Αθλητές-γιατρούς έχω συναντήσει αρκετούς στην καριέρα μου στη δημοσιογραφία. Σπάνια, ωστόσο, βρήκα στον δρόμο μου, γιατρούς που ασκούν το επάγγελμα και παράλληλα είναι ενεργοί προπονητές.
Υπάρχουν, αλλά, είναι διαχρονικά ελάχιστοι, σε όλα τα σπορ.
Του Νίκου Δελαγραμμάτικα
Μοιραία, η περίπτωση του Καστοριανού Ηλία Τάρε ( στη φωτο σβήνει τα κεριά στην τούρτα γενεθλίων, σε μία από τις εκατοντάδες εφημερίες του…), μου κέντρισε το ενδιαφέρον ώστε να τον προσεγγίσω για το greekhandball.com
O προπονητής της γυναικείας ομάδας χαντμπολ της Καστοριάς, εκείνος που ανέδειξε το ταλέντο των διεθνών αθλητριών του ΠΑΟΚ Βάσιας Γκάτζιου και Αγνής Ζυγούρα, οι οποίες κατάγονται από την πόλη των γουναράδων, είναι στις προπονήσεις και στον πάγκο, δίπλα στις αθλήτριες του, παράλληλα με την δουλειά του στο Νοσοκομείο της Καστοριάς, όπου εργάζεται, προσφέροντας τις υπηρεσίες του ως Γυναικολόγος.
Για τον 45χρονο που σπούδασε Ιατρική στο Νόβισαντ της Γιουγκοσλαβίας και πήρε την ειδικότητα στην Αλεξανδρούπολη, ο συνδυασμός δεν είναι εύκολος, αλλά, όλα τα καταφέρνουμε όταν έχουμε ενσυναίσθηση, υπευθυνότητα και μεράκι.
΄΄ Η ομάδα της Καστοριάς είναι η οικογένεια μου, καθώς, δική μου δεν έχω και οι αθλήτριες της, οι κόρες μου΄΄ μας λέει ο Ηλίας Τάρες, που επέστρεψε εδώ και 16 μήνες στη γενέτειρα του και ήδη ζωντάνεψε την γυναικεία ομάδα της Καστοριάς, την οποία υποστηρίζει όχι μόνο προπονητικά αλλά και διοικητικά.
Ξεκίνησε να παίζει χαντμπολ στην Καστοριά σε ηλικία 12 ετών έως τα 18 του. Συνέχισε την αθλητική καριέρα του από τα 22 έως τα 24 και από τα 30 έως τα 39.
Οποτε δηλαδή …δεν σπούδαζε, έπαιζε χαντμπολ…
Υπηρέτησε τον ΑΟΑ Καστοριάς, σε άνδρες και γυναίκες ( και ) ως προπονητής για 6 χρόνια ενώ όταν διορίσθηκε στο νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης, ανέλαβε την γυναικεία ομάδα στους Κύκλωπες και στο ίδιο διάστημα έπαιζε και μπιτς χαντμπολ.
΄΄ Είμαι παθιασμένος με το χαντμπολ, όπως και με την ιατρική ΄΄ παραδέχεται ο Ηλίας Τάρες, ο οποίος ομολογεί στο greekhandball.com ότι ΄΄ απολαμβάνει τη ζωή στο γήπεδο, στις 2 ώρες που καθημερινά είναι στην προπόνηση ΄΄.
Πως τα προλαβαίνει, με τις εφημερίες και την δουλειά στο νοσοκομείο ;
Μας εξηγεί : ΄΄ Βάζω εφημερία ον εαυτό μου σε όλες τις γιορτές και αργίες, στις πιο δύσκολες ημέρες και σε συνεννόηση με τους συναδέλφους, έχω ελεύθερο χρόνο για να βοηθάω την ομάδα μου, αλλά, πάντα με το κινητό ανοικτό και με …ετοιμοπόλεμο τον Κώστα Ραφτόπουλο, ώστε να έλθει όποτε χρειάζεται όχι μόνο για τα ηλικιακά αλλά και για την πρώτη ομάδα, για να με καλύψει. Δύο φορές χρειάσθηκε να φύγω από το γήπεδο, εκτός εφημερίας, για απρόβλεπτα περιστατικά, γέννες που έδωσαν δύο υγιέστατα μωράκια. Πάντα είμαι διαθέσιμος, μοιράζοντας τον χρόνο μου ανάμεσα στο νοσοκομείο και το γήπεδο. Α, πάω και σπίτι για να κοιμηθώ, όταν δεν έχω εφημερία….΄΄.
Παλαιότερα, ο Ηλίας είχε συμπαίκτη τον νεφρολόγο Στέφανο Ρουμελιώτη, όμως, τώρα δεν γνωρίζει εάν υπάρχει άλλος, ενεργός και στις δύο ιδιότητες, συνάδελφος του.
Ακόμα δεν έχει συμβεί να φέρει στον κόσμο ως μαιευτήρας, παιδί αθλήτριας του, ωστόσο, παρακολουθεί πρώην αθλήτρια του που είναι εγκυμονούσα.
΄΄ Το συναίσθημα είναι πολύ ωραίο. Και είναι ευχάριστο ότι με στηρίζουν και οι παλαιότερες αθλήτριες μου με την απόφαση τους να αγωνισθούν μαζί μου, καθώς, δεν ήταν εύκολο το εγχείρημα να αγωνισθεί ξανά η Καστοριά, μετά από 4 χρόνια αναστολής της λειτουργίας της γυναικείας ομάδας της ΄΄ υποστηρίζει ο γιατρός-προπονητής, ο οποίος άφησε πολλούς καλούς φίλους και στην Αλεξανδρούπολη, όπου αν και…ξενόφερτος αγαπήθηκε για την δοτικότητα του.
Του ζητήσαμε να πεί εκείνος, δίχως ερώτηση, το επιμύθιο στη συζήτηση μας.
Οι κουβέντες του είναι ΄΄ όλα τα λεφτά ΄΄ :
΄΄ Είναι το πάθος μου το χαντμπολ. Βρέθηκα τυχαία στον χώρο ως προπονητής, όταν δημιουργήθηκε κενό από την αποχώρηση της προπονήτριας της ομάδας. Ηθελα να το κάνω σωστά και έντονα. Προσπάθησα να μάθω, να διαβάσω, να πάω σε σεμινάρια. Είναι δύσκολο να προπονείς γυναίκες. Τις κερδίζεις πιο δύσκολα, όμως, όταν σε εμπιστευθούν, αντέχουν περισσότερο σε σχέση με τους άνδρες και όταν τις κερδίσεις, σε στηρίζουν. Ήθελα να το ξαναδώ αυτό και έτσι συμβαίνει, με τους γονείς να είναι κοντά στην ομάδα, ευτυχώς δίχως να δημιουργούν προβλήματα. Είναι οι κόρες μου οι αθλήτριες μου και εγώ ο δεύτερος μπαμπάς τους. Ελπίζω και εύχομαι να έλθει η ώρα, ώστε να είμαι ο μαιευτήρας που θα φέρει στον κόσμο παιδί αθλήτριας μου. Ευλογία…΄΄.
