δεν κατάλαβε ούτε μπόρεσε να φανταστεί πως αυτό το χαρτόκουτο είναι το παιχνίδι σου, ο πύραυλός σου.
Δήμητρα
Με αφορμή το σημερινό τραγικό δυστύχημα στη Μόρια που ένα 5χρονο παιδί έχασε την ζωή του.
