Άργος ΟρεστικόΚαστοριά

Ο ανοήτως βαδίζων προοδευτισμός… (του Γρηγόρη Στεφάνου)

Όπως και νάχει πρέπει να το παραδεχτούμε . Οι εθνικές γιορτές χρόνια τώρα έχουν γίνει το χωροχρονικό πεδίο εκδίπλωσης κρατικών αναχρονισμών και προσωπικών και συλλογικών αγκυλώσεων . Από τις ανούσιες και άκρως ξεπερασμένες συζητήσεις περί εθνικού φρονήματος των μεταναστών και της «καταλληλότητας» τους να γίνονται σημαιοφόροι, σε μια Ελλάδα που έχει πάνω από ένα εκατομμύριο μετανάστες, διολισθήσαμε στη συζήτηση για το αν είναι αποδεκτό ,και ίσως ένδειξη προοδευτισμού, να διεισδύουν εξωσχολικές ομάδες σαν κι αυτή των «10 ανώνυμων κοριτσιών» στην παρέλαση προκειμένου να εκφράσουν τη διαφωνία τους για το «μιλιταριστικό ύφος» της εκδήλωσης .
Γράφτηκαν πολλά για την κίνησή τους αυτή .Η συντριπτική πλειοψηφία τη θεωρεί σύμπτωμα των καιρών ,ένδειξη του θεσμικού ξεχαρβαλώματος και της πολιτιστικής κρίσης που ,το ομολογούν κι οι πέτρες άλλωστε, περνάει αυτή η χώρα. Κάποιοι λίγοι ,αναφέρω ενδεικτικά τον Αντ. Λιάκο ,με τον οποίο σπανίως συμφωνώ ,αλλά και τον Ν.Σεβαστάκη ,με τον οποίο σπανίως διαφωνώ, θεώρησαν τον σαρκασμό ως «ενδεικτικό της απόστασης από τα ιστορικά γεγονότα ,αλλά και μια άλλη εκδοχή πρόσληψης τους» ο πρώτος ,ενώ ο δεύτερος αντιλήφθηκε την κίνηση ως μια «απόπειρα στιγμιαίας ανατροπής της νόρμας» μια «εύθυμη πρόκληση» που ευλόγως προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις.
Πιο χύδην η νεολαία συριζα συντονισμένη στο δόγμα του αβασάνιστου, ανέξοδου και θεατρικού προοδευτισμού ,ως καταναλωτής ιδεολογικού φαστ φουντ που είναι ,έκανε μια πολιτικά γκροτέσκα δήλωση: Αφού ευχήθηκε την κατάργηση των παρελάσεων , τις οποίες δεν τόλμησε να καταργήσει ο συριζα , χαρακτήρισε την παρέλαση αλά Μόντι Πάιθον «αντιπολεμικό-αντιμιλιταριστικό μήνυμα το οποίο αρμόζει στην ιδέα της ανθρώπινης συνύπαρξης».
Από κοντά κι ο Φλαμπουράρης να επιτείνει τον ιδεολογικό αφερματισμό του κόμματός του «Αν όχι κατάργηση, τουλάχιστον προσαρμογή στον 21ο αιώνα. Να αποκτήσει ένα σύγχρονο ουσιαστικό και ελκτικό στη νεολαία και τον κόσμο, περιεχόμενο και μορφή», είπε ο ασυλλόγιστος .
Να πως το γκροτέσκο καταλήγει αμιγώς γελοίο!
Στους χειροκροτητές της κίνησης θα συμπεριλάβω και την ΕφΣυν η οποία ως ανεπαρκής επίγονος της Ελευθεροτυπίας» μετεωρίζεται φυσιογνωμικά μεταξύ του γόνιμου προοδευτισμού και του επιδερμικού δικαιωματισμού.
Τι είδαν λοιπόν οι παραπάνω στην κίνηση των κοριτσιών ; Ένα happening με μεστό περιεχόμενο,μια αντιπολεμική ᾱντιμιλιταριστική κίνηση.
Τι δεν είδαν, ή μάλλον, δεν θέλησαν να δούν;
Δεν είδαν ότι η παρέλαση είναι πρωτίστως ένα μνημόσυνο για τους πεσόντες στρατιώτες ,για ανθρώπους που εκόντες – άκοντες σκότωσαν και σκοτώθηκαν για την πατρίδα .Πως πρωταγωνιστές της μέρας είναι αυτοί ,οι από καιρό χαμένοι , κι όχι οι επίσημοι παρατρεχάμενοι.

