Σχόλιο για τα παρτσακλά της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου.
Χρησιμοποίησα επί τούτου μια καστοριανή έκφραση καθότι έτσι θα εκφράζονταν ένας παλιός Καστοριανός εάν έβλεπε αυτά τα καραγκιοζλίκια. Κανονικά δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει η γνώμη κανενός άσχετου ή επιπόλαιου σχολιαστή δημοσιογράφου ή μη που με τόση ελαφρότητα παίρνουν θέση για ένα γεγονός που προσβάλει την μνήμη των πεσόντων των τραυματισμένων και όσων πολέμησαν στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας τον φασισμό και μετά στα οχυρά του Ρούπελ τον ναζισμό και μετά στην εθνική αντίσταση εναντίων τριών κατακτητών δηλαδή Γερμανών Ιταλών και Βουλγάρων.
Περισσότερο θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει τι θα έλεγε εκείνος ο πατριώτης που πολέμησε στα βουνά της Πίνδου και όχι μόνο, ο τραυματίας που γύρισε από το μέτωπο, το ορφανό παιδί που έχασε τον πατέρα του για να είμαστε σήμερα εμείς ελεύθεροι και κάποιοι αφελείς και απερίσκεπτοι σχολιαστές να λένε σήμερα ελεύθερα τις σαχλαμάρες τους. Θα ήθελα να ξέρω πως αισθάνεται η ψυχή του στρατιώτη που έχασε τη ζωή του στα παγωμένα βουνά της Αλβανίας και στα άλλα βουνά της πατρίδας μας που βάφτηκαν με το αίμα απλών ανθρώπων που είχαν ιδανικά αξίες και υπερασπίστηκαν την ελευθερία την δημοκρατία την ισονομία και προ πάντων τα πάτρια εδάφη που ζούσαν και αγαπούσαν. Θα με ενδιέφερε ακόμη η Γνώμη του Μανώλη Γλέζου και του Μίκη Θεοδωράκη καθώς και άλλων όχι αναγνωρίσιμων αγωνιστών του έπους του ’40 και της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.
Εμείς δεν συνορεύουμε ούτε με την Σουηδία ούτε με την Ελβετία ή την Γερμανία. Συνορεύουμε με γείτονες που μόλις μας βρουν χαλαρούς θα μας την πέσουν σαν τους γύπες για να μας ξεσκίσουν. Θα είμαστε μόνοι μας, θα πολεμήσουμε χωρίς συμμάχους, όπως έγινε πριν μερικές δεκαετίες στην Κύπρο. Επομένως λίγο επαγρύπνηση, πειθαρχία, και ότι άλλο χρειάζεται για να είμαστε σε εγρήγορση όχι μόνο δεν βλάπτει αλλά είναι εκ των ΩΝ ΟΥΚ ΑΝΕΥ.
ΑΡΑ : ΚΑΛΙΟΝ ΤΟ ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΕΙΝ Ή ΤΟ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙΝ.
