Κυρία μου, η αντιπολίτευση έχει κι αυτή τους όρους και τα όρια της.
Μην προσπαθείτε να ωραιοποιήσετε κάτι που δεν ήταν καθόλου ωραίο και που μας έστειλε δεκάδες χρόνια πίσω.
Δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες, όπως τα νταούλια και οι ζουρνάδες που θα χτυπούσαμε και θα χόρευαν οι αγορές, το κλείσιμο των τραπεζών και τα capitla controls που μας έκαναν να φαινόμαστε τριτοκοσμικοί, τα “go back Madam”, την κατάργηση των μνημονίων με έναν νόμο (και την υπογραφή άλλων δυο χειρότερων μνημονίων), τον ΕΝΦΙΑ που θα καταργούσατε, τα “κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη”, τις ιδιωτικοποιήσεις των περιφερειακών αεροδρομίων, την προστασία του κατώτατου αφορολόγητου, την υπερφορολόγηση των επαγγελματιών, το προσφυγικό, το ασφαλιστικό, κλπ, κλπ, κλπ, κλπ, κλπ, κλπ, κλπ, κλπ.
Είναι τόσα πολλά, που δεν ξέρουμε τι να πρωτοθυμηθούμε… η μάλλον τι να πρωτοξεχάσουμε.
Η μεσαία τάξη (ελεύθεροι επαγγελματίες, δημόσιοι υπάλληλοι, συνταξιούχοι, αγρότες, κλπ, κλπ, κλπ) υπέφερε για 4,5 χρόνια και δεν έβλεπε πουθενά την παραμικρή ελπίδα ανάκαμψης με όλα αυτά που γινόταν και πολύ λογικά σας καταψήφισε στις εκλογές.
Τώρα βλέπουμε ένα μικρό φως στην άκρη του τούνελ.
Ίσως να είναι έτσι, ίσως όχι. Θα δούμε…
Θα δουλέψουμε λοιπόν όλοι μας και θα προσπαθήσουμε να ανακάμψουμε.
Όσο για τα πολιτικά κόμματα και τους κομματάρχες τους, νομίζω ότι τώρα πια αφήνουν τους Έλληνες αδιάφορους.
Δεν νομίζω να ασχολείται πια κανένας με δεξιούς – αριστερούς – πράσινους – κόκκινους – κίτρινους – μπλε.
Εμείς αυτά που θέλουμε, είναι να δουλέψουμε και να πάμε όλοι μαζί μπροστά.
Κυρία μου, η αντιπολίτευση έχει κι αυτή τους όρους και τα όρια της.
Μην προσπαθείτε να ωραιοποιήσετε κάτι που δεν ήταν καθόλου ωραίο και που μας έστειλε δεκάδες χρόνια πίσω.
Δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες, όπως τα νταούλια και οι ζουρνάδες που θα χτυπούσαμε και θα χόρευαν οι αγορές, το κλείσιμο των τραπεζών και τα capitla controls που μας έκαναν να φαινόμαστε τριτοκοσμικοί, τα “go back Madam”, την κατάργηση των μνημονίων με έναν νόμο (και την υπογραφή άλλων δυο χειρότερων μνημονίων), τον ΕΝΦΙΑ που θα καταργούσατε, τα “κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη”, τις ιδιωτικοποιήσεις των περιφερειακών αεροδρομίων, την προστασία του κατώτατου αφορολόγητου, την υπερφορολόγηση των επαγγελματιών, το προσφυγικό, το ασφαλιστικό, κλπ, κλπ, κλπ, κλπ, κλπ, κλπ, κλπ, κλπ.
Είναι τόσα πολλά, που δεν ξέρουμε τι να πρωτοθυμηθούμε… η μάλλον τι να πρωτοξεχάσουμε.
Η μεσαία τάξη (ελεύθεροι επαγγελματίες, δημόσιοι υπάλληλοι, συνταξιούχοι, αγρότες, κλπ, κλπ, κλπ) υπέφερε για 4,5 χρόνια και δεν έβλεπε πουθενά την παραμικρή ελπίδα ανάκαμψης με όλα αυτά που γινόταν και πολύ λογικά σας καταψήφισε στις εκλογές.
Τώρα βλέπουμε ένα μικρό φως στην άκρη του τούνελ.
Ίσως να είναι έτσι, ίσως όχι. Θα δούμε…
Θα δουλέψουμε λοιπόν όλοι μας και θα προσπαθήσουμε να ανακάμψουμε.
Όσο για τα πολιτικά κόμματα και τους κομματάρχες τους, νομίζω ότι τώρα πια αφήνουν τους Έλληνες αδιάφορους.
Δεν νομίζω να ασχολείται πια κανένας με δεξιούς – αριστερούς – πράσινους – κόκκινους – κίτρινους – μπλε.
Εμείς αυτά που θέλουμε, είναι να δουλέψουμε και να πάμε όλοι μαζί μπροστά.
Όλα τα άλλα είναι λόγια, απλά για να πούμε κάτι…