Πως η συλλογική μνήμη στο δημόσιο χώρο και στο δημόσιο λόγο δεν εκφράζεται κατά πως θέλει ο καθείς .Πως το να κάνεις το κομμάτι σου καπηλευόμενος και διατηρώντας την ανωνυμία σου δεν είναι πρωτοπόρο .
Θα ξεμπροστιάζατε ποτέ έναν ιερωμένο την ώρα της εξόδιου ακολουθίας μόνο και μόνο επειδή διαφωνείτε με τον σκανδαλώδη υλισμό των ιεραρχών; Θα μπουκάρατε στην εντατική ,να τα ψάλετε στους γιατρούς, γιατί θεωρείτε πως ο κλάδος χρηματίζεται;
Εγώ κι εσείς όχι .
Η σόλοικη αριστερά όμως και οι οργίλοι επίγονοί της ,που ενώ υλακτούν νομίζουν ότι πολιτεύονται, δεν έχει πρόβλημα .
Περίεργη η λογική τους !
Όταν ,όμως, ταυτίζουν απόλυτα το ιερό με το πολιτικό, όταν ιδεολογικοποιούν τον ετσιθελισμό ,όταν υποκειμενοποιούν το θεσμικό ,όταν αποθεώνουν τον εγωτισμό,όταν μπερδεύουν τον αυτοπεριορισμό με τον καταναγκασμό ,όταν εξιδανικεύουν το κατ επίφαση αντισυμβατικό ,όταν συμβολοποιούν την κενολογία και μετατρέπουν τον δικαιωματισμό σε νέο πλειοψηφισμό είναι λογικό να χυλοποιείται ο κοινωνικός χώρος και να επικρατούν οι μουλάδες του ψευτοπροοδευτισμού.
Μ αυτή την προκατασκευασμένη ιδεολογία τρέφεται χρόνια τώρα ένα μέρος της συντήρησης στη χώρα μας που βαυκαλίζεται πως είναι προοδευτικό .
Προοδευτισμός ,όμως, δίχως ανάληψη ευθύνης ,συνέπεια και προσπάθεια πειθούς δεν υφίσταται. Οι ιερές μορφές της αριστεράς ,οι κάθε εποχής μπροστάρηδες, δεν δοξάζονταν κρυπτόμενοι .Δίδασκαν με την προσωπική τους στάση και αναλάμβαναν το κόστος .
Αν κάτι ενόχλησε στην κίνηση των κοριτσιών δεν ήταν τόσο η άστοχη παρέμβασή τους ,αν θέλετε, ίσως και να επιτάχυναν τη διαδικασία μετασχηματισμού ενός θεσμού που έτσι κι αλλιώς προβληματίζει. Πιο ενοχλητική ήταν η προσπάθεια ιδεολογικοποίησής της . Η απόδοση νοήματος σε μια πολλαπλά προβληματική στάση. Η επικρότηση μιας δήθεν επαναστατικότητας απ τους συμβιβασμένους. Η δειλία αυτών που ,ενώ δεν τόλμησαν ν ανοίξουν το θέμα των μαθητικών παρελάσεων, όταν είχαν τη δύναμη ,τώρα επιχαίρουν για τον εκχυδαϊσμό και τη διαπόμπευση τους .
…Η παρασιτική στάση τέλος πάντων αυτών που κάνουν επανάσταση δι’αναθέσεως.
Όπως και νάναι ,πολλά πρέπει να δει το σύγχρονο σχολείο. Και το θέμα των παρελάσεων και το θέμα της πρωινής προσευχής και τόσα άλλα . Κι ο λόγος είν απλός : Δε γίνεται θέματα που αφορούν το ιερό και προϋποθέτουν την ανάπτυξη σχέσης αγαπητικής να αντιμετωπίζονται ως «διδακτέα ύλη».
Σε λίγες μέρες γιορτάζουμε τον αντιχουντικό αγώνα των φοιτητών .Έναν αγώνα που εκμεταλλεύτηκε κι εξευτέλισε παντοιοτρόπως το νεοσυστημικό κατεστημένο.
Πολύ θα ήθελα οι «Ανοήτως Βαδίζουσες» της Νέας Φιλαδέλφειας να εκφραστούν ανάλογα και γι αυτή την κακοήθεια.
Να δω κι εκεί την ορθή περπατησιά των ηθικολόγων του εγχώριου προοδευτισμού.

