Η αεροπορική εταιρία η οποία μεταξύ των άλλων γραμμών εξυπηρετούσε και την γραμμή Καστοριά – Αθήνα, προχώρησε σε σταδιακή ακύρωση του συνόλου των προγραμματισμένων πτήσεων, η οποία σύμφωνα με όσους διαθέτουν καλή γνώση της αγοράς υπήρξε αναμενόμενη.
Βρέθηκε σε αδιέξοδο παρά το γεγονός ότι η εταιρία έλαβε κατά την τετραετία 2012-2016, συνολικό αντιστάθμισμα 9,20 εκ. ευρώ. Για δε την γραμμή Καστοριάς – Αθηνών έχει αναλάβει έναντι οικονομικού ανταλλάγματος, (για όσους δεν το καταλαβαίνουν) επιδότηση λέγεται 2,7 εκατ. Ευρώ για εκτελέσεις πτήσεων μέχρι το 2022!! Η μείωση των εσόδων από τις επιδοτήσεις φαίνεται πως ήταν η αιτία της προσγείωσης της.
Μ αυτόν τον τρόπο ο καθένας μπορεί να γίνει επιχειρηματίας στις αερομεταφορές και όχι μόνο.
Αυτό φανερώνει τελικά και την κύρια αιτία της χρεοκοπίας της χώρας. Ο κρατισμός και μέσω αυτού η κακοδιαχείριση των πόρων εθνικών και κοινοτικών. Βεβαίως υπάρχουν και στις άλλες χώρες κρατικές εταιρίες. Για παράδειγμα ο ΟΤΕ ο οποίος ανήκει στον κρατικό γερμανικό οργανισμό τηλεπικοινωνιών, όπως επίσης και ο ΟΣΕ ανήκει στον κρατικό οργανισμό σιδηροδρόμων της Ιταλίας. όπως επίσης η COSCO, που διαχειρίζεται το λιμάνι του Πειραιά ανήκει σε κρατικό οργανισμό διαχείρισης λιμανιών και πλοίων.
Υπάρχουν όμως διαφορές μεταξύ του Ελληνικού κρατισμού και των άλλων χωρών. Στις άλλες χώρες καπιταλιστικές και κομμουνιστικές οι κρατικές εταιρίες λειτουργούν με την βασική αρχή της επιχειρηματικότητας. Δηλαδή ο σκοπός είναι το κέρδος. Τα έσοδα να είναι περισσότερα από τα έξοδα.
Στην Ελλάδα δεν ισχύει αυτό. Το ελληνικό μοντέλο του κρατισμού διέπεται από την φιλοσοφία των κρατικού συνδικαλισμού: α) να προσλαμβάνουμε, β) να διαχειριζόμαστε μέσω αυτών των εταιριών την πολιτική εξουσία, γ) όποιος θέτει θέμα οικονομικού αποτελέσματος (κέρδους) να κατασπαράσσεται ως καπιταλιστής, ως νεοφιλελεύθερος, ως <<φιλελλέ>>.
Πέρα όμως από την γενική εικόνα υπάρχει και η ειδική εικόνα του αεροδρομίου της Καστοριάς. Τώρα φαίνεται ότι η κατασκευή έργων και υποδομών στην Καστοριά αλλά και στην Περιφέρεια της Δ. Μακεδονίας, ήταν αποτέλεσμα κοντόφθαλμων στρατηγικών πολιτικών και πολιτικών οι οποίοι το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η προσωπική προβολή και η επανεκλογή. Έργα κουφάρια όπως τα 25000 τμ της ΕΔΗΚΑ, το ΒΙ.ΠΕ της Σιάτιστας και φυσικά το αεροδρόμιο της Καστοριάς.
Αντί να γίνει ένα κεντρικό περιφερειακό αεροδρόμιο στον οδικό άξονα Καστοριάς – Κοζάνης που θα εξυπηρετούσε το σύνολο των νομών της Δ. Μακεδονίας, προτιμήθηκε η πολιτική στόχευση κάθε νομός και αεροδρόμιο. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει πτήση που να ανεβοκατεβαίνει σε ακτίνα 10 χλμ, αεροπλάνο όπως την Καστορία και την Κοζάνη. Αποτελούμε μοναδική περίπτωση στον κόσμο.
