Άσχετα απ’ όλα αυτά,όμως, δείτε τη συνταγή και κρατήστε την. Εγώ την διδάχτηκα από τη γιαγιά μου που δεν υπάρχει πια στη ζωή, γι’ αυτό και είναι εξαιρετικά πολύτιμη. Σας την παρουσιάζω λοιπόν με όλη μου την καρδιά για να μην χαθεί αυτή η τόσο παραδοσιακή αμιγώς λαγκιώτικη γεύση.Υλικά:
1,5 λίτρα ξινόγαλα
1 ποτήρι νερό
2 ποτήρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κουταλάκι αλάτι
3 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ
250 γρ. λιωμένη μαργαρίνη
Οδηγίες:
Τα υλικά είναι για ταψί 32Νο. Εγώ έφτιαξα μεγαλύτερη δόση, οπότε στην φωτογραφία είναι περισσότερα. Μην μπερδευτείτε φίλοι μου. Το ξινόγαλο είναι τυχαία η φίρμα. Δεν πρόκειται για διαφήμιση.
Ανακατεύουμε μαζί όλα τα υλικά, και προσέχουμε το αλεύρι ώστε να πετύχουμε ζύμη πηχτή όσο για λουκουμάδες. Λιώνουμε το βούτυρο.
Ανάβουμε τον φούρνο μας στην υψηλότερη θερμοκρασία στο γκριλ, βουτυρώνουμε το ταψί μας και απλώνουμε μία στρώση ζύμης να καλύψει τον πάτο καλά.
Βάζουμε το ταψί στην ψηλότερη σχάρα του φούρνου να ψηθεί- χωρίς να καεί. Το βγάζουμε από τον φούρνο, το αλείφουμε με το λιωμένο βούτυρο, και επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία με τις στρώσεις της ζύμης.
Όταν φτιάξουμε και ψήσουμε το τελευταίο φύλλο, χαμηλώνουμε την θερμοκρασία στους 200ο C και στις αντιστάσεις πάνω- κάτω, και κόβουμε την πίτα καλά σε ρόμβους.
Περιχύνουμε με όσο βούτυρο μας περίσσεψε.
Ψήνουμε περίπου μία ώρα, να ροδίσει.
Αφήνουμε λίγο να κρυώσει πριν την κόψουμε, και σερβίρουμε.
Μαρία Παπαϊωάννου
