Πηνελόπη Νίκα: “Το πένταθλο το ξεκίνησα για …πλάκα!” (συνέντευξη)

Συνέντευξη στη Δήμητρα Πολυχρονοπούλου

Τι είναι το Μοντέρνο Πένταθλο και ποια η διαφορά του από το Laser Run; Πως είναι για έναν αθλητή να ασχολείται με ένα τόσο πολύπλοκο άθλημα; Τι υποδομές υπάρχουν στην Ελλάδα και γιατί επέλεξε τον Παναθηναϊκό;

Γι’ αυτά και άλλα πολλά μιλάει αποκλειστικά στην «Πράσινη» η 24χρονη αθλήτρια του Μοντέρνου Πεντάθλου του Παναθηναϊκού ΑΟ, Πηνελόπη Νίκα, έναν μήνα μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Ανοιχτό Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και του χάλκινου μεταλλίου στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Laser Run!

Μετά την κατάκτηση της 1ης θέσης στην Ευρώπη ήρθε η 3η θέση στον Κόσμο στο Laser Run, πως κατάφερες να βρίσκεσαι σε τόσο υψηλό επίπεδο;

«Σίγουρα σε αυτό το επίπεδο, τίποτα δεν μπορεί να είναι τυχαίο, απλά πιστεύω ότι το πιο δύσκολο δεν είναι να φτάσεις σε υψηλό επίπεδο, αλλά να διατηρηθείς εκεί. Από την αρχή της σεζόν δουλέψαμε πολύ με τους προπονητές μου, τον Χρήστο Γεωργίου που είναι υπεύθυνος όσων αφορά το τρέξιμο και την φυσική μου κατάσταση και τον Bill Bland που είναι ο προπονητής μου στην σκοποβολή. Γνωρίζαμε ότι το επίπεδο είναι πολύ υψηλό και ότι η σεζόν που θα ακολουθήσει αρκετά μεγάλη σε διάρκεια, επομένως πιστεύω ότι αυτό που συνέβαλε καθοριστικά ήταν ο σωστός προγραμματισμός και η κατανομή της προπόνησης. Στόχος ήταν να είμαι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση στους μεγάλους αγώνες, κάτι που σίγουρα επιτεύχθηκε»!

Περίμενες ότι μέσα σε λίγες ημέρες θα κατάφερνες να κατακτήσεις την κορυφή στην Ευρώπη και τρίτη θέση σε Παγκόσμιο; 

«Η αλήθεια είναι ότι ένιωθα ότι είμαι σε πολύ καλή κατάσταση γιατί η προπόνηση πήγαινε πολύ καλά, αλλά δεν σκεφτόμουν το βάθρο. Όλοι οι αθλητές το θέλουν πολύ, όλοι είναι σε εξαιρετική κατάσταση και οι θέσεις κρίνονται στις λεπτομέρειες, επομένως θεωρούσα ότι θα είναι πολύ δύσκολο. Οι προπονητές μου ήταν πολύ αισιόδοξοι και πίστευαν ότι μπορεί να έρθει ένα καλό αποτέλεσμα αλλά ποτέ δεν συζητήσαμε για την κατάταξη. Δεν με άφησαν ούτε να κοιτάξω τα start lists (τις συμμετοχές). Ξέραμε ότι εκεί μέσα είμαι η αθλήτρια με την μικρότερη εμπειρία, αλλά δεν το άφησα να με επηρεάσει. Προσπάθησα να δώσω το 100% και να κάνω ότι καλύτερο μπορώ από πλευράς μου, γιατί όπως λέει και ο προπονητής μου «δεν μπορείς να επηρεάσεις την απόδοση των άλλων αθλητών, παρά μόνο την δική σου»».

Τι είναι το μοντέρνο Πένταθλο και τι οφέλη έχει για έναν αθλητή ως μορφή άσκησης;

«Το μοντέρνο πένταθλο είναι ένα Ολυμπιακό άθλημα που αποτελείται από 5 επιμέρους αγωνίσματα: κολύμβηση, ξιφασκία, ιππασία, τρέξιμο και σκοποβολή. Όλα τα αγωνίσματα γίνονται σε μία ημέρα, οι αθλητές συγκεντρώνουν βαθμούς και νικητής είναι αυτός με τους περισσότερους βαθμούς. Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο άθλημα καθώς περιλαμβάνει 5 εντελώς διαφορετικά αγωνίσματα. Από την μία υπάρχει το τρέξιμο και το κολύμπι, που είναι αρκετά δυναμικά αγωνίσματα που απαιτούν μεγάλη σωματική καταπόνηση και από την άλλη η σκοποβολή και η ξιφασκία που απαιτούν συγκέντρωση, ηρεμία, υπομονή και διαχείριση της αδρεναλίνης. Και τέλος η ιππασία, που κατά την γνώμη μου δεν είναι ατομικό αγώνισμα. Κάθε φορά ιππεύουμε διαφορετικό άλογο και για αυτό πρέπει να μάθεις να επιβάλλεσαι αλλά και να συνεργάζεσαι μαζί του, ακούγεται οξύμωρο αλλά ανάλογα με το άλογο πρέπει να προσαρμόζεσαι σαν ιππέας. Νομίζω ότι είναι το άθλημα που σου προσφέρει τα πάντα! Εννοώ σωματικά γυμνάζει κάθε σημείο του σώματος, και ταυτόχρονα διαμορφώνει όλες τις πτυχές του χαρακτήρα σου»!

Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με αυτό το άθλημα και σε τι ηλικία;

«Είναι λίγο αστείο! Ξεκίνησα το πένταθλο στα 22 μου, δηλαδή πριν από δύο περίπου χρόνια. Από πολύ μικρή ηλικία όμως έκανα πρωταθλητισμό στον στίβο και πιο συγκεκριμένα στις μεσαίες αποστάσεις (800m-1500m). Είχα υπάρξει πρωταθλήτρια Ελλάδας και έχω κερδίσει πανελλήνια μετάλλια σε όλες τις μικρές ηλικιακές κατηγορίες U15, U17, U19. Ήμουν επίσης αθλήτρια της Εθνικής Ομάδας και εκπροσώπησα την Ελλάδα σε Βαλκανικά πρωταθλήματα και διεθνείς αγώνες. Στα 18 μου, μετά την εισαγωγή μου στην Φαρμακευτική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), έπρεπε να επιλέξω, σπουδές ή πρωταθλητισμό. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν οι υποδομές και η οργάνωση στα Πανεπιστήμια έτσι ώστε να μπορεί κάποιος να συνδυάσει σπουδές και πρωταθλητισμό. Η φαρμακευτική είναι ας πούμε η «δεύτερη αγάπη μου» (μετά τον αθλητισμό), επομένως αποφάσισα τα επόμενα χρόνια να αφιερωθώ στις σπουδές μου, και απλά να κάνω κάποιες προπονήσεις για να χαλαρώνω από το διάβασμα και να διατηρώ την φυσική μου κατάσταση σε ένα μέτριο επίπεδο. Αυτό ξανά άλλαξε στα 22 μου όταν μετακόμισα στο Λονδίνο για να συνεχίσω τις σπουδές μου στο University College London. Το UCL βρίσκεται στα 10 καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο και πέρα από το υψηλό επίπεδο σπουδών μπορείς να συνδυάσει κανείς και πρωταθλητισμό. Εκεί ξεκίνησα ξανά πρωταθλητισμό στον στίβο συμμετέχοντας σε αγώνες με την πανεπιστημιακή ομάδα και τυχαία ήρθα σε επαφή με το πένταθλο. Στην Μ. Βρετανία το πένταθλο είναι πολύ διάσημο άθλημα και κατά την διάρκεια των προπονήσεων μου στην ομάδα έτρεχαν και πενταθλητές. Ήθελα πολύ να δοκιμάσω κάτι καινούργιο και σίγουρα εκείνη την στιγμή το πένταθλο με συνάρπασε, οπότε με την προτροπή και στήριξη των προπονητών μου άρχισα για πλάκα να δοκιμάζω και τα υπόλοιπα αγωνίσματα, χωρίς βέβαια να φανταστώ τότε ότι 2 χρόνια μετά θα έδινα αυτήν την συνέντευξη ως πενταθλήτρια».

Εξήγησέ μας τι είναι το Laser Run πως διαφέρει από το μοντέρνο πένταθλο;

«Το μοντέρνο πένταθλο είναι ένα Ολυμπιακό άθλημα που περιλαμβάνει 5 αγωνίσματα: κολύμβηση, ξιφασκία, ιππασία, τρέξιμο και σκοποβολή. Όσον αφορά στην κολύμβηση, κολυμπάμε 200m σε ελεύθερο στυλ, το όπλο που παίζουμε στην ξιφασκία είναι ξίφος μονομαχίας ή αλλιώς Epeé, ενώ όσων αφορά την ιππασία πηδάμε συνήθως 10-12 εμπόδια χρησιμοποιώντας ένα άλογο το οποίο το γνωρίζουμε 20 λεπτά πριν τον αγώνα.

Τέλος, το τρέξιμο και η σκοποβολή γίνονται ταυτόχρονα και ονομάζονται Laser Run.

Ξεκινάμε με την σκοποβολή, όπου πρέπει να ευστοχήσουμε 5 φορές (όσο πιο γρήγορα μπορούμε), στην συνέχεια τρέχουμε 800μ. και μετά ξανά επιστρέφουμε στους στόχους για να το επαναλάβουμε. Το Laser Run περιλαμβάνει στην ουσία 3200m τρέξιμο, κατά το οποίο πρέπει να στοχεύουμε ανά 800μ., με άλλα λόγια είναι 4 φορές σκοποβολή και 4Χ800άρια. Νικητής είναι αυτός που θα τερματίσει πρώτος. Πέρα από το γεγονός ότι αποτελεί τα 2 από τα 5 αγωνίσματα του μοντέρνου πεντάθλου και ίσως το πιο καθοριστικό, καθώς εκεί κρίνεται ο νικητής στο πένταθλο, το Laser Run αποτελεί τα τελευταία χρόνια και ξεχωριστό άθλημα. Μάλιστα είναι ένα από τα αθλήματα που είναι υποψήφια για να μπουν στους Ολυμπιακούς αγώνες τα επόμενα χρόνια».