Ήμουν και εξακολουθώ να είμαι ένας απ αυτούς που αντιδρούσε και αντιδρά στις μικροκομματικές επιλογές. Γι αυτό στόχευσαν κομματικοί μηχανισμοί τόσο κυβερνητικοί όσο και της αντιπολίτευσης επάνω μου. Με διέσυραν, με απείλησαν, προσπάθησαν να με εκφοβίσουν με κάθε τρόπο. Πολιτικοί αλλά και όλοι εμείς οι υπόλοιποι δεν φθάνει που καίμε τον τόπο μαλώνουμε πάνω στα αποκαΐδια που αφήνουμε. Αυτό ως αποτέλεσμα της αλαζονείας και του εγωισμού που μας διακρίνει.
Σήμερα αποδεικνύεται το ποιος έχει δίκαιο. Ένα αεροδρόμιο, δύο για την ακρίβεια μαζί με της Κοζάνης, δεν μπορούν να υποστηρίξουν μία γραμμή και μάλιστα αδρά επιδοτούμενη. Η πολιτική αλαζονεία και ο υπέρμετρος πολιτικός καιροσκοπισμός είναι μία από τις αιτίες της σημερινής απαξίωσης του νομού και της Περιφέρειας.
Πως μπορεί για παράδειγμα να εξηγηθεί το γεγονός ότι από το 1997 ενώ η χώρα είχε υπογράψει μαζί με την Ε.Ε την μείωση των ρύπων του άνθρακα μέχρι του 2022, κανείς πολιτικός ανεξαρτήτου κόμματος κοινοποίησε στους κατοίκους της Δ. Μακεδονίας αυτό το γεγονός; Αντίθετα μάλιστα η διατήρηση αλλά και η αύξηση των μονάδων της ΔΕΗ, αποτελούσε (μήπως συνεχίζει να αποτελεί;) την βασική προεκλογική πολιτική όλων των κομμάτων του Ελληνικού κοινοβουλίου.
Η ΔΕΗ, αποτελούσε το κύριο πολιτικό εργαλείο επίτευξης μικροκομματικών στόχων με βάση την αρχή του Ελληνικού Κρατισμού όπως προαναφέρθηκε, της επίτευξης των πολιτικών στόχων και όχι των οικονομικών.
Αυτή ακριβώς την φιλοσοφία πρέπει να αλλάξει η Ν.Δ. Και η αρχή πρέπει να γίνει με την εξήγηση ότι δεν αντιτασσόμαστε στον κρατικές εταιρίες, αλλά στο Ελληνικό μοντέλο του κρατισμού που δημιουργεί σ όλη την Ελλάδα μαύρες τρύπες. Δεν είναι λοιπόν θέμα αντιπαράθεσης καπιταλισμού έναντι κομμουνισμού αλλά αντιπαράθεση στο μοντέλο του Ελληνικού Κρατισμού που μας οδήγησε στην χρεοκοπία και στην οικονομική εποπτεία για έναν αιώνα.
Πολύ σωστά…. Κάποτε πρέπει και να θέλουμε να ακούμε ότι ερμηνεύεται με την απλή λογική.
Καλό άρθρο και επίσης καλη αναφορά στο θέμα του κρατισμού.
Κανένας δεν είναι κατά των υγειων κρατικών εταιριών που παρουσιάζουν κέρδη η που έστω δεν παρουσιάζουν ζημίες.
Είναι όμως κατά καποιων κρατικών εταιριών που δημιουργούνται με σκοπό το βολεμα των κομματικων συνδικαλιστών και τις αλογιστες προσλήψεις με απώτερο σκοπό την δημιουργία στρατού ψηφοφόρων, δημιουργώντας τεράστιες οικονομικές τρύπες.
Κι έτσι φτάσαμε εκεί που φτάσαμε.