2 Comments

  1. Εύγε κύριε Στεφάνου, αν και ιδεολογικά αντίθετος, σας βγάζω το καπέλο, είστε απο τα λίγα παραδείγματα αριστερού με εγκέφαλο, που έχει δημόσιο λόγο. Λόγος μεστός, ρεαλιστής και χωρίς φανατισμούς ιδεολογικούς, μπράβο και πάλι.

  2. 1) Ο πόλεμος του 1940 ( ” Η εποποιία του 1940 ” , για να θυμηθούμε τον Άγγελο Τερζάκη ) , για τους Έλληνες ήταν επιθετικός ή αμυντικός πόλεμος ;

    Εάν ήταν αμυντικός , είναι ένδειξη ορθολογισμού να επιχειρηματολογεί , να κρίνει και να συμπεραίνει κανείς γι’αυτόν σαν να ήταν επιθετικός πόλεμος ;

    2) Όταν σε βιάζουν , τι είναι ηθικότερο και αξιοπρεπέστερο , να φωνάζει κανείς : ωχ , τι μου κάνουνε οι μπάστραδοι ,ή μήπως κάτω η ……παρθενία ρε ;

    3) Οι κοπελίτσες ή οι κοπελάρες — γιατί όχι — εξέφρασαν την αντίθεσή τους — και καλά έκαναν , αφού έτσι αισθάνονταν και έτσι έκριναν — , όχι μόνο με το ” μανιφέστο ” τους στη γνωστή εφημερίδα , αλλά και με το σώμα τους : τις κινήσεις του σώματός τους στο χώρο ( πεδίο παρέλασης ) και στο χρόνο ( ώρα μνήμης εποποιίας ) .
    Εξέφρασαν δηλαδή την αντίθεσή τους και με μια ζώσα δράση , στα πλαίσια του ” κριτήριο της αλήθειας η αποτελεσματικότητα της δράσης ” ( ακτιβισμός )

    Μήπως με την ίδια ” αποτελεσματικότητα δράσης ” , οι Ελληνίδες που προσέρχονται σ’ αυτή την παρέλαση , είναι καλό να βάζουν στην τσάντα τους κ’ ένα γιαουρτάκι , ώστε , όταν περνάν από μπροστά τους παρόμοιες ” δράσεις ” , να μπορούν κι αυτές να βγάζουν το γιαουρτάκι τους και κουνώντας το πάνω κάτω , να τους ξεφεύγει από τα χέρια και να…… προσγειώνεται πάνω στις ακτιβίστριες ;

    Νομίζω , πρέπει να συμφωνήσουμε , ότι είναι και αυτό μια επαναστατική δράση , ισάξια μ’ αυτή των 10 κοριτσιών ή και κορίτσαρων .—

Back to top button