Τι έχεις να πεις σε νέους αθλητές ή σε γονείς προκειμένου να επιλέξουν ένα όχι και τόσο προβεβλημένο άθλημα; 

«Η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς στην Ελλάδα προβάλλονται μόνο συγκεκριμένα αθλήματα, κάτι που είναι αρκετά αρνητικό καθώς τα παιδιά έχουν περιορισμένες επιλογές ή καλύτερα δεν γνωρίζουν ποιες είναι αυτές. Σίγουρα ένα από αυτά που θα έλεγα για τον εαυτό μου είναι: «Μακάρι να είχα γνωρίσει το πένταθλο πιο νωρίς»! Είναι ένα άθλημα το οποίο επειδή συνδυάζει πολλά αγωνίσματα και διαφορετικό είδος προπόνησης κάθε μέρα, δεν σε κάνει να πλήττεις και να βαριέσαι. Ξέρω πολλά μικρά παιδιά να ξεκινούν ένα άθλημα και μετά από λίγο καιρό να εγκαταλείπουν γιατί βαριούνται. Επίσης είναι ιδανικό για παιδιά με πολύ ενέργεια, όπως ήμουν και εγώ! Αυτό που μπορώ να πω σε παιδιά και γονείς είναι ότι το πένταθλο είναι ένα πολύ συναρπαστικό άθλημα που αξίζει να το δοκιμάσει κάνεις γιατί μέσα από αυτό θα γνωρίσει κάθε πτυχή του εαυτού του και θα διαμορφώσει χαρακτήρα, ασχέτως του αγωνιστικού επιπέδου που μπορεί να φτάσει».

Εσύ δεν προπονείσαι μόνο στην Ελλάδα. Πόσο εύκολο είναι να βρει κάποιος προπονητή να ασχοληθεί εξολοκλήρου με το μοντέρνο πένταθλο και γιατί εσύ επέλεξες τον Παναθηναϊκό;

«Η αλήθεια είναι πως προπονούμαι παντού! Τον τελευταίο χρόνο μένω «θεωρητικά» στην Αθήνα, αλλά πηγαίνω πολύ συχνά για προπονήσεις και αγώνες στο Λονδίνο, όπου σίγουρα οι συνθήκες είναι ιδανικές και λόγω των εγκαταστάσεων, αλλά και λόγω της αθλητικής φιλοσοφίας και του συναγωνισμού.

Ο Παναθηναϊκός είναι ο σύλλογος που μπορεί να προσφέρει το ιδανικό περιβάλλον προπόνησης για έναν αθλητή του μοντέρνου πεντάθλου, καθώς πρώτα από όλα έχει τμήμα Μοντέρνου Πεντάθλου με υπεύθυνο τον κ. Κώστα Τουρναβίτη, στο οποίο γίνεται εξαιρετική δουλειά. Επίσης ένας πενταθλητής πρέπει να είναι «κολυμβητής», «δρομέας», «ξιφομάχος», «σκοπευτής» και «ιππέας», δηλαδή πρέπει να κάνει προπόνηση και να τελειοποιεί κάθε επιμέρους αγώνισμα ξεχωριστά. Το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός μας προσφέρει τη δυνατότητα να προπονούμαστε σε όλα τα τμήματα είναι αυτό που κάνει την διαφορά. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω τον ομοσπονδιακό προπονητή και υπεύθυνο του τμήματος ξιφασκίας του Παναθηναϊκού, κ. Δημήτρη Κάζαγλη που τον τελευταίο χρόνο έχει αφιερώσει πολλές ώρες και… ιδρώτα ώστε να με κάνει ξιφομάχο»!

Φέτος ήταν η πρώτη σου φορά που βρέθηκες στον Αγιασμό του Π.Α.Ο. τι συναισθήματα σου προκάλεσε να βρίσκεσαι μαζί με όλους τους αθλητές όλων των τμημάτων στο ιστορικό γήπεδο της Λεωφόρου;

«Η αλήθεια είναι ότι πέρυσι λόγω αθλητικών υποχρεώσεων στο εξωτερικό δεν κατάφερα να παρευρεθώ στον αγιασμό, επομένως φέτος ήταν μία πρωτόγνωρη εμπειρία για εμένα. Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις πόσο ενωμένοι είναι όλοι, αθλητές αλλά και παράγοντες του συλλόγου. Όταν ακουγόταν ο ύμνος από τα στόματα όλων των αθλητών, ένιωθες ότι ανήκεις σε μία μεγάλη οικογένεια! Δεν έχει σημασία αν παίζεις μπάσκετ, τρέχεις ή κολυμπάς, είσαι μέλος αυτής της οικογένειας και αυτό είναι ένα απίστευτο συναίσθημα! Παρόλο που υπήρχαν αθλητές που δεν είχα ξανασυναντήσει στην ζωή μου, μέσα στην Λεωφόρο ήταν σαν να τους ξέρω χρόνια!»