Όταν ο Γάλλος γιατρός Κριστιάν Σενέ άρχισε να βλέπει τους πρώτους ασθενείς του, το μακρινό 1951, η πενικιλίνη ήταν ό,τι πιο πρωτοποριακό είχε να παρουσιάσει η ιατρική επιστήμη εκείνη την εποχή.
Σήμερα, στα 98 του, ο γιατρός εξακολουθεί να λειτουργεί το ιατρείο του, στα προάστια του Παρισιού, δύο φορές την εβδομάδα και να βλέπει ασθενείς. Κάποιοι από αυτούς τον εμπιστεύονται εδώ και δεκαετίες.
Το ιατρείο του δεν έχει τίποτα που να παραπέμπει σε υψηλή τεχνολογία: έχει ένα φαξ, όχι όμως και ηλεκτρονικό υπολογιστή στο γραφείο του. Λέει όμως ότι ενημερώνεται για όλες τις σύγχρονες εξελίξεις αφού είναι συνδρομητής σε ιατρικές επιθεωρήσεις.
Ο ίδιος δεν αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας. Δεν φοράει καν γυαλιά όταν κάνει τις διαγνώσεις και δηλώνει ότι η συνταξιοδότηση είναι κάτι που δεν τον ελκύει καθόλου.
«Όταν ξεπεράσεις τα 60, σε βάζουν στην κατηγορία των ηλικιωμένων. Τη μια μέρα θα παίξεις χαρτιά, μετά μπίνγκο, μετά θα λύσεις σουντόκου… Με όλα αυτά αποβλακώνεσαι τελείως. Είμαι πολύ καλύτερα έτσι!» δηλώνει.
Πολλοί από τους ασθενείς του λένε ότι δυσκολεύονται να κλείσουν ραντεβού με γιατρό στο Σεβιγί-Λαρί – υπάρχουν μόνο τρεις γιατροί για πληθυσμό 19.000 κατοίκων. Έτσι, στήνονται από νωρίς στην ουρά έξω από το ιατρείο του Σενέ ο οποίος ακολουθεί ένα διαφορετικό σύστημα: δέχεται τους 20 πρώτους που θα φτάσουν στην πόρτα του.
Η μέση ηλικία συνταξιοδότησης των γιατρών στη Γαλλία είναι τα 67. Ο γιος του Σενέ, που ήταν επίσης γιατρός, τα έχει ήδη παρατήσει. Όμως ο 98χρονος δεν σκοπεύει να σταματήσει σύντομα. «Αν κάθεσαι όλη την ημέρα και βλέπεις τηλεόραση πολύ γρήγορα το χάνεις, ο εγκέφαλός σου δεν αντέχει για πολύ»…
ΑΠΕ
